Preliminarz dochodów i wydatków na rok budżetowy 2026 – Sekcja I – Parlament Europejski
176k
58k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu Europejskiego na rok budżetowy 2026 ()
–uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
–uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 zdnia 17grudnia 2020r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027(1), wspólne oświadczenie uzgodnione między Parlamentem, Radą iKomisją wtym kontekście(2), atakże powiązane oświadczenia jednostronne(3),
–uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2022/2496 zdnia 15grudnia 2022r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2093 określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027(4),
–uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2024/765 w sprawie zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2093 określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027(5) (rewizja WRF),
–uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027(6),
–uwzględniając swoją rezolucję zdnia 15 grudnia 2022r. wsprawie ulepszenia wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027: gotowy na nowe wyzwania, odporny budżet UE(7),
–uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 października 2023r. w sprawie wniosku dotyczącego śródokresowej rewizji wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027(8),
–uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 lutego 2024r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady w sprawie zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2093 określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027(9),
–uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego iRady (UE, Euratom) 2024/2509 zdnia 23 września 2024r. wsprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (wersja przekształcona)(10) (rozporządzenie finansowe),
–uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych(11),
–uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2025(12) i wspólne oświadczenia uzgodnione między Parlamentem, Radą i Komisją, które zostały do niego załączone,
–uwzględniając sprawozdanie sekretarza generalnego dla Prezydium dotyczące sporządzenia wstępnego projektu preliminarza budżetowego Parlamentu na rok budżetowy 2026,
–uwzględniając wstępny projekt preliminarza budżetowego sporządzony przez Prezydium 10 marca 2025 r. zgodnie z art. 25 ust. 7 oraz art. 104 ust. 1 Regulaminu,
–uwzględniając projekt preliminarza budżetowego sporządzony przez Komisję Budżetową zgodnie z art. 104 ust. 2 Regulaminu,
–uwzględniając art. 104 Regulaminu,
–uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A10-0048/2025),
A.mając na uwadze, że budżet zaproponowany 10 lutego 2025 r. przez sekretarza generalnego we wstępnym projekcie preliminarza budżetowego Parlamentu na 2026 r. wynosi 2 641 609 620EUR, co oznacza wzrost o 4,30% lub 108 914 512EUR w porównaniu z budżetem na 2025 r.;
B.mając na uwadze, że według Eurostatu roczna inflacja w Unii wyniosła 2,8% w styczniu 2025 r., co oznacza wzrost o 2,7% w porównaniu z grudniem 2024 r.; mając na uwadze, że poziom wydatków w dziale 7 wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027 opiera się na rocznym wzroście o 2 %;
C.mając na uwadze, że wiarygodność Parlamentu zależy od jego zdolności do realizacji podstawowych zadań budżetowych, ustawodawczych i kontrolnych na najwyższym poziomie, przy jednoczesnym dawaniu przykładu innym instytucjom Unii poprzez ostrożne i skuteczne planowanie i realizowanie wydatków oraz odzwierciedlanie panujących realiów gospodarczych;
Ogólne ramy
1.jest zaniepokojony sytuacją działu 7 w obecnych WRF; przypomina, że ograniczenia są wynikiem cięć dokonanych przez Radę w stosunku do już bardzo niskiego poziomu środków w pierwotnym wniosku Komisji przy uzgadnianiu obecnych WRF na lata 2021–2027; wyraża ubolewanie z powodu sprzeciwu Rady wobec propozycji Komisji dotyczącej podwyższenia od 2024 r. pułapu działu 7 w ramach rewizji WRF; zwraca uwagę, że podczas rewizji WRF nie rozwiązano kwestii pułapu działu 7; podkreśla, że przewidywany ujemny margines na 2026 r. zakłada wykorzystanie w tym celu instrumentów szczególnych w dziale 7;
2.zatwierdza porozumienie osiągnięte 18 marca 2025 r. w ramach procedury pojednawczej między Prezydium a Komisją Budżetową, zakładające zwiększenie budżetu o 4,09% w stosunku do 2025 r., co odpowiada ogólnemu poziomowi środków w preliminarzu w wysokości 2 636 241 620EUR na 2026 r., oraz odpowiednie zmniejszenie środków zaproponowanych w następujących liniach budżetowych o łączną kwotę 12 378 000EUR:
10 06 – Zwrot kosztów ogólnych, 14 2 – Zewnętrzne usługi tłumaczeniowe, 20 00 – Czynsze, 20 07 – Budowa budynków i zagospodarowanie pomieszczeń służbowych, 20 24 – Zużycie energii, 21 01 – Zarządzanie aplikacjami biznesowymi, 32 0 – Pozyskiwanie opinii ekspertów, 32 43 – Centra dla zwiedzających Parlamentu Europejskiego, 32 48 – Wydatki na informację audiowizualną, 44 – Posiedzenia i inna działalność posłów oraz byłych posłów;
ponadto postanowiono zwiększyć poziom wydatków we wstępnym projekcie preliminarza budżetowego zatwierdzonym przez Prezydium 10 marca 2025 r. o 7 010 000EUR oraz odpowiednio zwiększyć środki zaproponowane w następujących liniach budżetowych:
12 00 – Wynagrodzenia i dodatki, 16 30 – Świadczenia socjalne, 4 0 0 – Wydatki administracyjne związane z działalnością polityczną i informacyjną grup politycznych i posłów niezrzeszonych, oraz 4 0 3 – Finansowanie europejskich fundacji politycznych
uzgodniono również zmianę uwag do budżetu w pozycji 16 30 – Świadczenia socjalne w celu uwzględnienia odniesienia do Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych;
3.przypomina, że prawie dwie trzecie budżetu jest ustalane przez zobowiązania statutowe; zauważa, że w ramach wzrostu o 103,5 mln EUR w porównaniu z budżetem na 2025 r. wzrost o 85,3 mln EUR jest związany ze statutowymi zobowiązaniami finansowymi, głównie z aktualizacją wynagrodzeń urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony (52,7 mln EUR), pracowników kontraktowych (9,2 mln EUR) i akredytowanych asystentów parlamentarnych (15,1 mln EUR); przypomina, że według obecnych prognoz Komisji indeksacja wynagrodzeń, zgodnie z regulaminem pracowniczym i Statutem posła do Parlamentu Europejskiego, wyniesie odpowiednio 1,2 % na kwiecień 2025 r., 4,6% na lipiec 2025 r., 0,6% na kwiecień 2026 r. i 3,4% na lipiec 2026 r.;
4.zauważa, że Parlament nie wnioskuje o żadne dodatkowe stanowiska na 2026 r., trzeci rok z rzędu;
5.zauważa, że wzrost wydatków pozaustawowych w latach 2025–2026 wynosi 1,96%;
6.z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę sekretarza generalnego dotyczącą przeprowadzenia szeroko zakrojonej analizy mającej na celu określenie możliwości uproszczenia procedur administracyjnych, wyeliminowanie nieefektywności i zapewnienie wymiernej redukcji kosztów, co zwiększy wydajność i zapewni bardziej inteligentne wykorzystanie zasobów; zwraca się do sekretarza generalnego o przekazywanie co pół roku Komisji Budżetowej aktualnych informacji na temat podjętych działań i planu działania na rzecz uproszczenia oraz ich wpływu na budżet i personel; podkreśla, że procedury administracyjne i zarządzanie zasobami ludzkimi stanowią duże obciążenie dla posłów, w szczególności przy zatrudnianiu asystentów krajowych, i wzywa do uproszczenia w tym względzie;
7.zauważa, że budżet Parlamentu powinien być ustalany w oparciu o realistyczne przesłanki, zgodnie z zasadą dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami; podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma zapewnienie, aby ostrożność finansowa i bezpieczeństwo pozostały kluczowymi priorytetami, przy jednoczesnym zagwarantowaniu, że środki te nie będą ograniczać efektywności, skuteczności i zdolności operacyjnej instytucji i jej kluczowych pracowników w skutecznym wykonywaniu ich obowiązków; podkreśla, że biorąc pod uwagę kontekst geopolityczny i inwestycje, jakie Unia będzie musiała poczynić na rzecz swojej strategicznej autonomii, Parlament musi dawać przykład w zarządzaniu swoim budżetem;
8.podkreśla rolę Parlamentu w budowaniu europejskiej świadomości politycznej i propagowaniu unijnych wartości i polityk, takich jak transformacja cyfrowa i ekologiczna; podkreśla, że przejrzystość, odpowiedzialność, równouprawnieni płci i uczciwość to podstawowe zasady obowiązujące winstytucjach Unii, wszczególności wParlamencie, który jest ośrodkiem europejskiej demokracji;
Wzmocnienie podstawowych funkcji Parlamentu
9.odnotowuje utworzenie we wrześniu 2024 r. czterech nowych tematycznych dyrekcji generalnych (DG), odpowiedzialnych za działania ustawodawcze, budżetowe i kontrolne, z poprzedniej Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej, w celu poprawy funkcjonowania Parlamentu jako współprawodawcy, jednego z organów władzy budżetowej i organu udzielającego absolutorium; zwraca się do sekretarza generalnego o regularne przekazywanie Komisji Budżetowej aktualnych informacji na temat postępów w pracach i zmian kadrowych w tych dyrekcjach generalnych;
10.uznaje potrzebę podejmowania decyzji politycznych w większym stopniu w oparciu o dowody i fakty; odnotowuje budżet w wysokości 16,75 mln EUR przeznaczony na wzmocnienie zdolności administracyjnych Parlamentu w zakresie wspierania posłów w ich pracach parlamentarnych i wzmacniania jego zdolności do radzenia sobie ze złożonością i niepewnością;
11.podkreśla kluczową rolę grup politycznych w zapewnianiu posłom wiedzy fachowej i wsparcia politycznego w ich pracach legislacyjnych i parlamentarnych; podkreśla potrzebę zadbania o ważny cel, jakim jest wzmocnienie zdolności Parlamentu do wspierania pracy posłów;
Transformacja cyfrowa
12.podkreśla, że cyberbezpieczeństwo Parlamentu jest kluczowym priorytetem; zauważa, że całkowity budżet na IT stanowi 7,40% całkowitego budżetu w preliminarzu na 2026 r.; podkreśla znaczenie solidnej infrastruktury cyberbezpieczeństwa w burzliwychgeopolitycznie czasach i z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków przeznaczonych na cyberbezpieczeństwo; popiera planowane stopniowe zwiększanie środków finansowych na cyberbezpieczeństwo do 10% budżetu Parlamentu na ICT do 2027 r.;
13.z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Prezydium 10 lutego 2025 r. ram wewnętrznego zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni, jego nadzorowania i kontroli; przypomina, że inwestycje w cyberbezpieczeństwo mają kluczowe znaczenie dla ochrony demokratycznego głosu Parlamentu i Unii;
14.z zadowoleniem przyjmuje inwestycje w sztuczną inteligencję (AI) w wysokości 1 mln EUR; wzywa do zwiększenia wykorzystania sztucznej inteligencji w celu podniesienia wydajności, przy jednoczesnym uwzględnieniu powiązanych zagrożeń, w tym związanych z etyką i ochroną danych; podkreśla potencjał sztucznej inteligencji w zakresie usprawnienia procesów administracyjnych; podkreśla, że wdrażanie sztucznej inteligencji musi równoważyć innowacje z niezbędnymi zabezpieczeniami; zauważa, że rozwój sztucznej inteligencji będzie ściśle monitorowany zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Prezydium, które obejmują m.in. dogłębną ocenę ryzyka z wykorzystaniem nowych technologii; wzywa Sekretariat do jak najszybszego zapewnienia rozwiązań, takich jak aplikacje i narzędzia, które zostaną udostępnione posłom do PE i pracownikom;
Transformacja ekologiczna
15.z zadowoleniem przyjmuje cele systemu ekozarządzania (EMAS) Parlamentu na lata 2025-2029; przypomina, że inwestycje w efektywność energetyczną są dobrą metodą osiągania optymalnego stosunku wartości do ceny; odnotowuje budżet w wysokości 8,45 mln EUR na inwestycje w efektywność energetyczną i środowisko w preliminarzu na 2026 r. w celu dalszej poprawy efektywności środowiskowej budynków; zauważa, że oznacza to wzrost o 74% w porównaniu z budżetem na 2025 r.; przyznaje jednak, że te działania na rzecz ochrony środowiska są częścią linii budżetowej „Budowa budynków i zagospodarowanie pomieszczeń służbowych” z 2007 r., której całkowita suma zmniejszyła się w 2026 r. o 3,7 mln EUR w porównaniu z 2025 r.;
16.przypomina, że prawie dwie trzecie emisji dwutlenku węgla przez Parlament pochodzi ztransportu osób; wzywa do rozsądnego ograniczenia liczby podróży na posiedzenia, które można skutecznie odbyć zdalnie lub w trybie hybrydowym, oraz do promowania przejścia na niskoemisyjne alternatywy w przypadku wszystkich pozostałych podróży, o ile nie ma to wpływu na jakość działalności legislacyjnej i politycznej;
17.odnotowuje przewidywany wzrost cen jednostek emisji dwutlenku węgla, które przy obecnych poziomach emisji wymagałyby szacunkowo 900000EUR na2026 r.; wzywa administrację do dalszego zmniejszania, zgodnie z należytym zarządzaniem finansami, emisji Parlamentu zamiast kupowania jednostek emisji dwutlenku węgla; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie od lipca 2025 r. zwiększonej oferty kolejowej na podróże służbowe do Strasburga, co stanowi pozytywny krok w kierunku zmniejszenia emisji CO2;
18.odnotowuje, że Parlament zainstalował i nadal instaluje panele fotowoltaiczne, aby jeszcze bardziej zwiększyć udział energii ze źródeł odnawialnych produkowanej na miejscu, tak aby osiągnąć cel 25%; odnotowuje odpowiedzi udzielone przez sekretarza generalnego w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2024 r., w których wskazano, że badanie dotyczące wykorzystania paneli fotowoltaicznych w budynkach w Strasburgu zostało przeprowadzone w 2022 i zakończone w 2023 r., a także że w 2024 r. przeprowadzone zostaną dalsze badania dotyczące wykonalnych rozwiązań, w szczególności dla budynku WEISS;
Wielojęzyczność, komunikacja i dezinformacja
19.podkreśla, że wielojęzyczność jest kluczową zasadą, na której opiera się praca Parlamentu; przyjmuje do wiadomości przegląd Kodeksu postępowania w kwestii wielojęzyczności zaplanowany na wiosnę 2025 r.; zwraca się do Parlamentu, aby w stosownych przypadkach wykorzystał istotne zmiany technologiczne w usługach związanych z wielojęzycznością, w tym rozwój i wykorzystanie sztucznej inteligencji; zwraca się do sekretarza generalnego o terminowe informowanie Komisji Budżetowej o wszelkich skutkach budżetowych wynikających z tego przeglądu;
20.podkreśla rolę biur kontaktowych Parlamentu Europejskiego w przeciwdziałaniu obcym ingerencjom i dezinformacji; w związku z tym odnotowuje działania biur kontaktowych PE aktywnie promujących pracę Parlamentu w ich językach lokalnych za pośrednictwem wielu kanałów; podkreśla rolę biur kontaktowych PE w Zjednoczonym Królestwie jako głównego punktu kontaktowego dla obywateli Unii mieszkających w Zjednoczonym Królestwie, przekazującego im informacje na temat Parlamentu i zachęcającego ich do głosowania w wyborach europejskich; zwraca się do Prezydium o rozszerzenie produkcji i rozpowszechniania materiałów komunikacyjnych w sposób dostępny i sprzyjający włączeniu społecznemu;
21.podkreśla niski wskaźnik udziału młodych ludzi w ostatnich wyborach europejskich w niektórych regionach Unii oraz rolę Parlamentu we wzmacnianiu edukacji obywatelskiej UE;
22.przypomina o znaczeniu programu Parlamentu Europejskiego „Szkoła-Ambasador” dla promowania aktywnego zaangażowania młodych Europejczyków oraz programu szkoleniowego dla młodych dziennikarzy nazwanego na cześć Davida Sassolego w celu zwiększenia zrozumienia Unii i jej funkcjonowania wśród dziennikarzy, jako najlepszego antidotum na dezinformację, w świetle ostatnich tendencji wskazujących na niepokojący spadek wolności i niezależności mediów w całej Unii;
23.uznaje znaczenie grup odwiedzających jako ważnego narzędzia łączącego obywateli z pracą posłów; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje podwyższenie pułapów i wskaźników kosztowych na potrzeby obliczania wkładu finansowego dla zaproszonych odwiedzających od 1 stycznia 2025 r.; zwraca się do Prezydium o ocenę wpływu zmienionych przepisów dotyczących grup odwiedzających w odniesieniu do kosztów podróży, z uwzględnieniem wahań rynkowych, oraz o unikanie pośredniej dyskryminacji geograficznej odwiedzających; zauważa, że w przeszłości posłowie nie wykorzystywaliokoło 15% limitu odwiedzających; wzywa sekretarza generalnego do zaproponowania Prezydium udostępnienia niewykorzystanego limitu zainteresowanym posłom; zauważa, że budżet przeznaczony na grupy odwiedzających stanowi 22% całkowitego budżetu Dyrekcji Generalnej ds. Komunikacji;
24.z zaniepokojeniem odnotowuje przepisy wewnętrzne dotyczące grup odwiedzających posłów do PE, ponieważ zgodnie z tymi przepisami w pewnych okolicznościach 30% kosztów początkowych muszą ponosić akredytowani asystenci parlamentarni; zwraca uwagę na niewykonalność tych przepisów w praktyce i na obciążenie finansowe, jakie stanowią one dla akredytowanych asystentów parlamentarnych; przyjmuje do wiadomości odpowiedzi udzielone przez sekretarza generalnego w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2024 w odniesieniu do uzasadnienia podejścia dwuetapowego; rozumie uzasadnienie, ale podkreśla rosnące wyzwania dla akredytowanych asystentów parlamentarnych, w szczególności obliczu ciągłych zmian w kierunku bardziej rygorystycznych przepisów;
25.podkreśla coraz trudniejszy krajobraz komunikacji i wielorakie sposoby prowadzenia komunikacji politycznej, w tym poprzez angażowanie się w różne platformy mediów społecznościowych i inne media; podkreśla, że grupy polityczne muszą przekazywać i komunikować swoje przesłanie we wszystkich państwach członkowskich jako kluczową zasadę dobrze funkcjonującej demokracji europejskiej;
Infrastruktura
26.odnotowuje nowe podejście związane z budynkami, gdzie po okresie zakupów Parlament wkroczył w erę konsolidacji budynków, biorąc pod uwagę zrównoważony rozwój, dostępność i mobilność posłów oraz pracowników;
27.zauważa, że w preliminarzu na 2026 r. uwzględniono 4 mln EUR na badania i prace przygotowawcze wykonawcy związane z renowacją budynku SPAAK, podczas gdy ogólne koszty szacuje się na 36 mln EUR; zauważa w związku z tym, że w preliminarzu na 2026 r. nie uwzględniono 32 mln EUR kosztów związanych z renowacją budynku SPAAK; zauważa, że sekretarz generalny zamierza pokryć te koszty przez przesunięcie zbiorcze lub wykorzystanie pożyczki; zwraca się do sekretarza generalnego o jak najszybsze przekazanie Komisji Budżetowej szczegółowych informacji na temat ewentualnej pożyczki na pokrycie tych kosztów, zgodnie z art. 272 ust. 6 rozporządzenia finansowego, a także pełnego planu prac, w tym planu kosztów; nalega, aby koszty niezwiązane bezpośrednio z pracami remontowymi były również jasno wyszczególnione i ujęte w budżecie; zauważa, że według stanu na grudzień 2024 r. koszty bezpośrednie projektu SPAAK wynoszą 14,12 mln EUR;
28.z zadowoleniem przyjmuje projekt pilotażowy DG INLO mający na celu usunięcie legionelli z systemu sanitarnego instalacji wodociągowej Parlamentu i podkreśla, że jedynym skutecznym sposobem walki z dalszym rozprzestrzenianiem się legionelli jest doprowadzenie temperatury wody wewnątrz rur do 55°C przez ograniczony czas;
29.zauważa, że w 2026 r. planowane jest zainwestowanie 11,45 mln EUR w centra Europa Experience; przyjmuje do wiadomości decyzję Prezydium z listopada 2024 r. o zmianie koncepcji Europa Experience i oczekuje, że zmieniona koncepcja będzie bardziej opłacalna i atrakcyjna dla odwiedzających; ubolewa, że nadal nie ma centrów Europa Experience w Bukareszcie, Rydze, Madrycie, Lizbonie, Nikozji, Valletcie lub Wilnie; wzywa do utworzenia centrów Europa Experience we wszystkich państwach członkowskich niezwłocznie po ustanowieniu zmienionej koncepcji; przypomina, że centra Europa Experience powinny umożliwić wszystkim obywatelom lepsze zrozumienie funkcjonowania Unii i nauczać o naszych wspólnych wartościach; przypomina w związku z tym, że centra Europa Experience stanowią integralną część stałego zaangażowania Parlamentu w kontakty z obywatelami Unii;
30.zauważa, że nie jest potrzebne dodatkowe finansowanie na otwarcie biur Parlamentu w Mołdawii i na Bałkanach Zachodnich, ponieważ biura te zostaną utworzone w budynkach ESDZ; podkreśla znaczenie obecności Parlamentu w tych krajach jako oznaki europejskiej solidarności i zaangażowania Parlamentu w proces akcesyjny;
31.odnotowuje wcześniejsze rozwiązanie umowy z poprzednim operatorem żłobka Wayenberg po szeregu poważnych zarzutów wobec usługodawcy; z zadowoleniem przyjmuje porozumienie z nowym usługodawcą, które przewiduje lepsze warunki pracy personelu żłobka i lepszą jakość usług dla dzieci; przyznaje jednak, że skutkuje to zwiększeniem budżetu niezbędnego na ten cel, ale podkreśla, że godne warunki pracy dla pracowników zewnętrznych powinny, w stosownych przypadkach, być co do zasady priorytetem w zamówieniach publicznych Parlamentu;
32.ponownie podkreśla potrzebę wysokiej jakości pomieszczeń do karmienia niemowląt w budynkach Parlamentu i wzywa właściwe służby do modernizacji obecnej infrastruktury pod względem wyposażenia, przestrzeni i dostępności, tak aby były one przyjazne dla dzieci; wzywa do przeprowadzenia oceny skutków w odniesieniu do potrzeby utworzenia sali rodzinnej w budynkach siedziby Parlamentu w Brukseli dla dzieci posłów nieposiadających stałego miejsca zamieszkania w Brukseli, na wzór rozwiązania zastosowanego w Strasburgu;
Pozostałe kwestie
33.ponawia swój wniosek, wielokrotnie przyjęty na posiedzeniu plenarnym, aby odpowiednie organy zastanowiły się nad rozwiązaniem umożliwiającym posłom korzystanie z prawa do głosowania zdalnego podczas urlopu macierzyńskiego lub ojcowskiego, w przypadku poświadczonej długotrwałej choroby, z wykorzystaniem doświadczeń zdobytych podczas pandemii w zakresie technicznych aspektów tej metody głosowania;
34.ponawia swój apel do sekretarza generalnego o podkreślenie podstawowej zasady, zgodnie z którą rekrutacja powinna opierać się na kompetencjach, przy jednoczesnym zapewnieniu równowagi geograficznej między wszystkimi państwami członkowskimi na każdym szczeblu personelu; wzywa Parlament do budowania własnych zdolności w zakresie kontaktów zewnętrznych w celu przyciągania do konkursów wysokiej jakości kandydatów, których Parlament potrzebuje, jeśli chodzi o profil, wiek, płeć i narodowość, zwłaszcza z krajów słabo reprezentowanych; podkreśla, że osiągnięcie sprawiedliwej reprezentacji geograficznej ma zasadnicze znaczenie dla wspierania prawdziwie europejskiej służby publicznej; zauważa, że Parlament konsekwentnie podejmował działania wspierające ten cel, w tym organizował konkursy dla poszczególnych narodowości, przy jednoczesnym utrzymaniu rygorystycznego podejścia do naboru opartego na kryteriach merytorycznych;
35.uważa, że Parlament powinien dawać przykład w zakresie praw osób niepełnosprawnych, zarówno jako pracodawca, jak i instytucja publiczna; z zadowoleniem przyjmuje politykę Parlamentu mającą na celu umożliwienie osobom z niepełnosprawnościami w pełni niezależnego korzystania z budynków Parlamentu i popiera dalsze środki i dostosowania, które będą konieczne w tym zakresie; zauważa, że w budżecie przewidziano na ten cel 3,7 mln EUR;
36.podkreśla, że posiadanie przez Parlament jednej siedziby może zmniejszyć koszty finansowe i środowiskowe; przypomina, że zgodnie zTraktatem oUnii Europejskiej Parlament ma mieć siedzibę wStrasburgu; zauważa, że trwałe zmiany wymagałyby zmiany Traktatu, do czego potrzebna jest jednomyślność;
37.zauważa, że koszty podróży służbowych posłów i pracowników wynoszą 116 mln EUR w budżecie Parlamentu; apeluje do organów Parlamentu o zastanowienie się nad praktykami związanymi z podróżami służbowymi oraz o przegląd zasad i praktyk dotyczących podróży służbowych w celu dalszego usprawnienia charakteru podróży służbowych oraz zmniejszenia związanych z nimi kosztów finansowych i środowiskowych; zachęca posłów do korzystania z niskoemisyjnych alternatyw transportowych i opowiada się za odpowiedzialnym i przemyślanym korzystaniem z najbardziej opłacalnych opcji lotów oraz preferowaniem podróży pociągami tam, gdzie stanowi to realną opcję;
38.odnotowuje, że art.46 ust.2 przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego przewiduje możliwość finansowania dodatkowych kosztów związanych zbudżetami pomocy parlamentarnej ze środków na dodatek ztytułu kosztów ogólnych; wzywa administrację Parlamentu do podjęcia niezbędnych środków, aby umożliwić posłom, którzy sobie tego życzą, wykorzystanie dodatku z tytułu kosztów ogólnych na pokrycie kosztów podróży służbowych akredytowanych asystentów parlamentarnych; podkreśla, że taki środek rozwiązałby kwestię rosnących kosztów w biurach posłów, a jednocześnie byłby neutralny dla budżetu;
39.wzywa Prezydium do rezygnacji z indeksacji dodatku z tytułu kosztów ogólnych i nieprzyznawania byłym posłom dodatku z tytułu kosztów ogólnych, co pozwoli na znaczne oszczędności w kosztach statutowych;
40.wzywa Prezydium do zmiany przepisów i do wprowadzenia okresu przejściowego dla byłych posłów, wktórym nie mogą oni angażować się wdziałalność lobbingową lub reprezentacyjną wParlamencie, równego okresowi, przez który posłowie otrzymują odprawę przejściową;
41.przypomina, że od 2018 r. Parlament konsekwentnie głosował na posiedzeniu plenarnym za rozważeniem zniesienia ogólnego zakazu udziału akredytowanych asystentów parlamentarnych w oficjalnych delegacjach i misjach; ubolewa, że decyzje Konferencji Przewodniczących z marca 2025 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących wyjazdów poza trzy miejsca pracy Parlamentu Europejskiego nie były zgodne z postulatem wyrażonym na posiedzeniu plenarnym; podtrzymuje swoje stanowisko, że akredytowani asystenci parlamentarni powinni mieć możliwość, pod pewnymi warunkami, towarzyszenia posłom w oficjalnych delegacjach i misjach; wzywa właściwe organy do zmiany odpowiednich artykułów przepisów wewnętrznych, aby bez dalszej zwłoki umożliwić akredytowanym asystentom parlamentarnym udział w oficjalnych misjach i delegacjach poza trzy miejsca pracy Parlamentu;
42.z zadowoleniem przyjmuje pracę Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych, reprezentującego około 2 000 asystentów parlamentarnych, których praca ma kluczowe znaczenie dla sprawnego funkcjonowania codziennej działalności posłów do PE; odnotowuje przeznaczenie 10 000EUR, aby Komitet Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych mógł wypełniać swoją rolę i zapewnić wystarczające zasoby do skutecznego wspierania i odpowiedniego reprezentowania akredytowanych asystentów parlamentarnych;
43.z zadowoleniem przyjmuje wyjątkowy 10% wzrost stypendiów dla każdego stażysty w 2026 r., przewidziany w budżecie w wysokości 1 mln EUR w 2026 r., aby pomóc im w radzeniu sobie z rosnącymi kosztami mieszkaniowymi w Brukseli i Luksemburgu;
44.oczekuje, że wnioski przegłosowane na posiedzeniu plenarnym będą realizowane przez właściwe organy wtrybie priorytetowym;
o oo
45.przyjmuje preliminarz na rok budżetowy 2026;
46.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji i preliminarza budżetowego Radzie i Komisji.
Dz.U. L 2025/31, 27.2.2025, ELI: http://data.europa.eu/eli/budget/2025/31/oj.
Ściganie dziennikarzy w Kamerunie, szczególnie przypadki Amadou Vamoulkégo, Kingsleya Fomunyuya Njoka, Mancha Bibixy'ego, Thomasa Awaha Juniora i Tsi Conrada
130k
44k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie ścigania dziennikarzy w Kamerunie, szczególnie przypadków Amadou Vamoulkégo, Kingsleya Fomunyuya Njoki, Mancha Bibixy'ego, Thomasa Awaha Juniora i Tsi Conrada ()
–uwzględniając art.150 ust. 5 i art. 136 ust. 4 Regulaminu,
A.mając na uwadze, że wolność prasy w Kamerunie wciąż jest osłabiana; mając na uwadze, że w konstytucji Kamerunu zapisano wolność wypowiedzi i prawa podstawowe; mając na uwadze, że dziennikarze są rutynowo zatrzymywani, atakowani, cenzurowani i więzieni, gdy informują o kryzysie w anglojęzycznych regionach Kamerunu, pod zarzutami działalności antypaństwowej, zniesławienia i rozpowszechniania fałszywych informacji oraz w odwecie;
B.mając na uwadze, że Kamerun stosuje długotrwałe tymczasowe aresztowania i arbitralne zatrzymania; mając na uwadze, że dziennikarzy przetrzymuje się bez prawa kontaktu, a wyroki skazujące są wydawane przez sądy wojskowe, co stanowi jedne z poważnych naruszeń prawa do rzetelnego procesu sądowego i praw procesowych;
C.mając na uwadze, że Komitet ONZ przeciwko Torturom, Freedom House i Komitet Ochrony Dziennikarzy donosiły niedawno, że kameruńska policja, żandarmeria i inni funkcjonariusze kameruńskiego rządu aresztowali, zatrzymali, zaatakowali fizycznie i zastraszali dziennikarzy oraz że po zatrzymaniu dziennikarze są często źle traktowani, torturowani i zabijani;
D.mając na uwadze, że Tsi Conrad, Mancho Bibixy, Kingsley Fomunyuy Njoka i Thomas Awah Junior są dziennikarzami, którzy relacjonowali sytuację w anglojęzycznych regionach Kamerunu, w tym donosili o nadużyciach popełnionych podczas konfliktu zbrojnego i w czasie trwających niepokojów społecznych; mając na uwadze, że chorego dziennikarza Amadou Vamoulkégo skazano na 32 lata więzienia za niezależne kierowanie nadawcą publicznym;
E.mając na uwadze, że od sierpnia 2019 r. do maja 2023 r. zabito dziennikarzy Martineza Zogo, Jean-Jacques'a Olę Bebego, Samuela Waziziego i Anyego Nde Nsoha, a poważne pytania dotyczące tego, kto ponosi odpowiedzialność za te zbrodnie, pozostają bez odpowiedzi;
F.mając na uwadze, że UE jest wiodącym partnerem handlowym Kamerunu;
1.potępia strukturalne naruszenia przez władze Kamerunu przynależnych dziennikarzom praw człowieka, wzywa te władze, aby zapewniły przestrzeganie wolności prasy, zwłaszcza w okresie poprzedzającym wybory prezydenckie w Kamerunie w 2025 r., oraz wzywa je, by natychmiast i bezwarunkowo uwolniły Amadou Vamoulkégo, Kingsleya Fomunyuya Njokę, Mancha Bibixy'ego, Thomasa Awaha Juniora i Tsi Conrada oraz by zagwarantowały w międzyczasie, że ich prawa podstawowe są przestrzegane i że mają oni dostęp do opieki medycznej;
2.wzywa UE i państwa członkowskie, aby poruszały kwestię więzionych dziennikarzy w kontaktach z władzami Kamerunu; wzywa UE, aby wykorzystała swój wpływ dyplomatyczny i gospodarczy do osiągnięcia wymiernej poprawy w zakresie praw człowieka w Kamerunie;
3.wzywa Komisję, ESDZ i misje dyplomatyczne państw członkowskich, aby aktywnie reagowały na ograniczenia stosowane wobec dziennikarzy, w tym przez organizowanie kompleksowej obserwacji procesów sądowych, odwiedzanie dziennikarzy w więzieniu i utrzymywanie aktywnego kontaktu z dziennikarzami zmarginalizowanymi lub zagrożonymi oraz z ich rodzinami i współpracownikami;
4.wzywa władze Kamerunu, aby zaprzestały skazywania ludności cywilnej przez sądy wojskowe, co jest niezgodne z prawem międzynarodowym, oraz by przestały nadużywać zarzutów o terroryzm, działalność antypaństwową i rozpowszechnianie fałszywych informacji w sprawach przeciwko dziennikarzom;
5.ponawia apel do państw członkowskich o wspieranie misji informacyjnej Rady Praw Człowieka ONZ w Kamerunie, zwłaszcza w świetle konfliktu w regionach północno-zachodnich i południowo-zachodnich;
6.wzywa państwa członkowskie, aby ułatwiały składanie wniosków wizowych ze względów humanitarnych dziennikarzom z Kamerunu, którym grozi prześladowanie;
7.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawicielce oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Kamerunu.
Fala egzekucji w Iranie i potwierdzenie wyroku skazującego aktywistów Behrouza Ehsaniego i Mehdiego Hassaniego na karę śmierci
132k
44k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie fali egzekucji w Iranie i potwierdzenia wyroku skazującego aktywistów Behruza Ehsaniego i Mehdiego Hassaniego na karę śmierci ()
A.podczas gdy Iran ma najwyższy wskaźnik wyroków śmierci na świecie w przeliczeniu na mieszkańca; mając na uwadze, że od powstania wszczętego przez ruch „Kobiety, Życie, Wolność” w 2022 r. władze Iranu rozpoczęły falę egzekucji, w tym dysydentów, kobiet, dziennikarzy i mniejszości;
B.mając na uwadze pogarszającą się sytuację w zakresie praw człowieka w Iranie, w tym systemowe ataki na kobiety, dzieci oraz mniejszości etniczne i religijne, w tym na chrześcijan, bahaitów, Kurdów i Beludżów;
C.mając na uwadze, że po śmierci Jiny Mahsy Amini w areszcie irańskie władze zintensyfikowały wysiłki na rzecz stłumienia ruchu „Kobiety, Życie, Wolność”;
D.mając na uwadze, że według organizacji Iran Human Rights w 2024 r. w Iranie stracono co najmniej 975 osób, co stanowi najwyższą liczbę od ponad dwóch dekad; mając na uwadze, że obejmuje to osoby aresztowane jako nieletnie, a także obywateli europejskich;
E.mając na uwadze, że reżim w Teheranie uderza w swoich głośnych krytyków, organizując zabójstwa polityków, dziennikarzy i dysydentów za granicą, w tym na terytorium Europy i Ameryki Północnej, np. próbę zabójstwa byłego wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego Alejo Vidala-Quadrasa;
F.mając na uwadze, że więźniowie polityczni Behruz Ehsani i Mehdi Hassani zostali aresztowani w listopadzie 2022 r. i poddani torturom oraz długotrwałemu przetrzymywaniu w odosobnieniu, a podczas uwięzienia odmówiono im podstawowych praw i skazano na śmierć pod zarzutem „zbrojnego buntu przeciwko państwu”, „wrogości wobec Boga” i „korupcji na Ziemi”;
G.mając na uwadze, że wielu obrońców praw człowieka, w tym Pakszan Azizi, Warisze Moradi, Mahwasz Sabet i Szarife Mohammadi, doświadcza poważnych prześladowań w Iranie, przy czym niektóre z tych osób skazano na śmierć, a inne uwięziono;
1.ponownie wyraża zdecydowany sprzeciw wobec kary śmierci; wzywa rząd Iranu do niezwłocznego wprowadzenia moratorium prowadzącego do jej zniesienia;
2.potępia decyzję irańskiego Sądu Najwyższego o utrzymaniu w mocy wyroku śmierci wobec Behruza Ehsaniego i Mehdiego Hassaniego, przetrzymywanych w nieludzkich warunkach i poddanych niesprawiedliwemu procesowi;
3.wzywa do ich uwolnienia wraz ze wszystkimi więźniami skazanymi obecnie na karę śmierci za działalność polityczną; przypomina w szczególności o pilnych sprawach Pakszan Azizi, Warisze Moradi, Szarife Mohammadi i Mahwasz Sabet;;
4.potępia bezprecedensowy wzrost liczby egzekucji i systematyczne ataki na obrońców praw człowieka i mniejszości poprzez karę śmierci i prześladowania, w szczególności chrześcijan, bahaitów, Kurdów i Beludżów; wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia osób zatrzymanych ze względu na ich religię lub przekonania;
5.domaga się natychmiastowego uwolnienia i repatriacji oraz wycofania wszystkich zarzutów przeciwko skazanym obywatelom UE, w tym Cécile Kohler, Jacques’owi Parisowi i Ahmadrezie Dżalaliemu; potępia wykorzystywanie zakładników do celów dyplomatycznych przez Iran;
6.wzywa Radę i państwa członkowskie, aby uczyniły zniesienie kary śmierci oraz uwolnienie więźniów politycznych i obywateli UE warunkiem poprawy stosunków z Iranem;
7.ponawia apel do Iranu o umożliwienie specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji praw człowieka w Iranie oraz misji rozpoznawczej ONZ niezakłóconego dostępu do kraju;
8.ponownie wzywa Radę do uznania Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej za organizację terrorystyczną oraz do dalszego identyfikowania i karania irańskich urzędników odpowiedzialnych za naruszenia praw człowieka; wzywa społeczność międzynarodową do zdecydowanej reakcji na organizowane przez Teheran próby zabójstw na całym świecie, których celem są krytycy i przeciwnicy reżimu mułłów;
9.zachęca Komisję i państwa członkowskie do rozszerzenia pomocy technicznej i finansowej dla irańskiego społeczeństwa obywatelskiego;
10.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawicielce, Islamskiemu Zgromadzeniu Konsultacyjnemu oraz najwyższemu przywódcy Islamskiej Republiki Iranu.
Bezpośrednie ryzyko dalszych represji stosowanych przez reżim Łukaszenki na Białorusi: zagrożenia ze strony komisji śledczej
127k
44k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie bezpośredniego ryzyka dalszych represji stosowanych przez reżim Łukaszenki na Białorusi: zagrożenia ze strony komisji śledczej ()
A.mając na uwadze, że reżim Łukaszenki zaostrza krajowe i ponadnarodowe represje, aby rozbić struktury reprezentujące białoruskie siły demokratyczne;
B.mając na uwadze, że eksperci ONZ potwierdzili niedawno arbitralne aresztowania i zatrzymania oraz tortury lub złe traktowanie zatrzymanych, a nawet przedstawili dowody na popełnienie zbrodni przeciwko ludzkości; mając na uwadze, że przetrzymywanych jest nadal ponad 1200 więźniów politycznych, w tym Wiktoryja Kulsza, Wolha Majorawa, Alena Hnauk i Andrzej Poczobut;
C.mając na uwadze, że białoruska komisja śledcza wszczęła „specjalne postępowania” przeciwko setkom Białorusinów, którzy przyłączyli się do wieców w różnych miastach europejskich lub startowali w wyborach do Rady Koordynacyjnej; mając na uwadze, że rodzinom białoruskiej diaspory grożono uwięzieniem i konfiskatą mienia w razie udziału w protestach w Dniu Wolności;
D.mając na uwadze, że reżim Łukaszenki wykorzystuje wygaśnięcie ważności paszportów wielu Białorusinów, by zmusić diasporę do powrotu;
E.mając na uwadze, że zacieśnienie współpracy białoruskiego reżimu z rosyjskimi służbami bezpieczeństwa zwiększa ryzyko skoordynowanych represji, inwigilacji i zagrożeń hybrydowych na terytorium UE;
F.mając na uwadze, że w białoruskim krajobrazie informacyjnym dominują media państwowe;;
1.wzywa reżim Łukaszenki do natychmiastowego zaprzestania represji, w tym inwigilacji Białorusinów na wygnaniu i demonstrantów, oraz do uwolnienia i rehabilitacji wszystkich więźniów politycznych;
2.zdecydowanie potępia ciągłe zaostrzanie represji ze strony reżimu Łukaszenki, wymierzonych obecnie w Białorusinów za granicą i przybierających postać postępowań karnych, zajmowania mienia i innych środków mających uciszyć głosy sprzeciwu;
3.apeluje o ogólnounijne wsparcie prawne i ochronę dla Białorusinów na wygnaniu przez uproszczenie procedur ubiegania się o wizę, zezwolenie na pobyt i tymczasowy dokument tożsamości dla osób, które w wyniku prześladowań eksterytorialnych zostały bezpaństwowcami;
4.ponownie podkreśla, że nie uznaje reżimu Łukaszenki i uważa, że prześladowanie obywateli Białorusi za prowadzenie pokojowej działalności demokratycznej za granicą, przybierające postać „postępowań specjalnych” komisji śledczej, to bezpośrednie naruszenie suwerenności terytorialnej państw członkowskich; dlatego wzywa zainteresowane kraje, by nie honorowały nakazów aresztowania wydanych przez Interpol na potrzeby ekstradycji przeciwników politycznych Łukaszenki;
5.z zadowoleniem przyjmuje nałożenie sankcji na Prezydencką Dyrekcję ds. Zarządzania Mieniem i Centralną Komisję Wyborczą, które wydały umotywowane politycznie wyroki; apeluje o natychmiastowe sankcje personalne wobec wszystkich członków białoruskiej komisji śledczej i urzędników z innych instytucji państwowych uczestniczących w ponadnarodowych prześladowaniach i zastraszaniu obywateli Białorusi;
6.zdecydowanie opowiada się za szybkim opracowaniem i egzekwowaniem mechanizmu prawnego służącego identyfikacji, zamrożeniu i konfiskacie całego znajdującego się poza Białorusią mienia i własności należących do Łukaszenki i osób z jego bezpośredniego otoczenia, oraz o przeniesienie tych środków do funduszu wsparcia dla ofiar represji;
7.wzywa państwa członkowskie, by nałożyły dalsze sankcje – równe sankcjom nałożonym na Rosję – zwłaszcza na urzędników odpowiedzialnych za represje ponadnarodowe;
8.wzywa UE i jej państwa członkowskie do zwiększenia wsparcia politycznego, finansowego i technicznego dla niezależnych mediów, obrońców praw człowieka, związków zawodowych i inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego działających na terytorium Białorusi i poza jej granicami, w tym do monitorowania procesów sądowych i eksponowania spraw więźniów politycznych;
9.wzywa wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawicielkę, by wykorzystała Centrum Analiz Wywiadowczych UE (Intcen) i Europejskie Obserwatorium Mediów Cyfrowych do przeciwdziałania białoruskim operacjom wywiadowczym i dezinformacyjnym;
10.wzywa Międzynarodowy Trybunał Karny do przyspieszenia postępowań w sprawie popełnionych przez reżim Łukaszenki zbrodni przeciwko ludzkości, a od państw członkowskich domaga się, by dążyły do rozliczenia winnych w postępowaniach krajowych zgodnie z zasadą jurysdykcji uniwersalnej;
11.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawicielce, Radzie, przedstawicielom białoruskich sił demokratycznych i białoruskim władzom de facto.
Zmiana dyrektyw (UE) 2022/2464 i (UE) 2024/1760 w odniesieniu do dat, od których państwa członkowskie mają stosować niektóre wymogi dotyczące sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju i niektóre wymogi w zakresie należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego dyrektywy (UE) 2022/2464 i (UE) 2024/1760 w odniesieniu do dat, od których państwa członkowskie mają stosować niektóre wymogi dotyczące sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju i niektóre wymogi w zakresie należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju ( – C10-0038/2025 – )
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
–uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (),
–uwzględniając art.294 ust.2 oraz art.50 i 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C10-0038/2025),
–uwzględniając art.294 ust.3 Traktatu ofunkcjonowaniu Unii Europejskiej,
–uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 26 marca 2025 r.(1),
–uwzględniając art. 60 i 170 Regulaminu,
1.przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2.zwraca się do Komisji oponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi wnim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie iKomisji oraz parlamentom narodowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 kwietnia 2025 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2025/... w sprawie zmiany dyrektywy (UE) 2022/2464 i (UE) 2024/1760 w odniesieniu do dat, od których państwa członkowskie mają stosować niektóre wymogi dotyczące sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju i niektóre wymogi w zakresie należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju
P10_TC1-COD(2025)0044
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 i 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)W komunikacie z dnia 11 lutego 2025 r. zatytułowanym „Prostsza i szybsza Europa: komunikat dotyczący wdrażania i upraszczania” Komisja nakreśliła wizję programu wdrażania i upraszczania, który zapewni szybką i odczuwalną poprawę sytuacji obywateli i przedsiębiorstw w praktyce. Wymaga to więcej niż stopniowego podejścia, a Unia ma podjąć odważne działania, aby osiągnąć ten cel. Parlament Europejski, Rada, Komisja, organy państw członkowskich na wszystkich poziomach oraz zainteresowane podmioty muszą współpracować, aby usprawnić i uprościć przepisy unijne, krajowe i regionalne oraz skuteczniej realizować polityki.
(2)W kontekście zobowiązania Komisji do zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych i zwiększenia konkurencyjności konieczne jest wprowadzenie ukierunkowanych zmian w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2464(4) i (UE) 2024/1760(5), aby osiągnąć te cele, przy jednoczesnym utrzymaniu celów politycznych Zielonego Ładu określonego w komunikacie Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowanym „Europejski Zielony Ład” oraz Planu działania w zakresie finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego określonego w komunikacie Komisji z dnia 8 marca 2018 r. zatytułowanego „Plan działania: finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego”.
(3)W dyrektywie (UE) 2022/2464 określono daty, od których państwa członkowskie mają stosować wymogi dotyczące sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE(6), przy czym daty te są różne w zależności od wielkości danej jednostki. Duże jednostki będące jednostkami interesu publicznego ze średnią liczbą ponad 500 zatrudnionych w roku obrotowym oraz jednostki interesu publicznego będące jednostkami dominującymi dużej grupy ze średnią liczbą ponad 500 zatrudnionych na dzień bilansowy, w ujęciu skonsolidowanym, w roku obrotowym, mają sporządzać sprawozdania w 2025 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tej dacie. Pozostałe duże jednostki oraz pozostałe jednostki dominujące dużej grupy mają składać sprawozdania w 2026 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2025r. lub po tej dacie. Małe i średnie jednostki – z wyjątkiem mikrojednostek – oraz małe i niezłożone instytucje, wewnętrzne zakłady ubezpieczeń i wewnętrzne zakłady reasekuracji mają sporządzać sprawozdania w 2027 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2026 r. lub po tej dacie. Biorąc pod uwagę bieżące inicjatywy Komisji, które mają na celu uproszczenie niektórych istniejących obowiązków dotyczących sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz zmniejszenie związanych z tym obciążeń administracyjnych jednostek, oraz w celu zapewnienia jasności prawa i uniknięcia sytuacji, w której jednostki zobowiązane obecnie do składania sprawozdań za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2025 r. lub po tej dacie oraz w dniu 1 stycznia 2026 r. lub po tej dacie poniosą niepotrzebne i możliwe do uniknięcia koszty, wymogi dotyczące sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do tych jednostek należy odroczyć o dwa lata.
(4)W dyrektywie (UE) 2022/2464 określono daty, od których państwa członkowskie mają stosować wymogi dotyczące sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju określone w dyrektywie 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(7), przy czym daty te są różne w zależności od wielkości danego emitenta. Emitenci będący dużymi jednostkami ze średnią liczbą ponad 500 zatrudnionych w roku obrotowym oraz emitenci, którzy są jednostkami dominującymi dużej grupy ze średnią liczbą ponad 500 zatrudnionych na dzień bilansowy, w ujęciu skonsolidowanym, w roku obrotowym, mają obowiązek składania sprawozdań w 2025 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tej dacie. Pozostali emitenci będący dużymi jednostkami oraz pozostali emitenci będący jednostkami dominującymi dużej grupy mają składać sprawozdania w 2026 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2025r. lub po tej dacie. Emitenci będący małymi i średnimi jednostkami – z wyjątkiem mikrojednostek – małymi i niezłożonymi instytucjami, wewnętrznymi zakładami ubezpieczeń i wewnętrznymi zakładami reasekuracji mają składać sprawozdania w 2027 r. za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2026 r. lub po tej dacie. Biorąc pod uwagę bieżące inicjatywy Komisji mające na celu uproszczenie niektórych istniejących obowiązków dotyczących sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz zmniejszenie związanych z tym obciążeń administracyjnych jednostek, oraz w celu zapewnienia jasności prawa i uniknięcia sytuacji, w której emitenci zobowiązani obecnie do składania sprawozdań za lata obrotowe rozpoczynające się w dniu 1 stycznia 2025 r. lub po tej dacie oraz w dniu 1 stycznia 2026 r. lub po tej dacie poniosą niepotrzebne i możliwe do uniknięcia koszty, wymogi dotyczące sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do tych emitentów należy odroczyć o dwa lata.
(5)Datę, od której państwa członkowskie mają stosować dyrektywę (UE) 2024/1760, należy odroczyć o rok w odniesieniu do pierwszej grupy przedsiębiorstw objętej zakresem stosowania tej dyrektywy, aby zapewnić przedsiębiorstwom więcej czasu na przygotowanie się do spełnienia wymogów tej dyrektywy oraz dać im możliwość uwzględnienia wytycznych, które ma wydać Komisja, dotyczących sposobu, w jaki powinny one w praktyce wypełniać swoje obowiązki w zakresie należytej staranności. Ponadto, termin stosowania wyznaczony na dzień 1 stycznia 2029 r. dla środków niezbędnych do spełnienia obowiązku sprawozdawczości zgodnie z art. 16 dyrektywy (UE) 2024/1760 w odniesieniu do trzeciej grupy przedsiębiorstw objętych zakresem stosowania tej dyrektywy powinien zostać zmieniony w celu zapewnienia spójności z odpowiednimi terminami stosowania dla pozostałych grup przedsiębiorstw.
(6)Ponadto w świetle równoległego wniosku ustawodawczego mającego na celu uproszczenie ram zrównoważonego rozwoju i zmniejszenie obciążeń dla przedsiębiorstw, termin transpozycji dyrektywy (UE) 2024/1760 przez państwa członkowskie należy przedłużyć o rok, aby uwzględnić ewentualne opóźnienia w bieżących działaniach transpozycyjnych ze względu na ewentualne zmiany tej dyrektywy.
(7)Ponieważ cele niniejszej dyrektywy nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary lub skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(8)Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy (UE) 2022/2464 i (UE) 2024/1760. Ponieważ zmiana dyrektywy (UE) 2024/1760 modyfikuje termin transpozycji i niektóre daty stosowania, które przypadają w przyszłości, państwa członkowskie musiałyby jedynie odroczyć daty stosowania zgodnie z art. 2 niniejszej dyrektywy wprzypadku, gdy dokonały już transpozycji dyrektywy (UE) 2024/1760.
(9)Z uwagi na pilną sytuację oraz w celu jak najszybszego zapewnienia pewności prawa, uznano za właściwe powołanie się na wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(10)Z uwagi na pilną sytuację oraz w celu jak najszybszego zapewnienia pewności prawa niniejsza dyrektywa powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Zmiany w dyrektywie (UE) 2022/2464
W art. 5 ust. 2 dyrektywy (UE) 2022/2464 wprowadza się następujące zmiany:
a)w akapicie pierwszym wprowadza się następujące zmiany:
(i)w lit. b) formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:"
„wodniesieniu do lat obrotowych rozpoczynających się wdniu 1 stycznia 2027r. lub po tym dniu:”;
"
(ii)w lit. c) formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:"
„wodniesieniu do lat obrotowych rozpoczynających się wdniu 1 stycznia 2028r. lub po tym dniu:”;
"
b)w akapicie trzecim wprowadza się następujące zmiany:
(i)w lit. b) formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:"
„wodniesieniu do lat obrotowych rozpoczynających się wdniu 1 stycznia 2027r. lub po tym dniu:”;
"
(ii)w lit. c) formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:"
„wodniesieniu do lat obrotowych rozpoczynających się wdniu 1 stycznia 2028r. lub po tym dniu:”.
"
Artykuł 2
Zmiana w dyrektywie (UE) 2024/1760
Art. 37 ust. 1 akapit pierwszy i drugi dyrektywy (UE) 2024/1760 otrzymują brzmienie:"
„Państwa członkowskie przyjmują i publikują, do dnia 26 lipca 2027r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy:
a)
od dnia 26lipca 2028 r. wodniesieniu do przedsiębiorstw, októrych mowa wart.2 ust.1 lit.a)ib), które utworzono zgodnie zustawodawstwem państwa członkowskiego iktóre zatrudniały średnio ponad 3000 pracowników iosiągnęły przychody netto ze sprzedaży wskali światowej wwysokości ponad 900000000 EUR wostatnim roku obrotowym poprzedzającym dzień 26lipca 2028 r., za który roczne sprawozdanie finansowe zostało lub powinno było zostać przyjęte, zwyjątkiem środków niezbędnych do wykonania art.16, które państwa członkowskie stosują względem tych przedsiębiorstw za lata obrotowe rozpoczynające się wdniu 1stycznia 2029 r. lub po tej dacie;
b)
od dnia 26lipca 2028 r. wodniesieniu do przedsiębiorstw, októrych mowa wart.2 ust.2 lit.a)ib), które utworzono zgodnie zustawodawstwem państwa trzeciego iktóre osiągnęły przychody netto ze sprzedaży wwysokości ponad 900000000EUR wUnii wroku obrotowym poprzedzającym ostatni rok obrotowy poprzedzający dzień 26lipca 2028 r., zwyjątkiem środków niezbędnych do wykonania art.16, które państwa członkowskie stosują względem tych przedsiębiorstw za lata obrotowe rozpoczynające się wdniu 1stycznia 2029 r. lub po tej dacie;
c)
od dnia 26lipca 2029 r. wodniesieniu do wszystkich innych przedsiębiorstw, októrych mowa wart.2 ust.1 lit.a)ib)oraz wart.2 ust.2 lit.a)ib), iprzedsiębiorstw, októrych mowa wart.2 ust.1 lit.c)iart.2 ust.2 lit.c), zwyjątkiem środków niezbędnych do wykonania art.16, które państwa członkowskie stosują względem tych przedsiębiorstw za lata obrotowe rozpoczynające się wdniu 1 stycznia 2030 r. lub po tej dacie.”.
"
Artykuł 3
Transpozycja
1.Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie do dnia 31 grudnia 2025r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonywania takiego odniesienia określany jest przez państwa członkowskie.
2.Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst najważniejszych przepisów prawa krajowego w dziedzinie objętej zakresem niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4
Wejście wżycie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 5
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego iRady (UE) 2022/2464 zdnia 14grudnia 2022r. wsprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr537/2014, dyrektywy 2004/109/WE, dyrektywy 2006/43/WE oraz dyrektywy 2013/34/UE wodniesieniu do sprawozdawczości przedsiębiorstw wzakresie zrównoważonego rozwoju (Dz.U. L 322 z 16.12.2022, s. 15, ELI:http://data.europa.eu/eli/dir/2022/2464/oj).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1760 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 i rozporządzenie (UE) 2023/2859 (Dz.U. L, 2024/1760, 5.7.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2024/1760/oj).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego iRady 2013/34/UE zdnia 26czerwca 2013r. wsprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych ipowiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego iRady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19, ELI:http://data.europa.eu/eli/dir/2013/34/oj).
Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2004/109/oj).
Sektory energochłonne
140k
49k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie sektorów energochłonnych ()
–uwzględniając sprawozdanie Maria Draghiego z września 2024 r. na temat przyszłości europejskiej konkurencyjności,
–uwzględniając sprawozdanie Enrica Letty z kwietnia 2024 r. pt. „Much more than a market” [Znacznie więcej niż rynek],
–uwzględniając komunikat Komisji z 26lutego 2025r. pt. „Pakt dla czystego przemysłu: wspólny plan działania na rzecz konkurencyjności i dekarbonizacji” (),
–uwzględniając komunikat Komisji z 26lutego 2025r. pt. „Plan działania na rzecz przystępnej cenowo energii” (),
–uwzględniając art.136 ust.2 Regulaminu,
–uwzględniając projekt rezolucji Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii,
A.mając na uwadze, że sektory energochłonne mają znaczny udział w gospodarce UE i odgrywają kluczową rolę w tworzeniu miejsc pracy, zwłaszcza na obszarach i w regionach, w których są skoncentrowane; mając na uwadze, że sektory energochłonne mają zasadnicze znaczenie dla strategicznej autonomii i konkurencyjności UE, a także dla dekarbonizacji, choć należy uwzględnić ich ślad energetyczny;
B.mając na uwadze, że przejście na gospodarkę bezemisyjną i czysty system energetyczny musi prowadzić do obniżenia cen energii i uwzględniać wszystkie dostępne technologie, które przyczyniają się do osiągnięcia unijnego celu neutralności emisyjnej do 2050 r. w najbardziej opłacalny sposób; trzeba przy tym uniknąć blokad technologicznych i uwzględnić różne koszyki energetyczne w poszczególnych państwach członkowskich, w tym w odniesieniu do energii ze źródeł odnawialnych i energii jądrowej;
C.mając na uwadze, że neutralność technologiczna ma kluczowe znaczenie dla przemysłu europejskiego, ponieważ gwarantuje uczciwą konkurencję oraz wspiera innowacje i czystą transformację bez faworyzowania konkretnych technologii; mając na uwadze, że utrzymanie neutralnych ram regulacyjnych umożliwia przedsiębiorstwom wybór najbardziej skutecznych i zrównoważonych rozwiązań zorientowanych na potrzeby rynku, a nie na odgórne preferencje decydentów politycznych; mając na uwadze, że takie podejście zachęca do inwestycji, zwiększa konkurencyjność i umożliwia przemysłowi adaptację do nowych technologii;
D.mając na uwadze, że centralnym elementem dekarbonizacji sektorów energochłonnych jest elektryfikacja; mając na uwadze, że do sektorów energochłonnych zaliczają się gałęzie przemysłu, które wykorzystują zasoby kopalne z powodu wymagań dotyczących temperatury, ciśnienia lub reakcji, np. przemysł chemiczny, stalowy, papierniczy, tworzyw sztucznych, górnictwo, rafinerie, przemysł cementowy, wapienniczy, przemysł metali nieżelaznych, przemysł szklarski, ceramiczny i nawozowy, gdzie trudno ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, ze względu na to, że stanowią one integralną część procesu, lub ze względu na wysokie koszty kapitałowe lub operacyjne bądź niski poziom dojrzałości technologicznej;
E.mając na uwadze, że różnica w cenach energii między UE a USA i Chinami osłabia konkurencyjność przemysłu UE; mając na uwadze, że wysokie i zmienne ceny paliw kopalnych mają duży wpływ na ceny energii elektrycznej, a przystępne koszty odnawialnych źródeł energii nie przekładają się na rachunki za energię;
F.mając na uwadze, że niewystarczająco zintegrowana unia energetyczna stwarza dalsze wyzwania dla sektorów energochłonnych, w szczególności w odniesieniu do braku transgranicznych połączeń międzysystemowych i ograniczonej dostępności czystej energii ze względu na długotrwałe procedury wydawania pozwoleń lub wysokie wydatki kapitałowe lub operacyjne, a także ograniczenia przesyłowe w sieci;
G.mając na uwadze, że system handlu uprawnieniami do emisji (ETS) zapewnił długoterminowe sygnały inwestycyjne i przyczynił się do zmniejszenia emisji z objętych nim sektorów o 47%; mając na uwadze, że od czasu wprowadzenia ETS rynek energii uległ głębokim zmianom, zwłaszcza po rosyjskiej inwazji na Ukrainę i przejściu z gazu rurociągowego na skroplony gaz ziemny (LNG); mając na uwadze, że brak przejrzystości na rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla grozi osłabieniem konkurencyjności sektorów energochłonnych; mając na uwadze, że dochody z ETS są wykorzystywane nierównomiernie w poszczególnych państwach członkowskich, co nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dekarbonizacji sektorów energochłonnych;
H.mając na uwadze, że niepotrzebne obciążenia regulacyjne i długotrwałe procedury wydawania pozwoleń podważają uzasadnienie biznesowe inwestycji w dekarbonizację w Europie; mając na uwadze, że w prawodawstwie UE przewidziano pojęcie nadrzędnego interesu publicznego; mając na uwadze, że złożone i rozdrobnione finansowanie UE spowalnia inwestycje w technologie neutralne emisyjnie i cyfryzację, zwłaszcza w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP);
I.mając na uwadze, że brak niezbędnych inwestycji prywatnych może utrudnić dekarbonizację sektorów energochłonnych; mając na uwadze, że niepożądanym skutkiem nadmiernego polegania na pomocy państwa może być pogłębienie dysproporcji i zakłócenie konkurencji w całej UE;
J.mając na uwadze, że zależność UE od państw trzecich i ograniczony dostęp do surowców pierwotnych i wtórnych, zarówno pod względem ilości, jak i jakości, stanowią poważne wyzwanie dla sektorów energochłonnych; mając na uwadze, że obieg zamknięty i efektywność mogą przyczynić się do zmniejszenia rocznych potrzeb inwestycyjnych w przemyśle i dostawach energii; mając na uwadze, że ponad połowę całego wywozu odpadów z UE stanowią metale żelazne wywożone do państw trzecich, co budzi obawy co do ich należytego przetwarzania;
K.mając na uwadze, że poważnym wyzwaniem dla przedsiębiorstw z UE jest nieuczciwa konkurencja ze strony państw spoza UE, w tym subsydiowana nadwyżka mocy produkcyjnych; mając na uwadze, że wiele regionów na całym świecie nie ma ambitnych celów w zakresie dekarbonizacji, co zwiększa ryzyko ucieczki emisji;
L.mając na uwadze, że głęboka transformacja sektorów energochłonnych nie uda się bez zaangażowania społeczności lokalnych i regionalnych, pracowników i partnerów społecznych, którzy odczuwają poważne skutki transformacji;
1.potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz celów UE w zakresie dekarbonizacji oraz na rzecz stabilnej i przewidywalnej polityki klimatycznej i przemysłowej;
2.wzywa państwa członkowskie do przyspieszenia procedur wydawania pozwoleń i koncesji na projekty dotyczące czystej energii, przy zapewnieniu zdolności administracyjnych, oraz do ułatwienia podłączania do sieci, aby umożliwić czyste wytwarzanie energii na miejscu, zwłaszcza na obszarach oddalonych; podkreśla, że rozwój odnawialnych źródeł energii i elektryfikacja będą wymagały ogromnych inwestycji w sieci oraz w elastyczność, magazynowanie i dystrybucję; wzywa Komisję, aby poza koncepcją nadrzędnego interesu publicznego opracowała rozwiązania służące przyspieszeniu projektów dekarbonizacji;
3.uważa, że konieczne są dalsze działania w celu wdrożenia przepisów dotyczących struktury rynku energii elektrycznej, w szczególności z myślą o promowaniu umów zakupu energii elektrycznej i dwukierunkowych kontraktów różnicowych w celu zmniejszenia zmienności i kosztów energii dla sektorów energochłonnych; wzywa Komisję, aby zaproponowała pilne środki w celu usunięcia barier, które utrudniają zawieranie umów długoterminowych, zwłaszcza w przypadku MŚP, i wykorzystała instrumenty i gwarancje ograniczające ryzyko, w tym gwarancje publiczne, np. Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI); sugeruje zbadanie dodatkowych sposobów oddzielenia cen paliw kopalnych od cen energii elektrycznej w ramach struktury rynku energii elektrycznej, w tym w celu zwiększenia liczby umów długoterminowych zgodnie z Planem działania na rzecz przystępnej cenowo energii oraz poprzez przyspieszenie analizy rynków krótkoterminowych do 2025 r. z myślą o ewentualnych alternatywnych rozwiązaniach rynkowych;
4.wzywa Komisję, aby oceniła możliwość upowszechnienia najlepszych praktyk z państw członkowskich dla sektorów energochłonnych, takich jak uwolnienie energii we Włoszech; wzywa Komisję do opracowania zaleceń dotyczących zmniejszenia narażenia konsumentów, a zwłaszcza sektorów energochłonnych, na rosnące koszty energii, np. przez obniżenie podatków i opłat oraz harmonizację opłat sieciowych, przy jednoczesnym zapewnieniu inwestycji publicznych w sieci;
5.apeluje o większą integrację systemu energetycznego, w szczególności w odniesieniu do transgranicznych połączeń wzajemnych w celu zapewnienia czystych i odpornych dostaw energii; zwraca się o zwiększenie inwestycji w elastyczność, np. w magazynowanie, w tym elektrownie szczytowo-pompowe oraz magazynowanie ciepła i ciepła odpadowego, oraz regulację zapotrzebowania, aby zoptymalizować stabilność sieci; przypomina, jak ważna dla obniżenia kosztów jest efektywność energetyczna;
6.podkreśla potrzebę jak najszybszego wycofania gazu ziemnego; podkreśla, że w perspektywie krótko- i średnioterminowej niektóre sektory nie mogą w znacznym stopniu polegać na elektryfikacji; podkreśla, że wychwytywanie, składowanie i utylizacja dwutlenku węgla odgrywają kluczową rolę w dekarbonizacji sektorów, z których emisje trudno zredukować, oraz w produkcji produktów niskoemisyjnych, w tym wodoru niskoemisyjnego; wzywa państwa członkowskie, aby – w tym samym czasie i w odniesieniu do tych ograniczonych sektorów – w należycie uzasadnionych przypadkach opracowały środki służące zaradzeniu problemowi skoków cen gazu; wzywa Komisję, aby opracowała narzędzia zapewniające dostawy gazu po obniżonych kosztach przez umożliwienie agregacji zapotrzebowania, w oparciu o AggregateEU, oraz wspólnych zakupów gazu, przy jednoczesnym utrzymaniu celów w zakresie dekarbonizacji; podkreśla, jak ważne jest zachęcanie do zawierania stabilnych umów z dostawcami gazu, dywersyfikacja dróg dostaw oraz poprawa przejrzystości i stabilności rynku, zgodnie z obowiązującymi przepisami; apeluje o przeprowadzenie w ramach zbliżającego się przeglądu ETS oceny skutków w celu przeanalizowania związku między rynkiem gazu a cenami CO2 oraz roli rezerwy stabilności rynkowej i jej parametrów;
7.wzywa Komisję, aby wspierała sektory energochłonne w przyjmowaniu czystych i neutralnych emisyjnie technologii, w tym wychwytywania i składowania dwutlenku węgla i wodoru niskoemisyjnego, oraz energooszczędnych metod produkcji przez wzmocnienie mechanizmów finansowania i zapewnienie skutecznego wykorzystania dochodów z ETS przez państwa członkowskie; apeluje o uzupełnienie wsparcia na szczeblu UE pomocą państwa, która umożliwia ukierunkowane neutralne pod względem technologicznym wsparcie dla sektorów energochłonnych, przy jednoczesnym zachowaniu równych warunków działania na jednolitym rynku;
8.apeluje o zwiększenie skali Programu InvestEU przed przyjęciem kolejnych wieloletnich ram finansowych (WRF) oraz o wsparcie inwestycji w dekarbonizację sektorów energochłonnych z niewykorzystanych pożyczek w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności; zauważa, że Platforma na rzecz Technologii Strategicznych dla Europy umożliwia już elastyczność w ramach obecnych programów, ale jest to niewystarczające; nalega, aby w przyszłych WRF zwiększono środki finansowe na wsparcie europejskich sektorów energochłonnych w oparciu o Fundusz Innowacyjny i instrument „Łącząc Europę” – Energia lub za pośrednictwem funduszu konkurencyjności; podkreśla, że trzeba rozbudować Europejski Bank Wodoru i program kontraktów na transakcje różnicowe dotyczące dwutlenku węgla; wzywa Komisję do wykorzystania aktu w sprawie przemysłu neutralnego emisyjnie(1) w przyszłym akcie w sprawie przyspieszenia dekarbonizacji w celu usprawnienia procesów wydawania pozwoleń i przyznawania statusu projektu strategicznego;
9.zwraca uwagę na potrzebę uproszczenia procedur biurokratycznych w celu zwiększenia atrakcyjności inwestycji prywatnych i wsparcia transformacji sektorów energochłonnych; uważa, że zarówno InvestEU, jak i EBI odgrywają kluczową rolę w pobudzaniu finansowania prywatnego, zwłaszcza przez środki zmniejszające ryzyko;
10.zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia dostępu do surowców krytycznych; podkreśla, że przyszły akt o gospodarce o obiegu zamkniętym powinien poprawić zasobooszczędność, w tym przez lepsze gospodarowanie odpadami produktów zawierających surowce krytyczne, a także wspierać popyt na surowce wtórne i ich dostępność; podkreśla potrzebę zdefiniowania tych surowców wtórnych, które mają strategiczne znaczenie i które powinny podlegać monitorowaniu wywozu, np. stali i złomu, oraz wyeliminowania zakłóceń równowagi w ich podaży i popycie, w tym przez zbadanie ograniczeń wywozowych; nalega na skuteczne egzekwowanie rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów(2);
11.wzywa Komisję do pełnego i skutecznego wykorzystania instrumentów ochrony handlu; wzywa Komisję, aby znalazła trwałe rozwiązanie problemu nieuczciwej konkurencji i strukturalnej nadwyżki mocy produkcyjnych, zanim w 2026r. wygasną środki ochronne dotyczące stali; apeluje do Komisji o współpracę z USA w związku z zapowiedzianymi cłami na przywóz produktów z UE i o unikanie szkodliwej eskalacji;
12.podkreśla, że zasadnicze znaczenie dla zapewnienia równych warunków działania dla przemysłu UE i zapobiegania ucieczce emisji ma skuteczne wdrożenie mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (CBAM), biorąc pod uwagę wpływ równoległego wycofywania bezpłatnych uprawnień w ramach ETS oraz ryzyko wzrostu kosztów produkcji; wzywa Komisję do zajęcia się ryzykiem przesuwania zasobów i obchodzenia CBAM; zwraca się o wdrożenie skutecznego rozwiązania dla eksporterów z UE oraz o przeprowadzenie analizy ewentualnego rozszerzenia na kolejne sektory i produkty rynku niższego szczebla, poprzedzonej oceną skutków;
13.apeluje o stworzenie wiodących rynków czystych produktów europejskich o obiegu zamkniętym przez umieszczenie w zamówieniach publicznych UE kryteriów pozacenowych, takich jak zrównoważoność i odporność oraz europejskie preferencje dla sektorów strategicznych, a także przez wprowadzenie dobrowolnych systemów etykietowania i wymogów dotyczących minimalnej zawartości z UE w sposób racjonalny pod względem kosztów;
14.podkreśla znaczenie sprawiedliwej transformacji, która powinna pomóc obszarom w dużym stopniu zależnym od sektorów energochłonnych dzięki utrzymaniu i tworzeniu wysokiej jakości miejsc pracy poprzez programy podnoszenia i nabywania nowych kwalifikacji przez pracowników oraz poprzez skuteczne wykorzystanie regionalnych mechanizmów wsparcia, takich jak Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Fundusz Spójności; podkreśla, że wsparcie publiczne będzie miało kluczowe znaczenie dla transformacji sektorów energochłonnych oraz że powinno być powiązane z ich zobowiązaniem do ochrony zatrudnienia i warunków pracy oraz zapobiegania offshoringowi; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę „Unia umiejętności” służącą dopasowaniu umiejętności do potrzeb rynku pracy;
15.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie oraz rządom iparlamentom państw członkowskich.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1735 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie ustanowienia ram środków na rzecz wzmocnienia europejskiego ekosystemu produkcji technologii neutralnych emisyjnie i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1724 (Dz.U. L, 2024/1735, 28.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1735/oj).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego iRady (UE)2024/1157 zdnia 11kwietnia 2024r. wsprawie przemieszczania odpadów, zmiany rozporządzeń (UE)nr1257/2013 i(UE)2020/1056 oraz uchylenia rozporządzenia (WE)nr1013/2006 (Dz.U.L,2024/1157, 30.4.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1157/oj).
Celowe ataki na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa
147k
52k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie celowych ataków na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa ()
–uwzględniając swoje poprzednie rezolucje wsprawie Demokratycznej Republiki Konga (DRK),
–uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
–uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych,
–uwzględniając konstytucję Demokratycznej Republiki Konga, która gwarantuje wszystkim obywatelom prawo do wolności sumienia i swobodnego sprawowania kultu religijnego,
–uwzględniając Deklarację ONZ w sprawie eliminacji wszelkich form nietolerancji idyskryminacji opartych na religii lub przekonaniach przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 25listopada 1981r.,
–uwzględniając europejską konwencję praw człowieka,
–uwzględniając art. 136 ust. 2 i 4 Regulaminu,
A.mając na uwadze, że we wschodniej części DRK od dziesięcioleci panuje powszechna przemoc i niestabilność; mając na uwadze, że sytuacja nadal wyraźnie się pogarsza, o czym świadczą ciągłe naruszenia praw człowieka przez ugrupowania zbrojne, masowe przesiedlenia, ataki na ludność cywilną i alarmujące warunki humanitarne spotęgowane przez konflikty zbrojne, takie jak konflikt między rządem DRK, wspieranym przez Rwandę ugrupowaniem rebelianckim Ruch 23 Marca (M23) i innymi bojówkami, co doprowadziło już do przymusowych przesiedleń wewnętrznych 4,6 mln osób we wschodniej części DRK; mając na uwadze, że we wschodniej części DRK działa około 100 różnych grup zbrojnych; mając na uwadze, że szereg nakładających się na siebie problemów napędza destabilizację w kraju;
B.mając na uwadze, że M23 nasiliło ataki w Kiwu Północnym, a 19 marca 2025 r. przejęło bogate w minerały miasteczko Walikale, ignorując zawieszenie broni;
C.mając na uwadze, że Sojusz Sił Demokratycznych (ADF) jest jedną z najbardziej znanych grup ekstremistycznych, której działania są wyraźnie motywowane religijnie, zwłaszcza od 2019r., kiedy jej przywódca zadeklarował lojalność wobec tzw. Państwa Islamskiego w Iraku i Syrii (ISIS), co sprawiło, że grupa ta stała się oddziałem ISIS w Afryce Środkowej (ISCAP); mając na uwadze, że ataki ADF należy postrzegać w szerszym afrykańskim kontekście wzrostu liczby ugrupowań islamistycznych, w szczególności tych powiązanych z ISIS, w Sahelu, Rogu Afryki, Mozambiku, Nigerii i DRK; mając na uwadze, że Uganda i Stany Zjednoczone uznały ADF za organizację terrorystyczną;
D.mając na uwadze, że w maju 2024 r. grupa ekspertów ONZ ds. DRK ostrzegła, że ugrupowanie zbrojne utworzyło silne sieci w więzieniach, zwłaszcza w Kinszasie, gdzie więźniowie należący do ADF aktywnie werbowali i mobilizowali bojowników i współpracowników, wykorzystując nie tylko środki ideologiczne, ale także przymus, oszustwa, uprowadzenia i zachęty finansowe, aby przyciągnąć członków i współpracowników;
E.mając na uwadze, że ADF od dawna prowadzi ataki terrorystyczne we wschodniej części DRK, zwłaszcza w prowincjach Kiwu Północne i Ituri; mając na uwadze, że Kiwu Północne jest regionem bogatym w zasoby i posiada ogromne złoża surowców krytycznych, w tym kobaltu, złota i cyny, które są niezbędne do globalnej transformacji cyfrowej i energetycznej; mając na uwadze, że wiadomo, iż jednym ze źródeł finansowania działalności, na którym polegają ADF i inne ugrupowania zbrojne, w tym M23, jest nielegalna eksploatacja tych zasobów; mając na uwadze, że kongijski Kościół katolicki twierdzi, iż ADF jest odpowiedzialny za śmierć około 6 000 cywilów w Beni w latach 2013–2021 i ponad 2 000 cywilów w Bunii w samym 2020 r.; mając na uwadze, że w 2024 r. wielu chrześcijan zostało zabitych w DRK przez dżihadystów; mając na uwadze, że cywile we wschodnich prowincjach Demokratycznej Republiki Konga doświadczają coraz większej liczby ataków, zabójstw i uprowadzeń, a także bombardowania kościołów i niszczenia mienia (religijnego), popełnianych przez ugrupowania zbrojne o ekstremistycznych i dżihadystycznych ideologiach; mając na uwadze, że większość ofiar ataków ADF to chrześcijanie; mając na uwadze, że ataki te podważają wolność wyznania i podsycają napięcia między społecznościami; mając na uwadze, że w oświadczeniu z kwietnia 2021 r. biskupi katoliccy z DRK wypowiedzieli się na temat zagrożenia, jakie stanowi „islamizacja regionu [Kiwu Północnego] jako element długoterminowej strategii mającej negatywny wpływ na sytuację polityczną kraju”;
F.mając na uwadze, że w 2021r. ważny lokalny przywódca muzułmański otrzymał od ADF groźby śmierci, a później został zastrzelony; mając na uwadze, że w 2023r. ADF przeprowadził atak bombowy na kościół zielonolonoświątkowy w Kasindi, w którym odbywała się ceremonia religijna, a w jego wyniku zginęło 14 osób; mając na uwadze, że ADF był powiązany z atakiem na wioskę Mukondi w 2023 r., a według władz lokalnych podczas tego ataku zginęło co najmniej 44 cywilów; mając na uwadze, że to ugrupowanie przyznało się do 48 ataków w samym grudniu 2024 r., w których zginęło ponad 200 osób; mając na uwadze, że w styczniu 2024r. ADF zabił osiem osób podczas ataku na kościół zielonoświątkowy w Beni, a w maju 2024r. według doniesień napastnicy ADF zabili 14 katolików w prowincji Kiwu Północne za odmowę przejścia na islam; mając na uwadze, że według doniesień ADF dokonał egzekucji 11 chrześcijan w wiosce Ndimo w prowincji Ituri i porwał kilku innych;
G.mając na uwadze, że lokalne i międzynarodowe organizacje praw człowieka udokumentowały liczne przypadki przemocy na tle religijnym w DRK, a jednocześnie położyły nacisk na pilną potrzebę odpowiedniej ochrony ze strony państwa; mając na uwadze, że chociaż rząd Demokratycznej Republiki Konga wykazał zdecydowany zamiar zajęcia się skutkami przemocy ugrupowań zbrojnych we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, to inne niedawne wydarzenia podają w wątpliwość zaangażowanie rządu w ochronę wolności religijnej; mając na uwadze, że kobiety i dzieci są szczególnie narażone na gwałt jako narzędzie wojny, handel ludźmi i niewolnictwo seksualne;
H.mając na uwadze, że od listopada 2021 r. Siły Zbrojne DRK prowadzą wraz z Siłami Obronnymi Ludu Ugandy wspólną ofensywę wojskową, operację Shujaa, przeciwko ADF i innym siłom powstańczym we wschodniej części DRK; mając na uwadze, że konflikt między rządem DRK i rebeliantami ze wspieranego przez Rwandę ugrupowania M23 doprowadził do zmniejszenia funduszy, a także liczby personelu i ilości sprzętu, które przeznacza się na tę operację antyterrorystyczną;
I.mając na uwadze, że prawo do wolności religii i przekonań jest podstawowym prawem człowieka, które należy chronić z uwagi na wysoki poziom przemocy i prześladowań; mając na uwadze, że konstytucja DRK przewiduje wolność religii i zakazuje dyskryminacji ze względu na wyznanie;
J.mając na uwadze, że z powodu szerszych trwających konfliktów w DRK doszło do przesiedlenia ponad 7 mln osób, a dostęp do żywności, wody, opieki zdrowotnej i podstawowych usług jest ograniczony; mając na uwadze, że władze państwowe i grupy rebeliantów mają obowiązki wobec ludności cywilnej wynikające z międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym ochronę i ułatwianie dostępu do pomocy humanitarnej oraz zapewnianie swobody przemieszczania się;
K.mając na uwadze, że kobiety i dzieci w DRK są narażone na coraz większą przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć, w tym gwałt jako narzędzie wojny, co powoduje, że co cztery minuty jedno z nich pada ofiarą gwałtu;
L.mając na uwadze, że nielegalne wydobycie zasobów mineralnych nadal podsyca konflikt w regionie, w związku z czym konieczne są ściślejszy nadzór międzynarodowy i odpowiedzialna polityka pozyskiwania zasobów;
M.mając na uwadze, że w marcu 2025r. prezydent DRK Félix Tshisekedi i prezydent Rwandy Paul Kagame wydali wspólne oświadczenie o zawieszeniu broni; mając na uwadze, że pomimo tego nadal dochodzi do przemocy ze strony wspieranych przez Rwandę rebeliantów M23;
N.mając na uwadze, że DRK ma jeden z najwyższych na świecie wskaźników przesiedleń wewnętrznych; mając na uwadze, że wiele kobiet i dzieci żyje w niezwykle trudnych warunkach i jest narażonych na ryzyko molestowania, napaści, wykorzystania seksualnego i przymusowego wcielania do oddziałów zbrojnych; mając na uwadze, że przesiedleńcy często nie mają dostępu do podstawowych usług ratujących życie i są narażeni na niedożywienie oraz choroby; mając na uwadze, że miasta, które przyjmują przesiedleńców wewnętrznych żyjących w bardzo trudnych warunkach, są również celem ataków różnych bojówek, co powoduje ogromne cierpienie przesiedlonych społeczności i ludności lokalnej;
O.mając na uwadze, że UE zobowiązała się wspierać stabilność w DRK za pośrednictwem zaangażowania dyplomatycznego, pomocy finansowej i ukierunkowanych sankcji wobec osób odpowiedzialnych za przemoc i łamanie praw człowieka; mając na uwadze, że 17 marca 2025 r. UE nałożyła sankcje na jeden podmiot i dziewięć osób, które odpowiadają za czyny stanowiące poważne pogwałcenia i naruszenia praw człowieka lub podtrzymują konflikt w DRK, w tym przez nielegalną eksploatację zasobów, ale konieczne mogą być dalsze środki dyplomatyczne i gospodarcze;
P.mając na uwadze, że w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (EPF) Rada przedłużyła unijne wsparcie finansowe rozmieszczenia oddziałów Rwandyjskich Sił Obronnych w Mozambiku; mając na uwadze, że naczelnika tych oddziałów wysłano już wcześniej do wschodniej części DRK w celu poparcia nadużyć, jakie popełnili wspierani przez Rwandę rebelianci M23, co budzi poważne wątpliwości, czy wsparcie z EPF jest wystarczająco zabezpieczone, w tym czy zapewniono skuteczną weryfikację i zgodność z innymi wymogami w dziedzinie praw człowieka;
Q.mając na uwadze, że UE wielokrotnie potwierdzała swoje zaangażowanie w promowanie i ochronę wolności religijnej na całym świecie i podjęła kroki na rzecz zwalczania prześladowań religijnych i nietolerancji religijnej w różnych częściach świata; mając na uwadze, że chrześcijanie są największą prześladowaną grupą religijną na świecie;
R.mając na uwadze, że Parlament konsekwentnie apeluje o wzmocnienie międzynarodowych wysiłków na rzecz zwalczania prześladowań religijnych i pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za ataki na społeczności mniejszościowe;
1.zdecydowanie potępia okupację Gomy i innych terytoriów we wschodniej części DRK przez M23 i RDF jako niedopuszczalne naruszenie suwerenności i integralności terytorialnej DRK; wzywa rząd rwandyjski, by wycofał z DRK swoje oddziały, których obecność na tym terenie wyraźnie narusza prawo międzynarodowe i Kartę Narodów Zjednoczonych, oraz by zaprzestał współpracy z rebeliantami z grupy M23; domaga się, aby Rwanda i wszystkie inne potencjalne podmioty państwowe w regionie przestały wspierać M23;
2.wyraża głębokie zaniepokojenie alarmującą kontynuacją przemocy; ubolewa nad ofiarami śmiertelnymi oraz nad atakami – zarówno masowymi, jak i celowymi – na ludność cywilną; wyraża głębokie zaniepokojenie pogłębiającym się kryzysem bezpieczeństwa i kryzysem humanitarnym w całej wschodniej części DRK; apeluje o natychmiastowe zaprzestanie wszelkich form przemocy oraz o to, by wszystkie strony trwającego konfliktu we wschodniej części DRK zobowiązały się do przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego;
3.zdecydowanie potępia prowadzone przez ADF celowe ataki terrorystyczne na wspólnoty chrześcijańskie we wschodniej części DRK, w tym zabójstwa, uprowadzenia i niszczenie własności religijnej, oraz apeluje o natychmiastowe zaprzestanie takich aktów przemocy; wyraża solidarność z rodzinami ofiar i społecznością chrześcijańską;
4.zdecydowanie potępia wspieraną przez Rwandę grupę rebeliantów M23 i ADF oraz inne grupy rebeliantów, a także popełniane przez nie rażące naruszenia praw człowieka, które stanowią zbrodnie przeciwko ludzkości zgodnie z Rzymskim Statutem Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK); podkreśla, że sprawcy tych czynów nie mogą pozostać bezkarni, a osoby odpowiedzialne powinny stanąć przed MTK; zachęca do powołania międzynarodowej komisji śledczej do zbadania naruszeń praw człowieka w DRK, wznowienia dochodzeń w Kiwu Północnym przez Urząd Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz utworzenia specjalnego trybunału ds. masowych aktów okrucieństwa w DRK, w tym zbrodni popełnionych przeciwko społecznościom chrześcijańskim; popiera wysiłki Krajowej Konferencji Episkopatu Konga i Kościoła Chrystusowego w Kongu, które zainicjowały pakt społeczny na rzecz pokoju i koegzystencji w Demokratycznej Republice Konga i regionie Wielkich Jezior w celu przywrócenia pokoju we wschodnich prowincjach kraju;
5.popiera międzynarodowe działania przeciwko ADF, w tym operację antyterrorystyczną Shujaa prowadzoną wspólnie przez DRK i ugandyjskie siły zbrojne; zachęca państwa członkowskie UE do rozważenia, jak mogą wesprzeć te działania, w tym do zwiększenia wysiłków na rzecz wyśledzenia ukrytych funduszy ISIS przechowywanych za granicą i wprowadzenia zakazu przechowywania takich funduszy, oraz do śledzenia wszelkich surowców pochodzących z ich nielegalnej eksploatacji przez ADF; wzywa UE do wspierania budowania zdolności i wiedzy fachowej, które są niezbędne, aby zwalczać ideologię i retorykę ADF oraz zapobiegać werbowaniu do niego nowych członków, zwłaszcza w społecznościach muzułmańskich w Ugandzie i w DRK; zwraca się o zastosowanie globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka wobec osób odpowiedzialnych za planowanie i zlecanie zabójstw chrześcijan w DRK lub udział w tych zabójstwach;
6.domaga się natychmiastowego i skutecznego zawieszenia broni oraz pełnego wdrożenia porozumień dyplomatycznych, w tym procesów pokojowych z Luandy i Nairobi; podkreśla, że należy w trybie pilnym ustabilizować kraj, i ponawia swój apel do grupy M23, by wstrzymała dalszą ekspansję terytorialną i wycofała się z terytorium DRK;
7.ponownie wyraża pełne poparcie dla misji stabilizacyjnej ONZ w DRK (MONUSCO) działającej na rzecz ochrony ludności cywilnej i stabilizacji regionu; wzywa UE do współpracy ze wszystkimi podmiotami obecnymi na miejscu, w szczególności MONUSCO, przy ochronie ludności cywilnej we wschodniej części DRK; wzywa ONZ do działania na rzecz wzmocnienia mandatu MONUSCO, aby umożliwić zaprowadzanie pokoju; wzywa ONZ do zapewnienia ochrony ludności cywilnej i poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego;
8.wzywa wspólnotę międzynarodową, aby zwiększyła wsparcie dla usług we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, dzięki czemu cywile, będący celem ataków, mieliby dostęp do usług prawnych i wsparcia psychologicznego; wzywa rząd DRK, aby przeciwdziałał propagandzie ekstremistycznej; apeluje o ustanowienie mechanizmów wczesnego ostrzegania, aby skuteczniej zapobiegać atakom ADF i innych ugrupowań zbrojnych na ludność cywilną i reagować na nie;
9.przypomina swój apel do wszystkich stron, w tym do grup zbrojnych działających we wschodniej części DRK, o umożliwienie i ułatwienie dostępu pomocy humanitarnej w celu zaspokojenia pilnego zapotrzebowania na podstawowe usługi we wschodniej części DRK i w krajach sąsiadujących, zwłaszcza w Burundi; podkreśla, że pracownicy organizacji humanitarnych muszą być w stanie działać bezpiecznie, aby dostarczać kongijskiej ludności cywilnej ratującą życie pomoc; podkreśla, że jest to główny obowiązek wynikający z międzynarodowego prawa humanitarnego oraz że sprawcy naruszający te zobowiązania powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności; wzywa wszystkie strony, aby zapewniły bezpieczne środowisko pracy organizacjom społeczeństwa obywatelskiego;
10.jest zbulwersowany szokującą skalą przemocy seksualnej wobec kobiet i dzieci stosowanej we wschodniej części DRK jako środek represji i narzędzie wojny, a także niedopuszczalnym werbowaniem dzieci przez różne ugrupowania rebelianckie; domaga się, by społeczność międzynarodowa niezwłocznie zajęła się tymi kwestiami;
11.wzywa do ściślejszego egzekwowania rozporządzenia UE w sprawie minerałów z regionów ogarniętych konfliktami(1), aby uniemożliwić ugrupowaniom zbrojnym w DRK finansowanie działań za pośrednictwem nielegalnego handlu; ponawia swój wcześniejszy apel do Komisji o zawieszenie unijnego protokołu ustaleń z Rwandą; zwraca się do Komisji, aby udostępniła szczegółowe zestawienie bieżących projektów z udziałem organów rwandyjskich oraz ocenę, czy mogą one przyczyniać się – lub nie – do rozwiązania problemu łamania praw człowieka w Rwandzie lub DRK bądź uniemożliwiać reagowanie na takie naruszenia;
12.wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby wspierały DRK we wdrażaniu zaleceń zawartych w raporcie Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka (OHCHR) z 2010 r., w tym w przeprowadzeniu reformy sektora bezpieczeństwa, wzmożeniu wysiłków na rzecz zapobiegania dalszym okrucieństwom wobec ludności cywilnej oraz zaprzestaniu wspierania grup zbrojnych dopuszczających się nadużyć lub współpracy z nimi; apeluje do rządu DRK o zapewnienie rozliczalności za naruszenia praw człowieka i o ściganie osób odpowiedzialnych za ataki; wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby wspierały DRK w zwalczaniu korupcji, wzmacnianiu rządów i praworządności, zwiększaniu bezpieczeństwa i zapewnianiu trwałej ochrony zagrożonych społeczności, w tym wspólnot religijnych, oraz aby dopilnowały, by sprawców ataków postawiono przed sądem;
13.podkreśla rolę, jaką wspólnoty, w tym wspólnoty religijne i organizacje wyznaniowe, odgrywają w DRK w propagowaniu pokoju, spójności społecznej i dobrostanu społeczności lokalnych;
14.wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do rozszerzenia środków dyplomatycznych za pośrednictwem ścisłej współpracy z partnerami regionalnymi, w tym z Unią Afrykańską, Wspólnotą Wschodnioafrykańską i Organizacją Narodów Zjednoczonych, aby przyspieszyć działania dyplomatyczne na rzecz trwałego rozwiązania konfliktu i uniemożliwić ugrupowaniom ekstremistycznym wykorzystywanie religii jako narzędzia przemocy i podziałów;
15.wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia pomocy humanitarnej, aby zaspokoić pilne potrzeby osób przesiedlonych i społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji w DRK, zapewnić im bezpieczny dostęp do żywności i opieki medycznej oraz schronienie;
16.opowiada się za dalszymi ukierunkowanymi sankcjami UE przeciwko osobom i podmiotom odpowiedzialnym za finansowanie przemocy, naruszeń praw człowieka i eksploatacji zasobów lub zaangażowanym w takie działania; wzywa do wdrożenia sankcji określonych w raporcie OHCHR;
17.potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz wolności myśli, sumienia i religii, stanowiącej podstawowe prawo człowieka gwarantowane przez międzynarodowe instrumenty prawne, które uznaje się za posiadające wartość uniwersalną, do których przystąpiła większość krajów świata i które zapisane są w konstytucji DRK;
18.przyłącza się do apeli o międzynarodową solidarność w obronie wolności religii i ochrony mniejszości religijnych w strefach konfliktu, zwłaszcza w Demokratycznej Republice Konga, przy jednoczesnym zajęciu się podstawowymi przyczynami brutalnego ekstremizmu w tym kraju i jego sąsiedztwie;
19.wzywa UE, aby podtrzymała swoje zobowiązanie do promowania wolności religii i ochrony wspólnot, w tym wspólnot religijnych, oraz zapewniła, że prawa tych grup będą traktowane priorytetowo w polityce zewnętrznej UE;
20.z zaniepokojeniem odnotowuje rosnące wpływy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Afryce, który jest zagorzałym zwolennikiem reżimu Putina i jego brutalnej, bezprawnej wojny w Ukrainie; podkreśla, że ten rozwój sytuacji budzi poważne pytania o szersze geopolityczne i ideologiczne cele Federacji Rosyjskiej w Afryce;
21.ubolewa nad faktem, że Rwanda ogłosiła zakończenie stosunków dyplomatycznych z Belgią, i wyraża solidarność z Belgią;
22.zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawicielce Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom Demokratycznej Republiki Konga i Rwandy, Unii Afrykańskiej, sekretariatom misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga, Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju i Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej oraz innym właściwym organom międzynarodowym.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego iRady (UE) 2017/821 zdnia 17 maja 2017r. ustanawiające obowiązki wzakresie należytej staranności włańcuchu dostaw unijnych importerów cyny, tantalu iwolframu, ich rud oraz złota pochodzących zobszarów dotkniętych konfliktami iobszarów wysokiego ryzyka (Dz.U. L 130 z19.5.2017, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2017/821/oj).