Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości: aspekty ogólne
Traktaty nadają wielkie znaczenie utworzeniu przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości. W 2009 r. wprowadzono kilka ważnych nowych elementów: skuteczniejszą ibardziej demokratyczną procedurę podejmowania decyzji, która jest odpowiedzią na zlikwidowanie wcześniejszej struktury opartej na filarach, rozszerzenie uprawnień Trybunału Sprawiedliwości UE oraz nową rolę parlamentów narodowych. Prawa podstawowe wzmocniono prawnie wiążącą Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.
Podstawa prawna
Główne cele UE dotyczące przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zawarto w art. 3 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).
Przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości poświęcony jest tytułV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) – art.67-89. Poza przepisami ogólnymi tytuł ten zawiera szczegółowe rozdziały poświęcone:
- polityce dotyczącej kontroli granicznej, azylu iimigracji,
- współpracy sądowej wsprawach cywilnych,
- współpracy sądowej wsprawach karnych,
- współpracy policyjnej[1].
Dania nie uczestniczy w przyjęciu przez Radę środków na mocy tytułu V TFUE ( – klauzula opt-out zwalnia Danię z uczestnictwa w tej polityce). Niemniej jednak od 2001 r. wdraża ona dorobek Schengen na szczeblu międzyrządowym. Jeśli chodzi o współpracę sądową w sprawach cywilnych oraz przepisy regulujące właściwość sądów w sporach prawnych o charakterze cywilnym lub handlowym między osobami fizycznymi zamieszkałymi w różnych państwach członkowskich (), Królestwo Danii i UE zawarły 19października 2005r. . Zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy w przypadku przyjęcia zmian do rozporządzenia Dania musi powiadomić Komisję o swej decyzji dotyczącej ewentualnego wdrożenia treści takich zmian. Irlandia, podjąwszy decyzję o uczestniczeniu, bierze udział jedynie w przyjęciu i stosowaniu niektórych środków ().
Należy również wspomnieć oinnych artykułach, które są nieodłącznie związane zutworzeniem przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości. Chodzi mianowicie oart.6 TUE, który dotyczy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ieuropejskiej Konwencji oochronie praw człowieka ipodstawowych wolności[2], art.8 TFUE dotyczący zniesienia nierówności, art.15 ust.3 TFUE oprawie dostępu do dokumentów instytucji, art.16 TFUE oochronie danych osobowych[3] oraz artykuły 18-25 TFUE, które dotyczą niedyskryminacji iobywatelstwa Unii[4]. W TFUE wprowadzono jednak również szereg klauzul wstrzymujących, w przypadku gdy państwo członkowskie uważa, że projekt aktu prawnego miałby wpływ na podstawowe aspekty jego systemu sądownictwa karnego (art. 82 ust. 3 TFUE), a także wspólne normy minimalne dotyczące określania przestępstw i kar za szczególnie poważne przestępstwa o wymiarze transgranicznym (art. 83 ust. 3 TFUE). W praktyce działa to następująco: projekt dyrektywy przedkłada się Radzie Europejskiej, a zwykła procedura ustawodawcza zostaje zawieszona; w przypadku osiągnięcia konsensusu Rada Europejska w ciągu czterech miesięcy odsyła projekt do Rady, która zakańcza zawieszenie zwykłej procedury ustawodawczej.
Cele
Cele przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości zostały szczegółowo określone wart.67 TFUE:
- „Unia stanowi przestrzeń wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości wposzanowaniu praw podstawowych oraz różnych systemów itradycji prawnych państw członkowskich.
- Unia zapewnia brak kontroli osób na granicach wewnętrznych irozwija wspólną politykę wdziedzinie azylu, imigracji ikontroli granic zewnętrznych, opartą na solidarności między państwami członkowskimi isprawiedliwą wobec obywateli państw trzecich. Do celów niniejszego tytułu, bezpaństwowcy są traktowani jak obywatele państw trzecich.
- Unia dokłada starań, aby zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa za pomocą środków zapobiegających przestępczości, rasizmowi iksenofobii oraz zwalczających te zjawiska, atakże za pomocą środków służących koordynacji iwspółpracy organów policyjnych isądowych oraz innych właściwych organów, atakże za pomocą wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych wsprawach karnych i,wmiarę potrzeby, przez zbliżanie przepisów karnych.
- Unia ułatwia dostęp do wymiaru sprawiedliwości, wszczególności przez zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych ipozasądowych wsprawach cywilnych”.
ąԾę
A. Najważniejsze nowości wprowadzone Traktatem zLizbony
1. Skuteczniejsza ibardziej demokratyczna procedura podejmowania decyzji
Traktat zLizbony zlikwidował trzeci filar, który opierał się na współpracy międzyrządowej, i tym samym upowszechnił stosowanie metody wspólnotowej wprzestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości. Przyjmowanie aktów prawnych odbywa się obecnie zreguły zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną wart.294 TFUE. Rada podejmuje decyzje większością kwalifikowaną, aParlament Europejski jako współprawodawca zajmuje stanowisko wprocedurze współdecyzji.
2. Nowa rola parlamentów narodowych
Rolę parlamentów narodowych wUE określają art. 12 TUE oraz protokoły nr1 i2. Parlamenty narodowe mają obecnie osiem tygodni na zbadanie każdego projektu aktu ustawodawczego pod względem poszanowania zasady pomocniczości, zanim na szczeblu UE możliwe będzie podjęcie jakiejkolwiek decyzji dotyczącej takiego projektu. Jeśli chodzi oprzestrzeń wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości, na wniosek jednej czwartej parlamentów narodowych projekt musi zostać rozpatrzony ponownie (art.7 ust.2 protokołu nr2).
Istnieje możliwość wniesienia skargi do Trybunału Sprawiedliwości UE ounieważnienie aktu ustawodawczego, jeżeli została wnim naruszona zasada pomocniczości.
Parlamenty narodowe biorą udział wocenie Eurojustu iEuropolu (art.85 i88 TFUE).
3. Rozszerzenie uprawnień Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej[5]
Trybunał Sprawiedliwości może obecnie wydawać bez ograniczeń orzeczenia wtrybie prejudycjalnym wsprawie wszelkich aspektówprzestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości. Po upływie pięcioletniego okresu przejściowego od momentu wejścia wżycie Traktatu zLizbony (tj.począwszy od 1grudnia 2014r.) akty wdziedzinie współpracy policyjnej isądowej wsprawach karnych przyjęte na podstawie poprzedniego traktatu również mogą być przedmiotem takiego postępowania. Taki sam system ma zastosowanie wprzypadku skargi zpowodu niewykonania zobowiązania (protokół 36).
4. Wzmocnienie pozycji Komisji
Ważną nowością jest nowe uprawnienie Komisji wzakresie monitorowania stosowania przepisów – może ona wnieść skargę zpowodu niewykonania zobowiązania przeciwko państwu członkowskiemu, które nie przestrzega przepisów wdziedzinie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości.
5. Możliwość zaangażowania państw członkowskich wocenę wprowadzania wżycie polityki wdziedzinie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości
Artykuł 70 TFUE stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć środki ustanawiające warunki dokonywania przez państwa członkowskie, we współpracy zKomisją, obiektywnej ibezstronnej oceny wprowadzania wżycie przez władze państw członkowskich polityki wdziedzinie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości.
B. Rola Rady Europejskiej wzakresie planowania
Obok zmian wprowadzanych kolejnymi traktatami szczególnie ważną rolę, jeśli chodzi orozwój sytuacji ipostępy zachodzące wróżnych dziedzinach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości, odgrywała Rada Europejska.
W październiku 1999r. odbyło się wTampere specjalne posiedzenie Rady Europejskiej, na którym omawiano sposoby utworzenia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości wUE przy pełnym wykorzystaniu możliwości, jakie wynikają ztraktatu zAmsterdamu.
W listopadzie 2004r. Rada Europejska przyjęła nowy pięcioletni plan działania, tzw.program haski.
W dniach 10 i11grudnia 2009r. Rada Europejska przyjęła program sztokholmski. Wcentrum zainteresowania tego wieloletniego programu na lata 2010-2014 leżały interesy ipotrzeby obywateli iinnych osób, za które UE ponosi odpowiedzialność.
Traktat zLizbony formalnie uznaje pierwszoplanową rolę Rady Europejskiej, która „określa strategiczne wytyczne planowania prawodawczego ioperacyjnego wprzestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości” (art.68 TFUE).
C. Utworzenie specjalistycznych podmiotów odpowiedzialnych za zarządzanie przestrzenią wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości: agencje
Utworzono różne agencje mające pomagać w nadzorowaniu polityki w wielu ważnych dziedzinach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości: wdziedzinie współpracy policyjnej, (CEPOL), w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach karnych, Unii Europejskiej (FRA) zajmującą się prawami podstawowymi izwalczaniem dyskryminacji, (EMCDDA), (Frontex), która odpowiada za koordynację kontroli granic zewnętrznych, (AUEA), [6] oraz (eu-LISA).
Rola Parlamentu Europejskiego
Parlament ma do dyspozycji liczne instrumenty iposiada szereg kompetencji, które umożliwiają mu wykonywanie wpełni jego funkcji:
- uprawnienia ustawodawcze w takim zakresie, że od wejścia w życie w 2009r. Traktatu zLizbony Parlament pełni rolę współprawodawcy w zwykłej procedurze ustawodawczej; stało się to zasadą ogólną, jednak z kilkoma wyjątkami, takim jak środki mające na celu zapewnienie „współpracy administracyjnej między właściwymi służbami państw członkowskich” (art. 74 TFUE), nadal podlegające specjalnej procedurze ustawodawczej, w której Rada stanowi na wniosek Komisji lub jednej czwartej państw członkowskich i po konsultacji z Parlamentem; ponadto specjalną procedurę ustawodawczą (Rada stanowiąca jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem) stosuje się do środków określających warunki i ograniczenia współpracy policyjnej (art. 89 TFUE) lub przepisów dotyczących paszportów, dowodów tożsamości i dokumentów pobytowych (art. 77 ust. 3 TFUE);
- kompetencje budżetowe – Parlament Europejski odpowiada wraz zRadą za ustanowienie budżetu UE dla programów dotyczących przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości oraz budżetów operacyjnych i administracyjnych wymienionych wyżej agencji;
- kontrola działania agencji UE w tym obszarze polityki, na przykład przez wysyłanie delegacji do państw członkowskich lub na granice zewnętrzne UE, aby rozpoznać występujące problemy oraz zbadać sposób wdrażania prawodawstwa przyjętego na szczeblu UE;
- uprawnienia do wnoszenia skarg do Trybunału Sprawiedliwości ounieważnienie aktu prawnego – ztego uprawnienia Parlament Europejski skorzystał na przykład wcelu uchylenia niektórych postanowień aktów ustawodawczych;
- prawo inicjatywy politycznej wykonywane wdrodze przyjmowania sprawozdań z własnej inicjatywy irezolucji wsprawach, którymi Parlament pragnie się zajmować.
Główne priorytety stale podkreślane przez Parlament wostatnich latach wskrócie przedstawiają się następująco:
- uznanie iuwzględnienie rosnącego znaczenia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości dla rozwoju UE;
- zniesienie trzeciego filara iwłączenie współpracy policyjnej isądowej wsprawach karnych do procedur iprawa UE, aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu pełne sprawowanie funkcji demokratycznej w procesie legislacyjnym;
- zniesienie zasady jednomyślności wRadzie, aby ułatwić podejmowanie decyzji;
- utrzymanie sprawiedliwej równowagi między ochroną praw podstawowych obywateli i rezydentów a wymogami w zakresie bezpieczeństwa i zwalczania terroryzmu oraz dopilnowanie, by równowaga ta znalazła odzwierciedlenie w prawodawstwie i we wdrażaniu;
- wzmocnienie ochrony i szersze propagowanie praw podstawowych, w szczególności przez przyjęcie prawnie wiążącej Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i ustanowienie Agencji Praw Podstawowych, a także poprzez powołanie komisji śledczej do zbadania stosowania oprogramowania Pegasus i równoważnego oprogramowania szpiegowskiego służącego inwigilacji, która oceniła, w jaki sposób stosowanie oprogramowania szpiegującego wobec obywateli UE wpłynęło na procesy demokratyczne i indywidualne prawa obywateli UE.
Udo Bux / Pablo Abril Marti / Mariusz Maciejewski