Guillermo Fariñas – 2010, Κούβα

Η επτάμηνη απεργία πείνας που πραγματοποίησε το 2006 τράβηξε την παγκόσμια προσοχή στο θέμα της λογοκρισίας του διαδικτύου στην Κούβα και του προξένησε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Απτόητος, τον Φεβρουάριο του 2010, μετά τον αμφιλεγόμενο θάνατο του κρατούμενου Orlando Zapata, ο Fariñas ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας που διήρκεσε 134 ημέρες, ζητώντας την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων που είχαν ασθενήσει ύστερα από πολυετή φυλάκιση. Σταμάτησε την απεργία πείνας μόνο αφού η κουβανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα απελευθερώσει 52 πολιτικούς κρατουμένους. Ο Fariñas δεν μπόρεσε να παραστεί στην τελετή απονομής του Βαβείου Ζαχάρωφ το 2010 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διότι δεν του επετράπη η έξοδος από την Κούβα. Κατόρθωσε τελικά να παραστεί και να απευθύνει λόγο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την τελετή απονομής του Βαβείου Ζαχάρωφ για το 2013 και τούτο αφού η κουβανική κυβέρνηση χαλάρωσε τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που ίσχυαν για τους Κουβανούς και οι Κυρίες στα Λευκά (Damas de Blanco) επέστρεψαν στην Κούβα έχοντας επισκεφθεί το Κοινοβούλιο.
Στην ευχαριστήρια ομιλία του, ο Fariñas δήλωσε, «Σήμερα, βρίσκομαι εδώ όχι επειδή η κατάσταση έχει αλλάξει ουσιαστικά, αλλά εξαιτίας της πραγματικότητας του σύγχρονου κόσμου και πρωτίστως λόγω της αυξανόμενης πολιτικής ανυπακοής των Κουβανών που ανάγκασε το καθεστώς, σύμφωνα με τα λόγια του θρυλικού πρίγκιπα Ντον Φαμπρίτσιο στο βιβλίο Ο Γατόπαρδος, "να αλλάξει κάτι ώστε να μην αλλάξει τίποτα".»
Το 2015, ο Fariñas ανέλαβε ξανά τον ρόλο του συντονιστή του Foro Antitotalitario Unido (Ενωμένο Αντιολοκληρωτικό Φόρουμ), ενώνοντας για κάποιο διάστημα το κίνημα αυτό με τον αντιπολιτευτικό συνασπισμό Unión Patriótica de Cuba (Πατριωτική Ένωση της Κούβας), του οποίου ήταν εκπρόσωπος. Ο Fariñas αποχώρησε φιλικά από τον συνασπισμό λόγω διάστασης απόψεων στο θέμα της αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Κούβας και των Ηνωμένων Πολιτειών που ανακοινώθηκε τον Δεκέμβριο του 2014. Ο Fariñas θεώρησε την εξέλιξη αυτή ως προδοσία των Κουβανών δημοκρατών αφού συνιστά αθέτηση της υπόσχεσης που είχε δώσει το 2013 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Obama στην Berta Soler, ηγέτη των Κυριών στα Λευκά, να συμβουλευτεί την κοινωνία των πολιτών και την φιλειρηνική αντιπολίτευση πριν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια σε σχέση με την Κούβα.
Το 2015, ο Fariñas ξεκίνησε εκστρατεία συγκέντρωσης των 10 000 υπογραφών που απαιτούνται από το Σύνταγμα της Κούβας για να συμπεριληφθούν στον νέο εκλογικό νόμο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του Raul Castro η αναγνώριση και νομιμοποίηση των υφιστάμενων πολιτικών κινημάτων, η αναγνώριση του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι για όλους τους Κουβανούς πολίτες, συμπεριλαμβανομένων όσων διαμένουν στο εξωτερικό, και η έγκριση της παρουσίας διεθνών εκλογικών παρατηρητών.
Εξαιτίας της ακτιβιστικής του δράσης, τα τελευταία χρόνια ο Fariñas έχει δεχτεί απειλές ότι θα τον δολοφονήσουν ή ότι θα τον κλείσουν σε ψυχιατρείο. Έχει επίσης υποστεί ξυλοδαρμούς, έχει νοσηλευτεί και έχει επανειλημμένως συλληφθεί και τεθεί υπό κράτηση, μεταξύ άλλων στην κηδεία του Oswaldo Payá, άλλου Κουβανού αντιφρονούντος και βραβευμένου με το Βαβείο Ζαχάρωφ. Και μετά την αλλαγή φρουράς στην κουβανική ηγεσία το 2018, ο Fariñas παραμένει αδέκαστος και άγρυπνος επικριτής του καθεστώτος, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό.
Τον Φεβρουάριο του 2020, οι κουβανικές αρχές συνέλαβαν τον Fariñas επικαλούμενες αόριστες κατηγορίες διοικητικής φύσης ούτως ώστε να μην κατορθώσει να μεταβεί στις Βρυξέλλες για να συμμετάσχει στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου (DROI). Παραμένει υπό τη στενή επιτήρηση των κουβανικών αρχών.
Έχει πραγματοποιήσει αρκετές φορές απεργία πείνας προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την καταστολή στην οποία επιδίδεται το κουβανικό καθεστώς. Στη διάρκεια της τελευταίας απεργίας πείνας, το 2023, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο κάλεσε την ΕΕ να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό επανεξέτασης δεδομένης της επιδείνωσης της καταστολής και της αύξησης του αριθμού των πολιτικών κρατουμένων.