合法博彩网站

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie parlamentaryzmu, obywatelstwa europejskiego i demokracji

()

Parlament Europejski,

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c art. 9, 10, 11, 15 i 17 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 15, 20 i 24 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c porozumienie mi臋dzyinstytucjonalne pomi臋dzy Parlamentem Europejskim, Rad膮 Unii Europejskiej i Komisj膮 Europejsk膮 w sprawie lepszego stanowienia prawa z 13听kwietnia 2016 r.[1] (Porozumienie mi臋dzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa),

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c stanowisko Parlamentu z 14 lutego 2023 r. w sprawie wniosku dotycz膮cego dyrektywy Rady ustanawiaj膮cej szczeg贸艂owe warunki wykonywania prawa g艂osowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego przez obywateli Unii maj膮cych miejsce zamieszkania w pa艅stwie cz艂onkowskim, kt贸rego nie s膮 obywatelami[2],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c stanowisko Parlamentu z 14 lutego 2023 r. w sprawie wniosku dotycz膮cego dyrektywy Rady ustanawiaj膮cej szczeg贸艂owe warunki wykonywania prawa g艂osowania i kandydowania w wyborach lokalnych przez obywateli Unii maj膮cych miejsce zamieszkania w pa艅stwie cz艂onkowskim, kt贸rego nie s膮 obywatelami[3],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 9 czerwca 2022 r. w sprawie prawa inicjatywy Parlamentu[4],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c stanowisko Parlamentu z 3 maja 2022听r. w sprawie wniosku dotycz膮cego rozporz膮dzenia Rady w sprawie wyboru pos艂贸w do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpo艣rednich, uchylaj膮cego decyzj臋 Rady (76/787/EWWiS, EWG, Euratom) oraz Akt dotycz膮cy wybor贸w przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpo艣rednich[5],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 12 lutego 2019 r. w sprawie stosowania postanowie艅 Traktatu dotycz膮cych obywatelstwa UE[6] oraz swoj膮 rezolucj臋 z 9 marca 2022 r. zawieraj膮c膮 wnioski dla Komisji dotycz膮ce program贸w obywatelstwa i u艂atwie艅 pobytowych dla inwestor贸w[7],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z听16听lutego 2017听r. w听sprawie ewentualnych zmian i听dostosowa艅 w听obecnej strukturze instytucjonalnej Unii Europejskiej[8],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 16 lutego 2017 r. w sprawie poprawy funkcjonowania Unii Europejskiej dzi臋ki wykorzystaniu potencja艂u Traktatu z Lizbony[9],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 4 maja 2022听r. w sprawie dzia艂a艅 nast臋pczych w zwi膮zku z konkluzjami Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy[10],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 6 kwietnia 2022 r. w sprawie realizacji dzia艂a艅 w zakresie edukacji obywatelskiej[11],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoj膮 rezolucj臋 z 12 kwietnia 2016听r. w sprawie zdobywania wiedzy o UE w szkole[12],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c swoje stanowisko z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie wniosku dotycz膮cego rozporz膮dzenia Parlamentu Europejskiego w sprawie szczeg贸艂owych przepis贸w reguluj膮cych wykonywanie przez Parlament Europejski uprawnie艅 艣ledczych i zast臋puj膮cego decyzj臋 95/167/WE, Euratom, EWWiS Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji[13],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c konkluzje prezydencji po Konferencji Przewodnicz膮cych Parlament贸w Unii Europejskiej, kt贸ra odby艂a si臋 w Pradze 24 i 25 kwietnia 2023 r.[14],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c konkluzje z posiedzenia plenarnego LXIX Konferencji Komisji do Spraw Unijnych Parlament贸w Unii Europejskiej, kt贸re odby艂o si臋 w Sztokholmie od 14 do 16 maja 2023 r.[15],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c deklaracj臋 z Le贸n w sprawie parlamentaryzmu przyj臋t膮 na konferencji upami臋tniaj膮cej Mi臋dzynarodowy Dzie艅 Parlamentaryzmu: wzmocnienie parlament贸w w celu wzmocnienia demokracji, kt贸ra odby艂a si臋 w L茅on 30 czerwca i 1听lipca 2023 r.[16],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c sprawozdanie dotycz膮ce ostatecznych wynik贸w Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy[17],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c propozycj臋 鈥濵anifestu dla Europy federalnej: suwerennej, spo艂ecznej i ekologicznej鈥� przyj臋t膮 przez Grup臋 Spinellego 29 sierpnia 2022 r.[18],

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c art. 54 Regulaminu,

鈥�听uwzgl臋dniaj膮c sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych (A9-0249/2023),

A.听maj膮c na uwadze, 偶e UE i parlamenty pa艅stw cz艂onkowskich stoj膮 przed wsp贸lnymi, bezprecedensowymi i z艂o偶onymi wyzwaniami, kt贸re wynikaj膮 z jednej strony z czynnik贸w zewn臋trznych, takich jak wojna napastnicza prowadzona przez Rosj臋 przeciwko Ukrainie, pandemia COVID-19, kryzys klimatyczny i energetyczny, dezinformacja, obca ingerencja i cyfryzacja, a z drugiej strony z czynnik贸w wewn臋trznych, takich jak wzrost popularno艣ci ekstremizmu i podmiot贸w politycznych, kt贸re przedk艂adaj膮 polaryzacj臋, populizm, nacjonalizm, obwinianie i konfrontacj臋 nad poszukiwanie wsp贸lnych rozwi膮za艅; maj膮c na uwadze, 偶e w tej sytuacji podwa偶ane jest zaufanie obywateli do polityki i decydent贸w politycznych;

B.听maj膮c na uwadze, 偶e pilnie potrzebna jest wsp贸lna definicja i wsp贸lne rozumienie liberalnej demokracji parlamentarnej oraz wola polityczna, aby zwi臋kszy膰 jej odporno艣膰, co przyczyni si臋 do prawid艂owego funkcjonowania podzia艂u w艂adzy i zach臋ci obywateli do korzystania z przys艂uguj膮cego im prawa do g艂osowania we wszystkich wyborach;

C.听maj膮c na uwadze, 偶e europejska demokracja nadal mo偶e zyska膰 wi臋ksz膮 legitymizacj臋 dzi臋ki transformacji i dostosowaniu si臋 do bie偶膮cych zmian; maj膮c na uwadze, 偶e w Europie nale偶y pilnie utrzyma膰, wzmocni膰 i w dalszym ci膮gu rozwija膰 liberaln膮 demokracj臋 parlamentarn膮, w tym parlamentaryzm, obywatelstwo europejskie i aspekt uczestnictwa w demokracji europejskiej, przy wykorzystaniu wszystkich instrument贸w wchodz膮cych w zakres Traktat贸w; maj膮c na uwadze, 偶e potrzebna jest reforma demokratycznych podstaw Unii, w razie potrzeby w drodze zmiany Traktatu;

D.听maj膮c na uwadze, 偶e proces decyzyjny nie powinien odbywa膰 si臋 bez demokratycznej legitymizacji w postaci parlamentarnej zgody; maj膮c na uwadze, 偶e chocia偶 Parlament Europejski jest jedyn膮 instytucj膮 UE wybieran膮 w wyborach bezpo艣rednich, dzi臋ki czemu znajduje si臋 w centrum liberalnej demokracji europejskiej, nie ma on jeszcze og贸lnego bezpo艣redniego prawa inicjatywy, kt贸re wzmocni艂oby jego zdolno艣膰 do reprezentowania opinii obywateli i odzwierciedlania obaw spo艂ecze艅stwa obywatelskiego i partner贸w spo艂ecznych;

E.听maj膮c na uwadze, 偶e w art. 15 TUE sprecyzowano, 偶e Rada Europejska nie mo偶e pe艂ni膰 funkcji prawodawczej ani wykonawczej; maj膮c na uwadze, 偶e niekt贸re aspekty systemu rotacyjnej prezydencji Rady oraz rola Rady do Spraw Og贸lnych utrudniaj膮 ich skuteczne funkcjonowanie i nale偶y je zreformowa膰, aby usprawni膰 proces legislacyjny w systemie dwuizbowym;

F.听maj膮c na uwadze, 偶e trzeba skorygowa膰 brak r贸wnowagi mi臋dzy instytucjami, kt贸ry pojawi艂 si臋 z biegiem czasu, i zwi臋kszy膰 rozliczalno艣膰 w艂adzy wykonawczej wzgl臋dem w艂adzy ustawodawczej, a w szczeg贸lno艣ci przyzna膰 Parlamentowi kompetencje kontrolne nad Rad膮 Europejsk膮 oraz zwi臋kszy膰 rozliczalno艣膰 polityczn膮 Komisji wzgl臋dem Parlamentu; maj膮c na uwadze, 偶e zwi膮zek mi臋dzy Parlamentem i Rad膮 鈥� cz臋sto przedstawiany jako dwuizbowy system ustawodawczy 鈥� nie zawsze odzwierciedla rzeczywist膮 praktyk臋 ani nie zosta艂 zinstytucjonalizowany;

G.听maj膮c na uwadze, 偶e utrzymywanie zasady jednomy艣lnego g艂osowania w Radzie sta艂o si臋 de facto przeszkod膮 w osi膮ganiu post臋p贸w w realizacji europejskiego programu oraz w dalszym rozwoju i reformie demokracji europejskiej, gdy偶 umo偶liwia rz膮dowi jednego pa艅stwa cz艂onkowskiego zablokowanie unijnego procesu decyzyjnego, cz臋sto ze szkod膮 dla interesu europejskiego;

H.听maj膮c na uwadze, 偶e wa偶ne jest, by instytucje unijne w wi臋kszym stopniu bra艂y pod uwag臋 rol臋, jak膮 w ramach ustawodawczych odgrywaj膮 Komitet Region贸w (KR) i Europejski Komitet Ekonomiczno-Spo艂eczny (EKES), b臋d膮ce przedstawicielami w艂adz lokalnych i regionalnych oraz zorganizowanego spo艂ecze艅stwa obywatelskiego;

I.听maj膮c na uwadze, 偶e we wnioskach prezydencji Konferencji Przewodnicz膮cych Parlament贸w Unii Europejskiej (KPPUE), kt贸ra odby艂a si臋 w Pradze 24 i 25 kwietnia 2023 r., z zadowoleniem przyj臋to inicjatyw臋 Parlamentu Europejskiego w ramach Konferencji Komisji do Spraw Unijnych Parlament贸w Unii Europejskiej (COSAC), aby wsp贸lnie promowa膰 rol臋 parlament贸w w sprawnie funkcjonuj膮cej demokracji i zastanowi膰 si臋 nad mo偶liwymi sposobami wzmocnienia nowoczesnego parlamentaryzmu, a nast臋pnie przedstawi膰 wyniki tych dzia艂a艅 na kolejnej KPPUE w Madrycie[19]; maj膮c na uwadze, 偶e na LXIX konferencji COSAC, kt贸ra odby艂a si臋 od 14 do 16 maja 2023 r. w Sztokholmie, odnotowano konkluzje KPPUE, a w szczeg贸lno艣ci wezwanie COSAC do zaproponowania wymiany najlepszych praktyk i zastanowienia si臋 nad mo偶liwymi sposobami wzmocnienia nowoczesnego parlamentaryzmu[20];

J.听maj膮c na uwadze, 偶e podczas 艣wiatowej konferencji upami臋tniaj膮cej Mi臋dzynarodowy Dzie艅 Parlamentaryzmu, kt贸ra odby艂a si臋 w Le贸n 30 czerwca i 1 lipca 2023 r., przyj臋to deklaracj臋 z Le贸n w sprawie parlamentaryzmu; maj膮c na uwadze, 偶e w deklaracji tej wsparto inicjatyw臋 Parlamentu Europejskiego maj膮c膮 na celu opracowanie karty dotycz膮cej roli parlamentaryzmu w skutecznej demokracji; maj膮c na uwadze, 偶e oczekuje si臋, i偶 karta ta zostanie oficjalnie przyj臋ta na posiedzeniu KPPUE w Madrycie, kt贸re odb臋dzie si臋 od 21 do 23 kwietnia 2024 r.[21];

K.听maj膮c na uwadze, 偶e we wnioskach z Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy zaapelowano o wzmocnienie demokracji europejskiej, usprawnienie unijnego procesu decyzyjnego w celu zapewnienia zdolno艣ci UE do dzia艂ania oraz o uzupe艂nienie i wzmocnienie demokracji przedstawicielskiej poprzez zwi臋kszenie uczestnictwa obywateli, ich szerszy dost臋p do informacji i zaanga偶owanie m艂odzie偶y; maj膮c na uwadze, 偶e w konkluzjach Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy wezwano r贸wnie偶 do wzmocnienia obywatelstwa europejskiego, na przyk艂ad dzi臋ki opracowaniu statutu obywatelstwa europejskiego, w kt贸rym okre艣lono by konkretne prawa i wolno艣ci;

L.听maj膮c na uwadze, 偶e Konferencja w sprawie przysz艂o艣ci Europy i inne dotychczasowe udane projekty dotycz膮ce uczestnictwa obywateli pokaza艂y, 偶e obywatele s膮 zainteresowani regularnym uczestnictwem w 偶yciu demokratycznym UE; maj膮c na uwadze, 偶e Konferencja w sprawie przysz艂o艣ci Europy by艂a cennym do艣wiadczeniem w anga偶owaniu obywateli na du偶膮 skal臋, z kt贸rego trzeba b臋dzie wyci膮gn膮膰 wnioski;

M.听maj膮c na uwadze, 偶e obywatelstwo UE i zwi膮zane z nim prawa, wprowadzone traktatem z Maastricht, a nast臋pnie wzmocnione traktatem z Lizbony, wdro偶ono jedynie cz臋艣ciowo; maj膮c na uwadze, 偶e wielu europejskich obywateli nie jest w pe艂ni 艣wiadomych swoich praw wynikaj膮cych z obywatelstwa Unii;

N.听maj膮c na uwadze, 偶e obywatelstwo UE jest obecnie przyznawane wraz z obywatelstwem pa艅stwa cz艂onkowskiego, lecz przy ograniczonej kontroli ze strony samej UE;

O.听maj膮c na uwadze, 偶e kilka pa艅stw cz艂onkowskich nadal oferuje tzw. programy z艂otych wiz i programy pobytowe dla inwestor贸w, kt贸re s膮 sposobem na uzyskanie obywatelstwa tych pa艅stw, a w zwi膮zku z tym obywatelstwa europejskiego;

P.听maj膮c na uwadze, 偶e mimo przepis贸w dyrektywy Rady 93/109/WE[22] i dyrektywy Rady 94/80/WE[23] dotycz膮cych udzia艂u obywateli Unii b臋d膮cych obywatelami innego pa艅stwa cz艂onkowskiego w wyborach odpowiednio do Parlamentu Europejskiego i wyborach samorz膮dowych, obywatele Unii b臋d膮cy obywatelami innego pa艅stwa cz艂onkowskiego nadal napotykaj膮 wiele przeszk贸d, gdy chc膮 skorzysta膰 z przys艂uguj膮cym im praw wyborcze w wyborach do Parlamentu Europejskiego;

Q.听maj膮c na uwadze, 偶e zgodnie z art.听10 ust.听3 TUE obywatele maj膮 prawo uczestniczy膰 w 偶yciu demokratycznym Unii, a decyzje musz膮 by膰 podejmowane w spos贸b jak najbardziej otwarty i zbli偶ony do obywateli; maj膮c na uwadze, 偶e demokracj臋 uczestnicz膮c膮 uwa偶a si臋 za jeden ze sposob贸w, w jaki mo偶na poprawi膰 艣wiadomo艣膰 polityczn膮 i dialog ze wszystkimi obywatelami Unii;

R.听maj膮c na uwadze, 偶e nadal brakuje 艣wiadomo艣ci na temat istniej膮cych narz臋dzi uczestnictwa, takich jak europejska inicjatywa obywatelska, petycje do Parlamentu Europejskiego, skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, konsultacje publiczne i dialogi obywatelskie; maj膮c na uwadze, 偶e na demokracj臋 uczestnicz膮c膮 w UE niekorzystnie oddzia艂uj膮 du偶a fragmentacja narz臋dzi uczestnictwa i brak dzia艂a艅 nast臋pczych, co ogranicza ich sukces i uniemo偶liwia im wypracowanie kompleksowej i efektywnej infrastruktury uczestnictwa;

S.听maj膮c na uwadze, 偶e wszelkie 艣rodki maj膮ce na celu wzmocnienie demokracji i uczestnictwa obywateli musz膮 zlikwidowa膰 cyfrow膮 przepa艣膰 w UE i zwi膮zane z ni膮 trudno艣ci, aby uczestnictwo to by艂o skuteczne;

T.听maj膮c na uwadze, 偶e nowe panele obywatelskie zaproponowane przez Komisj臋 jako kontynuacja Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy maj膮 ograniczony zakres i nie odpowiadaj膮 oczekiwaniom obywateli, kt贸re przedstawiono podczas konferencji;

U.听maj膮c na uwadze, 偶e referendum, b臋d膮ce instrumentem demokracji bezpo艣redniej, nie jest obecnie dost臋pne na szczeblu UE; maj膮c na uwadze, 偶e Parlament Europejski wielokrotnie apelowa艂 o przeprowadzenie ocen og贸lnounijnych referend贸w dotycz膮cych podstawowych kwestii, kt贸re to referenda doprowadzi艂yby do zmiany paradygmatu w dzia艂aniach i strategiach politycznych UE, takich jak reforma Traktatu;

V.听maj膮c na uwadze, 偶e trwa obecnie rewolucja w zwyczajach dotycz膮cych korzystania z medi贸w, zw艂aszcza w艣r贸d m艂odych ludzi, co mo偶e negatywnie wp艂ywa膰 na dost臋p do opartych na faktach, rzetelnie zbadanych informacji, jednocze艣nie zwi臋kszaj膮c dost臋pno艣膰 tre艣ci niskiej jako艣ci i spolaryzowanych, a tak偶e prowadzi膰 do fragmentacji spo艂ecze艅stw i os艂abienia demokracji; maj膮c na uwadze, 偶e dost臋p do niezale偶nych, pluralistycznych i wysokiej jako艣ci us艂ug medialnych jest podstaw膮 dobrze funkcjonuj膮cej demokracji;

Parlamentaryzm

1.听uznaje, 偶e w obecnych czasach wsp贸lnych i bezprecedensowych wyzwa艅 liberalna demokracja parlamentarna znajduje si臋 pod presj膮 i nale偶y j膮 pilnie utrzyma膰, wzmocni膰 i w dalszym ci膮gu rozwija膰; podkre艣la kluczow膮 rol臋 parlament贸w, kt贸re stanowi膮 j膮dro europejskiej demokracji jako wybierane w wyborach bezpo艣rednich izby obywateli, ustawodawc贸w i obserwator贸w w艂adzy wykonawczej; zauwa偶a, 偶e liberalna demokracja mo偶e sprawdzi膰 si臋 jedynie wtedy, kiedy parlamentaryzm funkcjonuje prawid艂owo; podkre艣la potrzeb臋 wsp贸lnego zrozumienia, podstawowych zasad i definicji liberalnej demokracji parlamentarnej; w tym kontek艣cie z zadowoleniem przyjmuje inicjatyw臋 Parlamentu Europejskiego dotycz膮c膮 opracowania wraz z parlamentami pa艅stw cz艂onkowskich UE wsp贸lnej 鈥瀔arty na temat roli parlament贸w w funkcjonowaniu demokracji liberalnej鈥�;

2.听uwa偶a, 偶e panuj膮ca obecnie w UE tendencja do przechodzenia od demokracji 鈥瀙arlamentarnej鈥� do demokracji 鈥瀝z膮dowej鈥� os艂abia wszystkie parlamenty w procesie decyzyjnym; z ubolewaniem odnotowuje coraz wi臋kszy brak r贸wnowagi mi臋dzy instytucjami i coraz wi臋ksz膮 w艂adz臋 Rady i Rady Europejskiej, co stanowi zagro偶enie dla architektury instytucjonalnej UE ustanowionej w traktatach; w tej sytuacji uwa偶a, 偶e nale偶y przywr贸ci膰 r贸wnowag臋 na korzy艣膰 demokratycznej legitymizacji przez nadanie r贸wnowa偶nych praw Parlamentowi; uwa偶a, 偶e praktyka Rady Europejskiej polegaj膮ca na 鈥瀦lecaniu zada艅 Radzie i Komisji鈥� wykracza poza przypisan膮 jej w traktatach rol臋 organu wyznaczaj膮cego kierunki strategiczne, a zatem jest sprzeczna zar贸wno z brzmieniem, jak i duchem traktat贸w; uznaje, 偶e konieczne jest przestrzeganie podzia艂u kompetencji i zasady pomocniczo艣ci, jak okre艣lono w traktatach;

3.听jest g艂臋boko przekonany, 偶e w demokracji parlamenty musz膮 bra膰 udzia艂 w ka偶dym procesie decyzyjnym; podkre艣la, 偶e Parlamentowi Europejskiemu, jako jedynej instytucji UE wybieranej w wyborach bezpo艣rednich, nale偶y przyzna膰 og贸lne bezpo艣rednie prawo inicjatywy ustawodawczej, uprawnienia 艣ledcze i pe艂n膮 w艂adz臋 nad bud偶etem oraz 偶e jako izba obywateli UE powinien by膰 si艂膮 nap臋dow膮 strategicznych priorytet贸w europejskiego planu dzia艂a艅 legislacyjnych; apeluje w zwi膮zku z tym o zmian臋 art. 225 i 226 TFUE;

4.听ponownie proponuje, aby przekszta艂ci膰 Rad臋 w prawdziw膮 izb臋 ustawodawcz膮 poprzez zredukowanie liczby jej sk艂ad贸w resortowych w drodze decyzji Rady Europejskiej, dzi臋ki czemu powsta艂by prawdziwy dwuizbowy system ustawodawczy z Parlamentem Europejskim i Rad膮, za艣 Komisja pe艂ni艂aby rol臋 w艂adzy wykonawczej; uwa偶a, 偶e nale偶y zreformowa膰 system rotacyjnej prezydencji Rady UE w celu zwi臋kszenia skuteczno艣ci procesu legislacyjnego w systemie dwuizbowym; proponuje, by Rada do Spraw Og贸lnych sta艂a si臋 rad膮 ustawodawcz膮 zbieraj膮c膮 si臋 na publicznych posiedzeniach, podobnie do sesji plenarnych Parlamentu Europejskiego, a wszystkie inne sk艂ady Rady sta艂y si臋 przejrzystymi strukturami przygotowawczymi odbywaj膮cymi regularne posiedzenia publiczne i funkcjonuj膮cymi podobnie do komisji w Parlamencie Europejskim;

5.听ponawia sw贸j wielokrotnie powtarzany apel, by Rada odst膮pi艂a od zasady jednomy艣lno艣ci na rzecz g艂osowania wi臋kszo艣ci膮 kwalifikowan膮 w ka偶dym przypadku, gdy jest to dopuszczalne na mocy traktat贸w w perspektywie kr贸tkoterminowej, na przyk艂ad poprzez uruchomienie r贸偶nych klauzul pomostowych w traktatach, a tak偶e docelowo w drodze zmian traktatowych, aby przezwyci臋偶y膰 blokady ustawodawcze i zwi臋kszy膰 zdolno艣膰 UE do dzia艂ania oraz uczyni膰 unijny proces decyzyjny bardziej skutecznym i demokratycznym;

6.听uwa偶a za konieczne, by Parlament wzmocni艂 swoje funkcje w zakresie kontroli politycznej nad Komisj膮, w tym wprowadzi艂 mo偶liwo艣膰 sk艂adania wniosk贸w o wotum nieufno艣ci wobec komisarzy;

7.听podkre艣la, 偶e specjalne procedury ustawodawcze, w przypadku kt贸rych prawo inicjatywy ustawodawczej przyznano Parlamentowi na mocy traktat贸w, powinny obejmowa膰 wzajemn膮 wymian臋 informacji dotycz膮c膮 opracowania kalendarza legislacyjnego dla odno艣nych inicjatyw, co zapewni poszanowanie zasady lojalnej wsp贸艂pracy mi臋dzy wszystkimi trzema instytucjami; w zwi膮zku z tym oczekuje, 偶e nadany zostanie nowy impuls rozmowom mi臋dzyinstytucjonalnym mi臋dzy Parlamentem a Rad膮 w sprawie bardzo potrzebnej reformy europejskiego prawa wyborczego, a tak偶e w sprawie uprawnie艅 艣ledczych Parlamentu Europejskiego;

8.听wzywa Parlament Europejski, Rad臋 i Komisj臋, aby nadal pracowa艂y nad usprawnieniem form wsp贸艂pracy z KR i听EKES, tak偶e na wst臋pnym etapie procesu ustawodawczego, w celu zagwarantowania, 偶e ich opinie i oceny b臋d膮 uwzgl臋dniane w ca艂ym procesie ustawodawczym; sugeruje w szczeg贸lno艣ci, aby wzmocniono nieformalne kontakty mi臋dzy w艂a艣ciwymi podmiotami z trzech instytucji zar贸wno na szczeblu komisji, jak i grup politycznych oraz by w stosownych przypadkach zaprasza膰 sprawozdawc贸w z KR i EKES do rozpatrywania projekt贸w sprawozda艅 na posiedzeniach komisji parlamentarnych i posiedzeniach podsumowuj膮cych komisji w sprawie negocjacji mi臋dzyinstytucjonalnych;

9.听podkre艣la kluczow膮 rol臋 parlament贸w, kt贸re stanowi膮 j膮dro demokracji, oraz potrzeb臋 poszanowania jasnego podzia艂u kompetencji mi臋dzy poszczeg贸lne szczeble europejskiej demokracji liberalnej, tj. szczebel lokalny, regionalny, krajowy i europejski, zgodnie z zasad膮 pomocniczo艣ci, jak okre艣lono w art. 5 TUE, z my艣l膮 o zapewnieniu demokratycznej legitymizacji i skutecznego procesu decyzyjnego oraz o zwi臋kszeniu zaufania i wsp贸艂pracy na r贸偶nych szczeblach mi臋dzy parlamentarni; w tym kontek艣cie zwraca uwag臋, 偶e parlamenty narodowe najlepiej nadaj膮 si臋 do tego, by zleca膰 i nadzorowa膰 dzia艂ania poszczeg贸lnych rz膮d贸w w sprawach europejskich, podczas gdy europejska w艂adza wykonawcza ponosi demokratyczn膮 odpowiedzialno艣膰 przed Parlamentem Europejskim, co tak偶e zapewnia jego legitymizacj臋; podkre艣la potrzeb臋 regularnego dialogu politycznego i kontakt贸w mi臋dzy parlamentami, co pozwoli zwi臋kszy膰 艣wiadomo艣膰 i zrozumienie odno艣nie do prac parlamentarnych i procesu podejmowania decyzji, na przyk艂ad w ramach KPPUE i COSAC;

10.听przypomina, 偶e nale偶y usprawni膰 stosowanie zasad pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci w pracach instytucji unijnych, w szczeg贸lno艣ci poprzez wsp贸艂prac臋 z parlamentami narodowymi zgodnie z prerogatywami ju偶 przewidzianymi w obowi膮zuj膮cych traktatach, i zapewni膰 bardziej znacz膮c膮 rol臋 przedstawicielom na szczeblu krajowym i lokalnym w tym procesie w celu osi膮gni臋cia 鈥瀉ktywnej pomocniczo艣ci鈥� z my艣l膮 o promowaniu szerszej odpowiedzialno艣ci za polityk臋 UE;听sugeruje ponadto, aby wzmocni膰 鈥瀉ktywn膮 pomocniczo艣膰鈥� dzi臋ki przyznaniu parlamentom narodowym prawa do przedk艂adania wniosk贸w Parlamentowi Europejskiemu; w zwi膮zku z tym wspiera program 鈥濼worzenie Europy razem z samorz膮dami lokalnymi鈥�, kt贸ry tworzy europejsk膮 sie膰 艂膮cz膮c膮 lokalnie wybranych polityk贸w, ukierunkowan膮 na przekazywanie informacji na temat Unii Europejskiej;

11.听podkre艣la, 偶e parlament, kt贸ry zbiera si臋 na posiedzeniach przy obecno艣ci fizycznej parlamentarzyst贸w, nadaje dynamiki demokracji parlamentarnej; podkre艣la, 偶e cyfryzacja i pandemia przyczyni艂y si臋 do transformacji cyfrowej parlament贸w i umo偶liwi艂y pos艂om udzia艂 w 偶yciu parlamentarnym, z kt贸rego w przeciwnym razie byliby wykluczeni; podkre艣la, 偶e procesy cyfrowe nie powinny zast臋powa膰 g艂osowa艅, debat i negocjacji przy fizycznym udziale pos艂贸w, z wyj膮tkiem szczeg贸lnych okoliczno艣ci; podkre艣la, 偶e szersze wykorzystanie mo偶liwo艣ci cyfrowych mo偶e przyczyni膰 si臋 do lepszego zrozumienia politycznego mi臋dzy parlamentami na szczeblu krajowym, regionalnym i europejskim, do cz臋stszej komunikacji, wymiany informacji i podnoszenia poziomu wiedzy, do ograniczania emisji zwi膮zanych z transportem i podr贸偶owaniem oraz do zacie艣niania kontakt贸w z obywatelami;

12.听jest g艂臋boko zaniepokojony szybkim i szeroko zakrojonym rozwojem ukierunkowanych kampanii dezinformacyjnych oraz niew艂a艣ciwym wykorzystywaniem generatywnej sztucznej inteligencji do uniemo偶liwiania obywatelom 艣wiadomych wybor贸w, a ostatecznie do os艂abienia proces贸w demokratycznych w Unii; wzywa parlamenty narodowe pa艅stw cz艂onkowskich, aby 鈥� w ramach mi臋dzyparlamentarnej wsp贸艂pracy COSAC 鈥� prowadzi艂y regularn膮 wymian臋 pogl膮d贸w z Parlamentem Europejskim na temat ochrony ich demokracji przed obcymi ingerencjami i manipulacj膮 informacjami; apeluje o skoordynowan膮 strategi臋 UE maj膮c膮 na celu ograniczenie zagro偶e艅 dla niezale偶no艣ci medi贸w oraz o ustanowienie znacz膮cego i sta艂ego unijnego funduszu wsparcia medi贸w redakcyjnych i informacyjnych;

13.听podkre艣la, 偶e nale偶y wzmocni膰 zaufanie wyborc贸w do proces贸w wyborczych przez zagwarantowanie, i偶 wszystkie wybory b臋d膮 wolne i uczciwe; w zwi膮zku z tym wzywa Organizacj臋 Bezpiecze艅stwa i Wsp贸艂pracy w Europie, aby zorganizowa艂a misje obserwacji wybor贸w podczas wybor贸w do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2024 r.; zach臋ca pa艅stwa cz艂onkowskie, aby ponownie skorzysta艂y z tej mo偶liwo艣ci;

Obywatelstwo europejskie

14.听apeluje o ustanowienie statutu obywatelstwa UE w celu wyja艣nienia i ugruntowania praw i wolno艣ci zwi膮zanych z obywatelstwem, kt贸re 艂膮cz膮 obywateli w Unii; wzywa Rad臋 i Komisj臋, aby podj臋艂y konkretne dzia艂ania na rzecz rozszerzenia praw i wolno艣ci zwi膮zanych z obywatelstwem, zgodnie z procedur膮 okre艣lon膮 w art. 25 TFUE; podkre艣la, 偶e statut ten sprawi, i偶 zasady i warto艣ci Unii stan膮 si臋 bardziej namacalne, a jednocze艣nie zapewni obywatelom nowe 艣rodki s艂u偶膮ce ochronie i utrzymaniu tych zasad i warto艣ci;

15.听podkre艣la, 偶e skuteczny dialog obywatelski i aktywne uczestnictwo obywateli s膮 艣ci艣le powi膮zane z europejskim wymiarem edukacji obywatelskiej; podkre艣la zatem, 偶e nale偶y wzmocni膰 europejski wymiar edukacji obywatelskiej podczas zaj臋膰 szkolnych i pozaszkolnych, co zagwarantuje, 偶e obywatele b臋d膮 aktywni i 艣wiadomi, a przez to b臋d膮 w pe艂ni uczestniczy膰 w 偶yciu obywatelskim i spo艂ecznym zar贸wno na szczeblu europejskim, jak i pa艅stw cz艂onkowskich, a tak偶e w 偶yciu demokratycznym Unii; wzywa Komisj臋, aby opracowa艂a kompleksow膮 strategi臋 europejsk膮 w celu rozwijania kompetencji obywatelskich w UE i opracowania 艣rodk贸w wsparcia s艂u偶膮cych zapewnieniu r贸wnego dost臋pu do edukacji obywatelskiej; podkre艣la znacz膮c膮 rol臋, jak膮 w takiej strategii powinny odgrywa膰 spo艂ecze艅stwo obywatelskie, uniwersytety i inne organizacje badawcze;

16.听jest g艂臋boko przekonany, 偶e obywatele pa艅stw trzecich, kt贸rzy od dawna legalnie i nieprzerwanie mieszkaj膮 w Unii Europejskiej i wnosz膮 wk艂ad w rozw贸j naszego spo艂ecze艅stwa, zas艂uguj膮 pod pewnymi warunkami na dost臋p do obywatelstwa Unii, i proponuje, aby Rada i Parlament 鈥� zgodnie ze zwyk艂膮 procedur膮 ustawodawcz膮 鈥� mog艂y ustanawia膰 wsp贸lne przepisy;

17.听wzywa Komisj臋 i pa艅stwa cz艂onkowskie, aby lepiej informowa艂y obywateli Unii nieb臋d膮cych obywatelami danego pa艅stwa (tj. obywateli Unii zamieszkuj膮cych w pa艅stwie cz艂onkowskim, kt贸rego nie s膮 obywatelami) o ich prawie do g艂osowania lub kandydowania w wyborach lokalnych i europejskich; podkre艣la, 偶e nale偶y rozwa偶y膰 rozszerzenie prawa takich przemieszczaj膮cych si臋 obywateli UE do g艂osowania i kandydowania tak, by obejmowa艂o wybory regionalne i krajowe w pa艅stwach cz艂onkowskich; wskazuje, 偶e Rada i Komisja mog膮 wprowadzi膰 te prawa w drodze procedury okre艣lonej w art. 25 TFUE, i uwa偶a, 偶e w perspektywie d艂ugoterminowej nale偶y je zapisa膰 w art. 22 TFUE w drodze zmiany Traktatu; podkre艣la, 偶e nale偶y prowadzi膰 kampanie u艣wiadamiaj膮ce na temat tych praw z udzia艂em spo艂ecze艅stwa obywatelskiego; podkre艣la, 偶e nale偶y zlikwidowa膰 wszelkie nadal istniej膮ce bariery administracyjne i dyskryminacj臋, aby zapewni膰 r贸wne mo偶liwo艣ci wszystkim przemieszczaj膮cym si臋 obywatelom Unii, a zw艂aszcza grupom w trudnej sytuacji i zmarginalizowanym;

18.听ponownie apeluje, aby dla unikni臋cia dyskryminacji we wszystkich pa艅stwach cz艂onkowskich wprowadzono zharmonizowany wiek uprawniaj膮cy do g艂osowania i kandydowania w wyborach; zaleca, aby wprowadzono minimalny wiek (16 lat) uprawniaj膮cy do g艂osowania, z zastrze偶eniem obowi膮zuj膮cych porz膮dk贸w konstytucyjnych, co odzwierciedli obowi膮zuj膮ce prawa i obowi膮zki, jakie m艂odzi Europejczycy ju偶 maj膮 w niekt贸rych pa艅stwach cz艂onkowskich;

19.听przypomina, 偶e Parlament Europejski konsekwentnie wyra偶a艂 zaniepokojenie, i偶 wszelkie krajowe programy, kt贸re przewiduj膮 bezpo艣redni膮 lub po艣redni膮 sprzeda偶 obywatelstwa UE, s膮 sprzeczne z sam膮 istot膮 obywatelstwa europejskiego; wzywa pa艅stwa cz艂onkowskie, kt贸rych to dotyczy, do zaprzestania takich praktyk;

20.听jest wysoce zaniepokojony stosowan膮 przez niekt贸re pa艅stwa cz艂onkowskie praktyk膮 pozbawiania w艂asnych obywateli prawa do g艂osowania w krajowych wyborach parlamentarnych w przypadku, gdy mieszkaj膮 oni za granic膮; wzywa te pa艅stwa cz艂onkowskie do zaprzestania stosowania tej formy pozbawienia praw wyborczych;

Uzupe艂nienie demokracji przedstawicielskiej dzi臋ki wi臋kszemu uczestnictwu obywateli

21.听ponownie zaznacza, 偶e zgodnie z tekstem za艂o偶ycielskim Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy Parlament Europejski, Rada i Komisja zobowi膮za艂y si臋 do skutecznego podejmowania dzia艂a艅 nast臋pczych w zwi膮zku z konkluzjami Konferencji, w ramach swoich kompetencji i zgodnie z traktatami; apeluje o szybkie i sp贸jne wdro偶enie dorobku Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy, obejmuj膮cego 49 propozycji i 326 konkretnych 艣rodk贸w przygotowanych przez europejskie panele obywatelskie Konferencji; ponownie apeluje o zwo艂anie konwentu w celu zmiany traktat贸w;

22.听uwa偶a, 偶e jednym ze sposob贸w, w jaki mo偶na zaspokoi膰 oczekiwania obywateli europejskich dotycz膮ce bardziej regularnego i znacz膮cego zaanga偶owania w 偶ycie demokratyczne Unii[24], mo偶e by膰 doskonalenie i rozwijanie mechanizm贸w uczestnictwa w UE;

23.听podkre艣la, ze nale偶y usprawni膰 i rozwin膮膰 kompleksow膮 infrastruktur臋 uczestnictwa w UE, co umo偶liwi lepsze po艂膮czenie i lepsz膮 integracj臋 istniej膮cych instrument贸w uczestnictwa oraz lepsze formy sta艂ego uczestnictwa; podkre艣la, 偶e nale偶y koniecznie zaj膮膰 si臋 fragmentacj膮 unijnej infrastruktury uczestnictwa poprzez utworzenie punktu kompleksowej obs艂ugi wszystkich europejskich instrument贸w uczestnictwa oraz ustanowienie ram instytucjonalnych maj膮cych na celu zarz膮dzanie tym centralnym o艣rodkiem i jego stosunkami z obywatelami;

24.听podkre艣la, 偶e mechanizmy i instrumenty demokracji bezpo艣redniej lub uczestnicz膮cej mog膮 uzupe艂nia膰 przedstawicielsk膮 liberaln膮 demokracj臋 parlamentarn膮, lecz nie mog膮 jej zast臋powa膰 w coraz bardziej z艂o偶onym 艣wiecie, w kt贸rym potrzebne jest poszukiwanie trwa艂ych i demokratycznych kompromis贸w; zauwa偶a, 偶e mechanizmy demokracji bezpo艣redniej lub demokracji uczestnicz膮cej mog膮 by膰 u偶ytecznymi instrumentami, je偶eli spe艂nione zosta艂y pewne wymagania; proponuje w szczeg贸lno艣ci, aby poprawi膰 skuteczno艣膰 istniej膮cych europejskich instrument贸w uczestnictwa przez zapewnienie obowi膮zkowych i sensownych dzia艂a艅 nast臋pczych;

25.听przypomina, 偶e lepsze i szersze uczestnictwo b臋dzie mo偶liwe tylko w贸wczas, gdy rozwi膮zany zostanie problem dyskryminacji, w szczeg贸lno艣ci dyskryminacji wynikaj膮cej z przepa艣ci cyfrowej i trudno艣ci, jakie stwarza ona dla skutecznego uczestnictwa w demokratycznym 偶yciu Unii; przypomina, 偶e aplikacje cyfrowe propaguj膮ce uczestnictwo obywateli powinny by膰 proste i intuicyjne;

26.听proponuje, aby zinstytucjonalizowa膰 przedstawicielskie, deliberatywne procesy uczestnictwa w oparciu o model europejskich paneli obywatelskich Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy; jest zdania, 偶e 鈥瀖ini-grupy鈥� z udzia艂em losowo wybranych uczestnik贸w reprezentuj膮cych poszczeg贸lne podgrupy struktury spo艂eczno-gospodarczej Unii, a przez to pe艂ne spektrum spo艂ecze艅stwa, nale偶y zorganizowa膰 tak, by pomog艂y zapobiega膰 nier贸wnemu dost臋powi do uczestnictwa w 偶yciu demokratycznym przez zapewnienie obywatelom, kt贸rzy inaczej mogliby nie mie膰 takiej mo偶liwo艣ci, okazji do wyra偶enia pogl膮d贸w;

27.听uwa偶a, 偶e nale偶y umocni膰 aktywne obywatelstwo i skuteczne uczestnictwo obywateli na szczeblu UE dzi臋ki umo偶liwieniu im nabycia konkretnej wiedzy na temat UE i europejskiego wymiaru omawianych temat贸w; podkre艣la, 偶e nale偶y rozwi膮za膰 problem nieznajomo艣ci przez og贸艂 spo艂ecze艅stwa polityki UE i procesu podejmowania decyzji dzi臋ki lepszej edukacji na temat UE w szko艂ach; apeluje w szczeg贸lno艣ci o specjalne szkolenia i sta艂y proces deliberatywny, w ramach kt贸rego obywatele uczestnicz膮cy w panelach obywatelskich otrzymywaliby niezb臋dne informacje uzupe艂nione, w razie potrzeby, przez ekspert贸w, dzi臋ki czemu mogliby anga偶owa膰 si臋 w otwarte debaty prowadz膮ce do sformu艂owania zalece艅 i wniosk贸w;

28.听proponuje w szczeg贸lno艣ci, aby 鈥� zgodnie z dorobkiem UE 鈥� utworzono zorganizowany mechanizm uczestnictwa nazywany europejsk膮 agor膮, kt贸ry powinien pracowa膰 w cyklu rocznym i omawia膰 priorytety UE na kolejny rok, a wyniki jego obrad powinny zosta膰 przedstawione 9 maja 2023听r. jako wk艂ad w proces konsultacji w sprawie rocznego programu prac Komisji; zauwa偶a, 偶e wyniki te powinny r贸wnie偶 obejmowa膰 propozycj臋 dotycz膮c膮 konkretnego tematu europejskiego roku w kolejnym cyklu rocznym; proponuje, aby przedstawicieli Parlamentu Europejskiego regularnie informowano o post臋pach tych obrad, dzi臋ki czemu b臋d膮 mogli wzi膮膰 je pod uwag臋 w pracach parlamentarnych;

29.听podkre艣la, 偶e w ramach europejskiej agory obywatele b臋d膮 przez ca艂y rok omawiali tre艣ci zwi膮zane z konkretnym tematem europejskiego roku, a ich propozycje i konkluzje b臋d膮 przedstawiane pod koniec roku; jest zdania, 偶e nale偶y okre艣li膰 opcje dotycz膮ce dzia艂a艅 nast臋pczych Parlamentu z uwzgl臋dnieniem wielko艣ci wi臋kszo艣ci popieraj膮cych takie konkluzje w danym panelu, oraz 偶e takie dzia艂ania nast臋pcze mog艂yby obejmowa膰 debaty, wys艂uchania, pytania parlamentarne lub sprawozdania;

30.听sugeruje, aby w ramach komponentu m艂odzie偶owego agory utworzy膰 europejskie zgromadzenie m艂odzie偶y, kt贸re mog艂oby monitorowa膰 stosowanie 鈥瀔ontroli prawodawstwa przez m艂odzie偶鈥� w ramach ca艂ego procesu legislacyjnego UE, o co zwr贸ci艂a si臋 Konferencja w sprawie przysz艂o艣ci Europy; proponuje, aby Parlament Europejski pracowa艂 z Komitetem Region贸w i i Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Spo艂ecznym nad utworzeniem mechanizmu, w kt贸rego sk艂ad wchodziliby przedstawiciele tacy jak m艂odzi lokalnie wybrani politycy oraz przedstawiciele m艂odego spo艂ecze艅stwa obywatelskiego i m艂odych partner贸w spo艂ecznych; mechanizm ten powinien 艣ci艣le wsp贸艂pracowa膰 ze zgromadzeniem m艂odzie偶y w celu przeprowadzenia kontroli prawodawstwa przez m艂odzie偶; w tym kontek艣cie podkre艣la, 偶e w debat臋 polityczn膮 na temat przysz艂o艣ci Europy trzeba zaanga偶owa膰 szczeg贸lnie osoby m艂ode, poniewa偶 dzisiejsze decyzje b臋d膮 kszta艂towa膰 ich przysz艂o艣膰;

31.听ponawia sw贸j wielokrotnie powtarzany apel o ocen臋 mo偶liwo艣ci zmiany traktat贸w unijnych, kt贸ra umo偶liwi艂aby przeprowadzanie og贸lnounijnych referend贸w dotycz膮cych kwestii podstawowych i inicjuj膮cych zmiany modelu dzia艂ania i polityki Unii Europejskiej, takich jak reforma traktat贸w UE; podkre艣la w tym kontek艣cie, 偶e wynik referendum powinien zosta膰 przyj臋ty tylko wtedy, gdy osi膮gni臋to podw贸jn膮 wi臋kszo艣膰 opowiadaj膮c膮 si臋 za danym rozwi膮zaniem, reprezentuj膮c膮 wi臋kszo艣膰 pa艅stw cz艂onkowskich i wi臋kszo艣膰 wyborc贸w, kt贸rzy oddali g艂os; proponuje, by takie og贸lnounijne referenda by艂y przeprowadzane w trakcie wybor贸w do Parlamentu Europejskiego w drodze dodatkowego g艂osowania dotycz膮cego przedmiotowej podstawowej kwestii ustrojowej; zwraca uwag臋, 偶e idealnym rozwi膮zaniem by艂oby organizowanie ka偶dego europejskiego referendum tego samego dnia w ca艂ej Unii;

32.听proponuje, aby wprowadzi膰 og贸lnoeuropejskie internetowe konsultacje obywatelskie organizowane przez Parlament Europejski; uwa偶a, 偶e zapewnienie wszystkim obywatelom mo偶liwo艣ci wyra偶enia pogl膮d贸w na temat bie偶膮cych spraw europejskich zwi臋kszy zaufanie obywateli do europejskiego procesu decyzyjnego i jego zrozumienie; uwa偶a, 偶e ten nowy mechanizm uczestnictwa wzmacnia rol臋 PE w stosunku do innych instytucji;

33.听odnotowuje mo偶liwo艣ci zwi膮zane z korzystaniem z obywatelstwa europejskiego za pomoc膮 narz臋dzi internetowych, takich jak konsultacje internetowe i zbieranie podpis贸w pod europejskimi inicjatywami obywatelskimi w internecie; zauwa偶a, 偶e to偶samo艣膰 elektroniczna mo偶e u艂atwi膰 korzystanie z takich narz臋dzi na szczeblu europejskim, a tak偶e zapewni膰 szereg mo偶liwo艣ci dost臋pu do us艂ug publicznych; wzywa pa艅stwa cz艂onkowskie, aby wprowadzi艂y narz臋dzia e-demokracji na szczeblu lokalnym i听krajowym oraz by prawid艂owo w艂膮czy艂y je do procesu politycznego;

34.听apeluje, aby w艣r贸d cel贸w programu 鈥濩yfrowa Europa鈥� i innych program贸w maj膮cych na celu promowanie transformacji cyfrowej w UE znalaz艂y si臋 uproszczenie dost臋pu do organ贸w administracji za pomoc膮 r贸偶nych serwis贸w oraz wykorzystanie aplikacji uczestnictwa obywatelskiego; apeluje o badania i inwestycje ukierunkowane na u艂atwienie takiego dost臋pu w celu zminimalizowania przepa艣ci cyfrowej i zmaksymalizowania jako艣ci spo艂ecznej i demokratycznej;

掳

掳听掳

35.听zobowi膮zuje swoj膮 przewodnicz膮 do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Europejskiej, Radzie Unii Europejskiej, Komisji, Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz Radzie Europy.

UZASADNIENIE

Demokracja europejska to nieustannie rozwijaj膮ca si臋 idea, kt贸ra ma potencja艂, aby zapewni膰 dalsz膮 legitymizacj臋 poprzez zmiany i dostosowanie do bie偶膮cych wydarze艅. Istnieje silna potrzeba poprawy funkcjonowania demokracji europejskiej, zw艂aszcza w odniesieniu do kwestii obywatelstwa, parlamentaryzmu i uczestnictwa. Przede wszystkim nale偶y wzmocni膰 parlamentaryzm europejski jako fundament demokracji w Europie. Powinni艣my na nowo zastanowi膰 si臋 nad obywatelstwem europejskim i podj膮膰 wyzwania z nim zwi膮zane, w tym poprawi膰 prawa i mo偶liwo艣ci obywateli w zakresie uczestnictwa w 偶yciu politycznym Unii. Dlatego te偶 nale偶y uzupe艂ni膰 istniej膮ce struktury o kompleksowy i sta艂y mechanizm demokracji uczestnicz膮cej. W niniejszym sprawozdaniu przedstawiono rozwa偶ania dotycz膮ce mo偶liwo艣ci rozwi膮zania wspomnianych wy偶ej problem贸w w oparciu o wnioski i postulaty obywateli przedstawione na Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy.

Parlamentaryzm

Parlament Europejski (PE) jako jedyna instytucja, kt贸rej cz艂onkowie wybierani s膮 w wyborach bezpo艣rednich w UE, powinien stanowi膰 trzon europejskiej demokracji. Po pierwsze, nale偶y odwr贸ci膰 tendencj臋, zgodnie z kt贸r膮 Rada Europejska postrzegana jest w oczach opinii publicznej i w ramach procesu legislacyjnego UE jako podmiot 鈥瀢ydaj膮cy instrukcje鈥�. W demokracji parlamentarnej to PE powinien wyznacza膰 d艂ugoterminowe kierunki agendy legislacyjnej. W tym celu PE musi dysponowa膰 pe艂nym prawem inicjatywy, a tak偶e posiada膰 pe艂n膮 kontrol臋 nad w艂asnymi zasobami i bud偶etem. Nale偶y podkre艣li膰, 偶e 鈥� wydaj膮c Komisji coraz bardziej szczeg贸艂owe instrukcje 鈥� Rada Europejska ewoluuje w kierunku instytucji o charakterze niemal ustawodawczym, przekraczaj膮c w ten spos贸b swoje kompetencje jednoznacznie okre艣lone w art. 15 ust. 1 TUE. Istnieje r贸wnie偶 dysproporcja uprawnie艅 mi臋dzy PE a Rad膮, kt贸ra wci膮偶 posiada znacznie wi臋kszy wp艂yw na proces legislacyjny. W celu skorygowania tych dysproporcji oraz doprecyzowania roli PE w ramach instytucjonalnych nale偶y ustanowi膰 system dwuizbowy sk艂adaj膮cy si臋 z PE, jako izby ni偶szej reprezentuj膮cej obywateli, oraz Rady, jako izby wy偶szej reprezentuj膮cej pa艅stwa cz艂onkowskie.

Struktur臋 instytucjonaln膮 UE mo偶na by r贸wnie偶 wzmocni膰 poprzez lepsz膮 koordynacj臋 mi臋dzy Komisj膮, Rad膮 i PE w zakresie okre艣lania priorytet贸w legislacyjnych i ich wdra偶ania. Niemniej jednak kontrola parlamentarna b臋dzie mog艂a urzeczywistni膰 si臋 dopiero wtedy, gdy PE zostanie wyposa偶ony w wi臋cej narz臋dzi, takich jak odpowiednie uprawnienia 艣ledcze.

Wreszcie, co najwa偶niejsze, na gruncie parlamentaryzmu w Europie istnieje wiele mo偶liwo艣ci dalszego wzmacniania legitymizacji. Musimy zastanowi膰 si臋 nad rol膮 PE w ramach systemu zarz膮dzania wielopoziomowego. Sprawiaj膮c, 偶e procedury PE stan膮 si臋 atrakcyjne i w艂膮czaj膮ce, mo偶emy doprowadzi膰 do tego, 偶e PE znajdzie si臋 w centrum debaty i zaanga偶owania publicznego. W tym celu musimy zwi臋kszy膰 przejrzysto艣膰 procesu decyzyjnego w PE, r贸wnie偶 poprzez prowadzenie atrakcyjnych i otwartych debat sprzyjaj膮cych w艂膮czeniu spo艂ecznemu. Parlament powinien by膰 tyglem, w kt贸rym wszystkie instytucje i obywatele spotykaj膮 si臋, by prowadzi膰 pog艂臋bion膮 debat臋 w sprawach istotnych dla Europy. Przedstawicieli Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Spo艂ecznego (EKES-u) i Europejskiego Komitetu Region贸w (KR-u) nale偶y zaprasza膰 do udzia艂u w odpowiednich wymianach parlamentarnych, w tym w posiedzeniach komisji i w odpowiednich negocjacjach mi臋dzyinstytucjonalnych, takich jak rozmowy tr贸jstronne, dotycz膮cych kwestii, kt贸rymi si臋 zajmuj膮. Dotyczy to r贸wnie偶 przedstawicieli paneli obywatelskich i proponowanego zgromadzenia m艂odzie偶y, kt贸rych koncepcje zosta艂y rozwini臋te w trzeciej cz臋艣ci niniejszego sprawozdania. Nale偶y zwi臋kszy膰 udzia艂 tych podmiot贸w w procesie legislacyjnym i ich widoczno艣膰. Bardziej sprzyjaj膮cy w艂膮czeniu spo艂ecznemu proces legislacyjny nale偶y r贸wnie偶 osi膮gn膮膰 poprzez zwi臋kszenie przejrzysto艣ci jako takiej, a w szczeg贸lno艣ci poprzez umo偶liwienie kontroli publicznej nad negocjacjami mi臋dzyinstytucjonalnymi.

Obywatelstwo europejskie

Formalnie rzecz bior膮c, prawa i warto艣ci le偶膮ce u podstaw Unii i zapisane w art. 2 i 6 TUE czyni膮 obywatelstwo europejskie centralnym punktem projektu europejskiego. W praktyce UE jest o wiele bardziej skupiona na interesach pa艅stw cz艂onkowskich ni偶 na interesach wsp贸lnego obywatelstwa europejskiego.

Ponadto prawa wynikaj膮ce z obywatelstwa europejskiego nie s膮 odpowiednio znane ani rozumiane. Przyk艂adowo, frekwencja wyborcza w艣r贸d przemieszczaj膮cych si臋 obywateli w wyborach europejskich i lokalnych pozostaje niska w por贸wnaniu z obywatelami przyjmuj膮cych pa艅stw cz艂onkowskich. Ponadto przestrze艅 dla wyra偶ania obywatelstwa europejskiego jest ograniczona, poniewa偶 nie istnieje europejska sfera publiczna, tak偶e w przypadku wybor贸w europejskich, podczas kt贸rych dominuj膮 kwestie krajowe.

Obywatelom europejskim nale偶y zapewni膰 jasno艣膰 co do ich praw obywatelskich, a mo偶na to osi膮gn膮膰 poprzez statut obywatelstwa UE. Jednocze艣nie nale偶y wzmocni膰 edukacj臋 obywatelsk膮 w Europie, w tym poprzez uwzgl臋dnienie w programach edukacyjnych i programach nauczania w ca艂ej UE tre艣ci dotycz膮cych polityki UE, obywatelstwa UE i demokracji uczestnicz膮cej.

Jednocze艣nie powinni艣my poprawi膰 dost臋p do praw wynikaj膮cych z obywatelstwa UE. Rada i PE, w ramach zwyk艂ej procedury ustawodawczej, powinny mie膰 mo偶liwo艣膰 ustanawiania wsp贸lnych przepis贸w dotycz膮cych nabywania i utraty obywatelstwa Unii przez obywateli pa艅stw trzecich.

Obywatelstwo europejskie nale偶y wzmacnia膰 poprzez korzystanie z narz臋dzi cyfrowych, takich jak identyfikacja elektroniczna, kt贸ra oferuje szereg mo偶liwo艣ci dost臋pu do us艂ug publicznych i zaanga偶owania online na szczeblu UE, w tym konsultacji przez internet, g艂osowania elektronicznego i korzystania z transgranicznego europejskiego portfela to偶samo艣ci cyfrowej.

Powinno by膰 jednak jasne, 偶e przyznawanie obywatelstwa pa艅stwa cz艂onkowskiego lub obywatelstwa Unii w zamian za korzy艣ci materialne jest zabronione, co jest jednoznaczne z brakiem z艂otych wiz i z艂otych paszport贸w.

Przede wszystkim jednak oczywiste musi by膰 to, 偶e obywatele europejscy mog膮 korzysta膰 z przys艂uguj膮cych im praw, a w szczeg贸lno艣ci z prawa do g艂osowania i kandydowania. UE zapewnia swobod臋 przemieszczania si臋 i zamieszkania w dowolnym miejscu w Unii, ale osoby przemieszczaj膮ce si臋 cz臋sto nie mog膮 korzysta膰 z prawa do uczestnictwa w wyborach. Musimy u艂atwi膰 11 milionom przemieszczaj膮cych si臋 obywateli UE g艂osowanie i kandydowanie w wyborach europejskich i lokalnych. Jednocze艣nie nale偶y po艂o偶y膰 kres dyskryminacyjnym praktykom pa艅stw cz艂onkowskich w zakresie wybor贸w krajowych, w tym doprowadzi膰 do zaprzestania stosowania przez niekt贸re pa艅stwa cz艂onkowskie praktyki pozbawiania w艂asnych obywateli prawa do g艂osowania w krajowych wyborach parlamentarnych z tego wzgl臋du, 偶e mieszkaj膮 oni za granic膮.

Wzmocnienie demokracji przedstawicielskiej poprzez uczestnictwo obywateli

W 艣wietle art. 10 ust. 3 TUE, kt贸ry stanowi, 偶e ka偶dy obywatel ma prawo uczestniczy膰 w 偶yciu demokratycznym Unii, a decyzje podejmowane s膮 w spos贸b jak najbardziej otwarty i zbli偶ony do obywatela, demokracja uczestnicz膮ca postrzegana jest jako spos贸b zwi臋kszania 艣wiadomo艣ci politycznej i poprawy dialogu ze wszystkimi obywatelami Unii. Z przeprowadzonych niedawno bada艅 wynika, 偶e ponad 70 % Europejczyk贸w oczekuje bardziej regularnego i znacz膮cego zaanga偶owania w proces podejmowania decyzji[25]. Aby zagwarantowa膰, 偶e wi臋ksza liczba obywateli b臋dzie mog艂a w spos贸b bardziej regularny i znacz膮cy uczestniczy膰 w europejskiej demokracji, a docelowo w europejskich debatach na temat spraw europejskich, istnieje wyra藕na potrzeba wprowadzenia proces贸w i zaanga偶owania o charakterze bardziej partycypacyjnym, wykraczaj膮cych poza mo偶liwo艣膰 udzia艂u w wyborach raz na pi臋膰 lat.

Jeszcze niedawno Konferencja w sprawie przysz艂o艣ci Europy stanowi艂a wyj膮tkowy przyk艂ad rozszerzania procesu uczestnictwa z losowo wybranymi obywatelami, podej艣cia oddolnego, tworzenia nowej przestrzeni do debaty na temat wyzwa艅 i priorytet贸w Europy oraz wypracowywania obrazu oczekiwa艅 obywateli wobec UE. Jednak偶e Konferencja wskaza艂a r贸wnie偶 na wyra藕ny brak dzia艂a艅 nast臋pczych w stosunku do wniosk贸w przedstawianych przez obywateli. Zaanga偶owanie i odpowiednie dzia艂ania nast臋pcze w stosunku do obywateli i instytucji powinny sta膰 si臋 norm膮, aby zapobiec brakowi politycznej rozliczalno艣ci procesu uczestnictwa.

Po pierwsze, istnieje potrzeba przeprowadzenia przegl膮du wszystkich instrument贸w partycypacyjnych, kt贸rymi ju偶 obecnie dysponuje UE. Istniej膮ce mo偶liwo艣ci nie przek艂adaj膮 si臋 na kompleksow膮 i dost臋pn膮 infrastruktur臋 uczestnictwa. Dlatego nale偶y stworzy膰 punkt kompleksowej obs艂ugi obejmuj膮cy wszystkie instrumenty uczestnictwa w demokracji europejskiej, co zmniejszy fragmentaryzacj臋 infrastruktury uczestnictwa i zwi臋kszy jej dost臋pno艣膰. Taki punkt kompleksowej obs艂ugi powinien posiada膰 ramy instytucjonalne umo偶liwiaj膮ce zarz膮dzanie nim i jego relacjami z obywatelami.

Po drugie, Konferencja wykaza艂a potrzeb臋 wprowadzenia nowych, sta艂ych mechanizm贸w uczestnictwa obywateli w UE i pozytywnie oceni艂a koncepcj臋 przedstawicielskiego procesu deliberatywnego lub mini-grup i jako rozwi膮zania niekt贸rych problem贸w strukturalnych zestawu narz臋dzi w zakresie uczestnictwa. Ponadto stwierdzono potrzeb臋 jak najwi臋kszego zaanga偶owania m艂odych ludzi w proces uczestnictwa, w tym poprzez kontrol臋 prawodawstwa przez m艂odzie偶 w odniesieniu do prawodawstwa, kt贸re bezpo艣rednio dotyczy m艂odych ludzi. W ramach dzia艂a艅 zwi膮zanych z Konferencj膮 Komisja zaproponowa艂a, aby panele obywatelskie mia艂y charakter sta艂y. Jednak偶e zakres proponowanych paneli obywatelskich ogranicza si臋 do w膮skich temat贸w wybieranych przez Komisj臋 i nie uwzgl臋dnia w pe艂ni kompleksowej wizji demokracji uczestnicz膮cej, b臋d膮c jedynie kolejnym w膮skim instrumentem uzupe艂niaj膮cym schemat uczestnictwa.

Istnieje zatem potrzeba wprowadzenia corocznej europejskiej agory obywatelskiej, kt贸ra by艂aby w stanie wp艂ywa膰 na wytyczne kszta艂towania polityki europejskiej na nadchodz膮cy rok. Agora taka mog艂aby rozpatrywa膰 roczny program prac Komisji oraz konkretny temat europejskiego roku. Europejska agora, w kt贸rej sk艂ad wchodz膮 losowo wybrani obywatele, reprezentatywni dla struktury spo艂eczno-gospodarczej Unii, b臋dzie zwo艂ywana co roku i w trakcie pierwszych 4 miesi臋cy roku obradowa艂aby nad priorytetami UE na kolejny rok. Wyniki obrad mog艂yby by膰 przedstawiane w dniu 9 maja i wykorzystywane w procesie konsultacji dotycz膮cym rocznego programu prac Komisji. Wyniki te powinny r贸wnie偶 obejmowa膰 propozycj臋 konkretnego tematu europejskiego roku w kolejnym cyklu rocznym.

W ci膮gu ca艂ego roku obywatele powinni obradowa膰 nad propozycjami dotycz膮cymi konkretnego tematu europejskiego roku. Na koniec roku agora powinna przedstawia膰 konkluzje. W zale偶no艣ci od wielko艣ci poparcia dla tych konkluzji w ramach panelu, nale偶y ustanowi膰 r贸偶ne minimalne wymogi dotycz膮ce dzia艂a艅 nast臋pczych. Wniosek poparty zwyk艂膮 wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w powinien by膰 przedmiotem debaty podczas specjalnego posiedzenia odpowiedniej komisji w PE. Wniosek, kt贸ry uzyska艂 poparcie dw贸ch trzecich, powinien by膰 co najmniej przedmiotem dzia艂a艅 nast臋pczych w postaci sprawozdania z w艂asnej inicjatywy lub sprawozdania z w艂asnej inicjatywy w kwestiach ustawodawczych w PE

Europejska agora b臋dzie obejmowa膰 r贸wnie偶 komponent m艂odzie偶owy, tj. zgromadzenie m艂odzie偶y. Opr贸cz wk艂adu w realizacj臋 priorytet贸w UE i europejskiego roku, zgromadzenie m艂odzie偶y b臋dzie tak偶e monitorowa膰 stosowanie kontroli prawodawstwa przez m艂odzie偶 w ca艂ym prawodawstwie UE, zgodnie z konkluzjami Komitetu Region贸w i we wsp贸艂pracy z now膮 jednostk膮 na szczeblu EKES-u, kt贸ra b臋dzie skupia膰 m艂odych przedstawicieli spo艂ecze艅stwa obywatelskiego w celu wdro偶enia kontroli prawodawstwa przez m艂odzie偶 wsp贸lnie z agor膮 m艂odzie偶y.

Wreszcie, przedstawiciele obywateli powinni m贸c uczestniczy膰 w odno艣nych debatach parlamentarnych i negocjacjach mi臋dzyinstytucjonalnych, aby monitorowa膰 najnowsze wydarzenia dotycz膮ce temat贸w, kt贸rymi zajmuj膮 si臋 w ramach agory, i wyra偶a膰 swoje stanowisko.

听

INFORMACJE O PRZYJ臉CIU PRZEZ KOMISJ臉 PRZEDMIOTOWO W艁A艢CIW膭

听

G艁OSOWANIE KO艃COWE W听FORMIE G艁OSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO W艁A艢CIWEJ

听

听

听

Obja艣nienie u偶ywanych znak贸w:

+听:听za

-听:听przeciw

0听:听wstrzyma艂o si臋

听

听