Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie działań Unii po jej przystąpieniu do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego wsprawie nazw pochodzenia ioznaczeń geograficznych ( – C8-0383/2018 – )
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
–uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (),
–uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0383/2018),
–uwzględniając art.294 ust.3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
–uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 12 grudnia 2018 r.(1),
–uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 20 marca 2019 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
–uwzględniając art. 59 Regulaminu,
–uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinie przedstawione przez Komisję Handlu Międzynarodowego, Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0036/2019),
1.przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2.przyjmuje do wiadomości załączone do niniejszej rezolucji trzy oświadczenia Komisji, z których pierwsze i drugie zostaną opublikowane w serii L Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej wraz z ostatecznym aktem ustawodawczym;
3.zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
4.zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie działań Unii po jej przystąpieniu do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/1753.)
ZAŁĄCZNIK DO REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ
Oświadczenie Komisji w sprawie możliwego rozszerzenia unijnej ochrony oznaczeń geograficznych na produkty nierolne
Komisja przyjmuje do wiadomości rezolucję Parlamentu Europejskiego zdnia 6 października 2015r. wsprawie możliwego rozszerzenia unijnej ochrony oznaczeń geograficznych na produkty nierolne.
Aby uzyskać dalsze dowody ekonomiczne iprawne dotyczące ochrony nierolnych oznaczeń geograficznych wramach jednolitego rynku, Komisja rozpoczęła wlistopadzie 2018r. badanie, będące uzupełnieniem badania z2013r. Celem badania było również uzyskanie dalszych danych dotyczących takich kwestii, jak konkurencyjność, nieuczciwa konkurencja, podrabianie produktów, postrzeganie przez konsumentów, koszty/korzyści oraz skuteczność modeli ochrony nierolnych oznaczeń geograficznych wświetle zasady proporcjonalności.
Zgodnie zzasadami lepszego stanowienia prawa izobowiązaniami określonymi wPorozumieniu międzyinstytucjonalnym zdnia 13 kwietnia 2016r. wsprawie lepszego stanowienia prawa Komisja przeanalizuje wyniki badania, atakże sprawozdanie dotyczące uczestnictwa Unii wakcie genewskim, októrym mowa wartykule dotyczącym monitorowania iprzeglądu rozporządzenia wsprawie działań Unii po jej przystąpieniu do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego wsprawie nazw pochodzenia ioznaczeń geograficznych, oraz rozważy ewentualne dalsze kroki.
Oświadczenie Komisji wsprawie procedury określonej wart.9a ust.3 rozporządzenia
Komisja przyznaje, że procedura określona wart.9a ust.3 rozporządzenia stanowi konieczność prawną zuwagi na wyłączną kompetencję Unii, jednocześnie jednak oświadcza, że wkontekście obowiązującego dorobku prawnego UE wszelka interwencja Komisji tego rodzaju miałaby charakter wyjątkowy imusiałaby być należycie uzasadniona. Wtrakcie konsultacji zdanym państwem członkowskim Komisja dołoży wszelkich starań, aby wspólnie znim wyjaśnić wszelkie wątpliwości iuniknąć wydania negatywnej opinii. Komisja zauważa, że negatywna opinia byłaby wydawana danemu państwu członkowskiemu na piśmie izgodnie zart.296 TFUE byłyby wniej podane powody jej wydania. Komisja pragnie też podkreślić, że negatywna opinia nie wykluczałaby możliwości ponownego złożenia wniosku dotyczącego tej samej nazwy pochodzenia, jeśli przyczyny wydania negatywnej opinii zostałyby usunięte lub nie miałyby już zastosowania.
Oświadczenie Komisji w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego wsprawie nazw pochodzenia ioznaczeń geograficznych
Komisja zauważa, że Unia posiada wyłączną kompetencję zewnętrzną wzakresie oznaczeń geograficznych iprzystępuje do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego jako strona we własnym zakresie. Wynika to zwyroku Trybunału Sprawiedliwości zdnia 25 października 2017r. (sprawa C-389/15, Komisja przeciwko Radzie). Biorąc pod uwagę wyłączne kompetencje zewnętrzne UE, państwa członkowskie nie mogą stać się stronami Aktu genewskiego we własnym zakresie inie powinny dłużej same chronić oznaczeń geograficznych nowo zarejestrowanych przez państwa trzecie należące do systemu lizbońskiego. Komisja – świadoma wyjątkowych okoliczności wynikających zfaktu, że siedem państw członkowskich od dłuższego czasu stanowi strony porozumienia lizbońskiego i że posiadają one szeroko zakrojone prawa własności intelektualnej zarejestrowane na jego podstawie oraz że konieczne jest sprawne przejście na nowy system – wyjątkowo gotowa była zgodzić się, aby wtym konkretnym przypadku BG, CZ, SK, FR, HU, IT, PT otrzymały pozwolenie na przystąpienie do Aktu genewskiego winteresie UE.
Komisja zdecydowanie sprzeciwia się dalszym naleganiom ze strony Rady dotyczącym umożliwienia wszystkim państwom członkowskim UE, które chcą to uczynić, uzyskania upoważnienia do ratyfikowania Aktu genewskiego lub przystąpienia do niego równolegle zUnią, podając jednocześnie jako przyczynę uregulowanie prawa głosu Unii wświetle art.22 ust.4 lit.b) ppkt (ii) Aktu genewskiego, anie wspomniane wyjątkowe okoliczności.
Komisja pragnie ponadto przypomnieć, że ponieważ Unia wykonuje swoje wewnętrzne kompetencje wzakresie oznaczeń geograficznych produktów rolnych, państwa członkowskie UE nie mogą mieć własnych krajowych systemów ochrony oznaczeń geograficznych.
Komisja zastrzega sobie zatem swoje prawa, wtym prawo do skorzystania ze środków odwoławczych przeciwko decyzji Rady, oraz, bez względu na okoliczności, uważa, że ten konkretny przypadek nie może stanowić precedensu wodniesieniu do jakichkolwiek innych istniejących lub przyszłych umów międzynarodowych/porozumień WIPO, wszczególności, ale nie tylko, wsytuacji gdy UE już sama ratyfikowała umowy międzynarodowe woparciu oswoją wyłączną kompetencję.