WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJIw sprawie Iraku, w szczególności sytuacji w zakresie praw kobiet i niedawnego wniosku dotyczącego zmiany ustawy o statusie osobowym
9.10.2024-()
zastępujący tym samym następujące projekty rezolucji:
10‑0089/2024 (Verts/ALE)
10‑0091/2024 (Renew)
10‑0092/2024 (S&D)
10‑0093/2024 (PPE)
10‑0094/2024 (ECR)
Sebastião Bugalho, Ingeborg TerLaak, Michael Gahler, David McAllister, AnaMiguel Pedro, Isabel Wiseler‑Lima, Luděk Niedermayer, Paulo Cunha, Mirosława Nykiel, Marta Wcisło, Vangelis Meimarakis, Danuše Nerudová, Rosa Estaràs Ferragut, Tomáš Zdechovský, Nicolás Pascual De La Parte, Jörgen Warborn, Wouter Beke, Željana Zovko, Miriam Lexmann, Inese Vaidere, Péter Magyar
w imieniu grupy PPE
Alex Agius Saliba, Yannis Maniatis, Francisco Assis, Evin Incir, Nicola Zingaretti
w imieniu grupy S&D
Joachim Stanisław Brudziński, Adam Bielan, Assita Kanko, Alexandr Vondra, Veronika Vrecionová, Ondřej Krutílek, Michał Dworczyk, Ivaylo Valchev, Alberico Gambino, Carlo Fidanza, Emmanouil Fragkos, Sebastian Tynkkynen, Waldemar Tomaszewski
w imieniu grupy ECR
Abir Al‑Sahlani, Petras Auštrevičius, Helmut Brandstätter, Benoit Cassart, Olivier Chastel, Raquel García Hermida‑Van Der Walle, Svenja Hahn, Karin Karlsbro, Moritz Körner, Ilhan Kyuchyuk, Nathalie Loiseau, Jan‑Christoph Oetjen, Urmas Paet, Hilde Vautmans, Lucia Yar
w imieniu grupy Renew
Hannah Neumann
w imieniu grupy Verts/ALE
Per Clausen, Lukas Sieper, Rima Hassan
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Iraku, w szczególności sytuacji w zakresie praw kobiet i niedawnego wniosku dotyczącego zmiany ustawy o statusie osobowym
()
Parlament Europejski,
–uwzględniając swoje poprzednie rezolucje wsprawie Iraku,
–uwzględniając art. 150 ust. 5 i art. 136 ust. 4 Regulaminu,
A.mając na uwadze, że parlament Iraku przygotowuje bardzo restrykcyjne zmiany do ustawy 188/1959 (ustawa o statusie osobowym), które wpłyną na prawa kobiet; mając na uwadze, że zgodnie z proponowanymi zmianami sprawy rodzinne – w tym kwestie małżeństwa, rozwodów i opieki nad dzieci – faktycznie wchodziłyby w zakres kompetencji sądów religijnych, a nie cywilnych, co według ekspertów ONZ prowadziłoby do niepokojących rozbieżności o podłożu religijnym; mając na uwadze, że w niektórych przypadkach minimalny wiek uprawniający do zawarcia małżeństwa wynosiłby 9 lat dla dziewcząt i 15 lat dla chłopców oraz że istnieją obawy, iż przemoc wobec kobiet przybierze na sile; mając na uwadze, że 22% niezarejestrowanych małżeństw dotyczy dziewcząt poniżej 14 roku życia; mając na uwadze, że przed trzecim czytaniem projektu zmiany ustawy, które odroczono 2 października 2024 r., Sąd Najwyższy zatwierdził zgodność z konstytucją najbardziej problematycznych poprawek; mając na uwadze, że już teraz sytuacja w zakresie praw kobiet w Iraku spotyka się z gwałtowną krytyką;
B.mając na uwadze, że oenzetowska misja UNITAD w Iraku, która prowadziła dochodzenia w sprawie przestępstw seksualnych przeciwko kobietom popełnionych przez Daisz, w szczególności przeciwko jazydkom, zakończyła się 17 września 2024 r., po tym jak w zeszłym roku zapadła decyzja, popierana przez Rosję i Chiny, o wycofaniu mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ; mając na uwadze, że oenzetowska misja w Iraku UNAMI również będzie musiała zakończyć się w 2025 r.;
C.mając na uwadze, że nagrodę im. Sacharowa za wolność myśli w 2016 r. otrzymały irackie jazydki Nadia Murad i Lamiya Aji Bashar za walkę z przemocą seksualną w konfliktach zbrojnych;
D.mając na uwadze, że zgodnie z art. 14 konstytucji Iraku „Irakijczycy są równi wobec prawa bez dyskryminacji ze względu na płeć”;
E.mając na uwadze, że 73% osób, które wzięły udział w badaniu Irackiego Zespołu ds. Sondaży, „zdecydowanie sprzeciwia się ” zmianom w ustawie 188/1959;
1.wzywa parlament Iraku do natychmiastowego odrzucenia wszystkich proponowanych zmian do ustawy 188/1959 (ustawa o statusie osobistym); podkreśla z wielkim zaniepokojeniem, że zmiany te stanowiłyby naruszenie międzynarodowych zobowiązań Iraku w zakresie praw podstawowych kobiet, doprowadziłyby do znacznej regresji w tej dziedzinie, jeszcze bardziej popsułyby reputację Iraku na scenie międzynarodowej oraz doprowadziłyby do wstrzymania części pomocy zagranicznej ze strony organizacji dwustronnych i wielostronnych;
2.wzywa wiceprzewodniczącego /wysokiego przedstawiciela i państwa członkowskie do potępienia proponowanych zmian; wzywa delegaturę UE w Iraku, by uzależniała dotacje na rozwój od szkoleń dla kadr wymiaru sprawiedliwości na temat przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć oraz od utworzenia schronisk dla kobiet; wzywa Irak, aby przyjął krajowy planu działania na rzecz wyeliminowania małżeństw dzieci, kryminalizacji gwałtów małżeńskich, zwalczania przemocy domowej oraz wzmocnienia praw kobiet i dziewcząt, zgodnie z Konwencją ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet; apeluje o wzmocnienie partnerstwa z Komisją Praw Człowieka irackiego parlamentu, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Iraku;
3.wzywa państwa członkowskie do zwiększenia wsparcia dla obrońców praw kobiet i dzieci w Iraku;
4.jest głęboko zaniepokojony faktem, że kodeks karny nie chroni kobiet i dzieci będących ofiarami przemocy domowej, i wzywa do zmiany tej sytuacji;
5.zobowiązuje swoją przewodniczącą, aby zleciła tłumaczenie niniejszej rezolucji na język arabski oraz przekazała ją parlamentowi i rządowi Iraku, wiceprzewodniczącemu /wysokiemu przedstawicielowi oraz państwom członkowskim.