Ϸվ

Το Δικαστήιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Δικαστήιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) είναι ένα από τα επτά θεσμικά όργανα της ΕΕ. Απαρτίζεται από δύο δικαιοδοτικά σώματα: Το καθαυτό και το . Έχει δικαιοδοτική αρμοδιότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ανωτέρω σώματα εξασφαλίζουν την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του πρωτογενούς και του παράγωγου δικαίου της ΕΕ στην επικράτειά της. Ελέγχουν τη νομιμότητα των πράξεων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και αποφαίνονται σχετικά με το κατά πόσο τα κράτη μέλη σέβονται τις υποχρεώσεις που υπέχουν βάσει του πρωτογενούς και του παράγωγου δικαίου. Το Δικαστήιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερμηνεύει επίσης το δίκαιο της ΕΕ, απαντώντας στα προδικαστικά ερωτήματα που υποβάλλουν εθνικοί δικαστές.

Το Δικαστήιο

A. Νομική βάση

  • Άρθρο19 της (ΣΕΕ), άρθρα251 έως281 της (ΣΛΕΕ), άρθρο136 της Συνθήκης Ευρατόμ και
  • ·
  • Προϋπολογισμός της ΕΕ (τμήμα 4).

B. Σύνθεση και Οργανισμός

1. Μέλη

a. Αριθμός μελών (άρθρο19 ΣΕΕ και άρθρο252 ΣΛΕΕ)

Ένας δικαστής ανά κράτος μέλος(27). Το Δικαστήιο επικουρείται από 11 γενικούς εισαγγελείς. Οι δικαστές του Δικαστηρίου εκλέγουν από τις τάξεις τους έναν Πρόεδρο και έναν Αντιπρόεδρο για τριετή ανανεώσιμη θητεία.

b. Ποϋποθέσεις διορισμού (άρθρο 19 ΣΕΕ και άρθρο 253 ΣΛΕΕ)

  • οι δικαστές και οι γενικοί εισαγγελείς πρέπει να πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την άσκηση ανώτατων δικαστικών αξιωμάτων στη χώρα τους ή να είναι νομικοί αναγνωρισμένου κύρους·
  • η ανεξαρτησία τους πρέπει να είναι υπεράνω πάσης αμφιβολίας.

c. Διαδικασία διορισμού (άρθρο253 ΣΛΕΕ)

Λίγο πριν από τη λήξη της θητείας των δικαστών και των γενικών εισαγγελέων, οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών προβαίνουν στον διορισμό δικαστών ή γενικών εισαγγελέων στο Δικαστήιο, διά κοινής συμφωνίας και μετά από διαβούλευση με την επιτροπή που είναι αρμόδια να γνωμοδοτεί σχετικά με την επάρκεια των υποψηφίων (άρθρο255 ΣΛΕΕ).

2. Χαρακτηριστικά του αξιώματος

a. Διάρκεια (άρθρο253 ΣΛΕΕ και Οργανισμός)

Έξι έτη. Μερική ανανέωση κάθε τρία έτη, με το ήμισυ των δικαστών και των γενικών εισαγγελέων να αντικαθίστανται εκ περιτροπής. Απερχόμενοι δικαστές και γενικοί εισαγγελείς είναι δυνατόν να διοριστούν εκ νέου.

b. Προνόμια και ασυλίες (Οργανισμός)

Οι δικαστές και οι γενικοί εισαγγελείς απολαύουν ετεροδικίας. Σε ό,τι αφορά τις πράξεις τους υπό την επίσημη ιδιότητά τους, εξακολουθούν να απολαύουν της ετεροδικίας και μετά τη λήξη των καθηκόντων τους. Παύονται μόνον κατόπιν ομόφωνης απόφασης του Δικαστηρίου.

c. Υποχρεώσεις (Οργανισμός)

Οι δικαστές και οι γενικοί εισαγγελείς:

  • ορκίζονται (ανεξαρτησία, αμεροληψία και τήρηση του απορρήτου) προτού αναλάβουν τα καθήκοντά τους·
  • δεν δύνανται να ασκούν κανένα πολιτικό ή διοικητικό λειτούργημα ούτε κάποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα·
  • αναλαμβάνουν τη δέσμευση να τηρούν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το αξίωμά τους.

C. Οργάνωση και λειτουργία (άρθρο253 ΣΛΕΕ και Οργανισμός)

1. Εσωτερική οργάνωση

Ο Οργανισμός ορίζεται σε ιδιαίτερο πρωτόκολλο που είναι προσαρτημένο στις Συνθήκες (άρθρο281 ΣΛΕΕ). Το Δικαστήιο εκλέγει μεταξύ των μελών του τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρό του, για τριετή ανανεώσιμη θητεία (άρθρο9α του πρωτοκόλλου αριθ.3). Ο Πρόεδρος διευθύνει τις εργασίες του Δικαστηρίου και προεδρεύει στις ακροάσεις και τις διαβουλεύσεις της ολομέλειας ή του τμήματος μείζονος συνθέσεως. Το Δικαστήιο διορίζει τον γραμματέα του. Ο γραμματέας είναι ο Γενικός Γραμματέας του οργάνου και διαχειρίζεται τα τμήματά του υπό την εποπτεία του Προέδρου του Δικαστηρίου.

2. ειτουγία

Το Δικαστήιο καταρτίζει τον Κανονισμό Διαδικασίας του, ο οποίος υπόκειται στην έγκριση του Συμβουλίου, που αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία. Το Δικαστήιο δύναται να συνέλθει ως ολομέλεια με27 δικαστές, ως τμήμα μείζονος συνθέσεως με15 δικαστές ή σε τμήματα (3 ή 5δικαστές). Το όργανο χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, στο πλαίσιο ξεχωριστού τμήματος ειδικού για αυτό (τμήμα4).

D. Επιτεύγματα

Το Δικαστήιο έχει αποδεδειγμένα αποτελέσει κινητήρια δύναμη της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

1. Γενικά

Η απόφαση του Δικαστηρίου, της 15ης Ιουλίου 1964, στην υπόθεση Costa κατά ENEL υπήρξε θεμελιώδους σημασίας για τον καθορισμό του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου ως ανεξάρτητου συστήματος που υπερισχύει των εθνικών νομικών διατάξεων (αρχή της υπεροχής του δικαίου της ΕΕ) [1]. Ομοίως, η απόφαση της5ης Φεβρουαρίου1963 στην υπόθεση Van Gend &Loos καθιέρωσε την αρχή ότι το κοινοτικό δίκαιο ήταν άμεσα εφαρμόσιμο στα δικαστήρια των κρατών μελών. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ορισμένες σημαντικές αποφάσεις που αφορούν την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η απόφαση της14ης Μαΐου1974 στην υπόθεση Nold, στην οποία το Δικαστήιο αποφάνθηκε ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των γενικών αρχών του δικαίου, για την τήρηση των οποίων μεριμνά (4.1.2).

2. Επί ειδικών θεμάτων

  • δικαίωμα εγκατάστασης: απόφαση της8ης Απριλίου1976 στην υπόθεση Royer, με την οποία το Δικαστήιο επιβεβαίωσε το δικαίωμα των υπηκόων κράτους μέλους να διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άδεια διαμονής που χορηγεί το κράτος υποδοχής·
  • ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων: απόφαση της20ής Φεβρουαρίου1979 στην υπόθεση Cassis deDijon, στην οποία το Δικαστήιο αποφάνθηκε ότι κάθε προϊόν που παράγεται και διατίθεται νόμιμα σε ένα κράτος μέλος πρέπει καταρχήν να μπορεί να διατίθεται στην αγορά οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους·
  • εξωτερική αρμοδιότητα της Κοινότητας: απόφαση σχετικά με την ευρωπαϊκή συμφωνία επί των οδικών μεταφορών, της31ης Μαρτίου1971, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Συμβουλίου, με την οποία αναγνωρίστηκε το δικαίωμα της Κοινότητας να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες σε τομείς όπου εφαρμόζονται οι κοινοτικοί κανόνες·
  • πρόσφατες αποφάσεις που καθιερώνουν την υποχρέωση των κρατών μελών να καταβάλουν αποζημιώσεις όταν δεν έχουν μεταφέρει οδηγίες στην εθνική τους νομοθεσία ή δεν το έπραξαν εγκαίρως·
  • διάφορες αποφάσεις που σχετίζονται με την κοινωνική ασφάλιση και τον ανταγωνισμό·
  • νομολογία για παραβιάσεις του δικαίου της ΕΕ από τα κράτη μέλη, που είναι ζωτικής σημασίας για την ομαλή λειτουργία της κοινής αγοράς·
  • προστασία δεδομένων: αποφάσεις σχετικά με τη συμφωνία ασφαλούς λιμένα στην υπόθεση (2015) και σχετικά με την ασπίδα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ΕΕ-ΗΠΑ στην υπόθεση (2020), οι οποίες ακύρωσαν τις σχετικά με τις ΗΠΑ, με σκοπό την προστασία των θεμελιωδών αρχών του ευρωπαϊκού δικαίου και τη διασφάλιση ενός ισχυρού συνόλου απαιτήσεων για την προστασία των δεδομένων.

Ένα από τα κυριότερα επιτεύγματα του Δικαστηρίου υπήρξε η διατύπωση της αρχής, σύμφωνα με την οποία οι Συνθήκες δεν πρέπει να ερμηνεύονται κατά τρόπο αυστηρό, αλλά να εξετάζονται στο πλαίσιο του σταδίου της ολοκλήρωσης και των στόχων που ορίζονται από τις ίδιες τις Συνθήκες. Η αρχή αυτή επέτρεψε στην ΕΕ να νομοθετεί σε τομείς για τους οποίους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις στις Συνθήκες, π.χ.για την καταπολέμηση της ρύπανσης (με την απόφασή του της13ης Σεπτεμβρίου2005 στην υπόθεσηC-176/03, το Δικαστήιο επέτρεψε στην πραγματικότητα στην ΕΕ να θεσπίζει κανόνες στον τομέα του ποινικού δικαίου, εφόσον αυτοί είναι «απαραίτητοι» για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος).

Το2022 εισήχθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου806 υποθέσεις, εκ των οποίων οι 546 αφορούσαν διαδικασίες έκδοσης προδικαστικής απόφασης, οι 37ευθείες προσφυγές και οι 209αναιρέσεις κατά αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου. Έχουν περατωθεί 808 υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων 564 διαδικασιών έκδοσης προδικαστικής απόφασης, 36 ευθείων προσφυγών και 196 αναιρέσεων κατά αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου. Τα κράτη μέλη από τα οποία προήλθαν οι περισσότερες αιτήσεις ήταν η Γερμανία (98), η Ιταλία (63), η Βουλγαρία (43),και η Ισπανία (41). Η μέση διάρκεια των διαδικασιών ήταν 16,4 μήνες [2]. Στις 31 Δεκεμβρίου 2022 εκκρεμούσαν 1.111 υποθέσεις.

Το Γενικό Δικαστήιο

A. Νομική βάση

Άρθρα254 έως257 ΣΛΕΕ, άρθρο40 της Συνθήκης Ευρατόμ και τίτλοςIV του πρωτοκόλλου αριθ.3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσαρτάται στις Συνθήκες.

B. Διάρκεια και Οργανισμός (άρθρο254 ΣΛΕΕ)

1. Μέλη

a. Αριθμός μελών (άρθρο 19 ΣΕΕ και άρθρο 254 ΣΛΕΕ)

Το άρθρο254 ΣΛΕΕ ορίζει ότι ο αριθμός των δικαστών καθορίζεται από τον Οργανισμό. , ορίζει ότι το Γενικό Δικαστήιο απαρτίζεται από 2δικαστές ανά κράτος μέλος (επί του παρόντος 54). Οι δικαστές διορίζονται με κοινή συμφωνία των κυβερνήσεων των κρατών μελών κατόπιν διαβούλευσης με την αρμόδια επιτροπή που γνωμοδοτεί σχετικά με την επάρκεια των υποψηφίων για την άσκηση των καθηκόντων του δικαστή. Η θητεία τους είναι εξαετής και μπορεί να ανανεωθεί. Οι δικαστές είναι δυνατόν να κληθούν να ασκήσουν καθήκοντα γενικού εισαγγελέα και, σε αντίθεση με το Δικαστήιο, το Γενικό Δικαστήιο δεν έχει μόνιμους γενικούς εισαγγελείς.

b. Ποϋποθέσεις

Όμοιες με αυτές του Δικαστηρίου (άρθρο19 ΣΕΕ). Προκειμένου να διοριστούν στο Γενικό Δικαστήιο, οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες για την άσκηση υψηλών δικαστικών καθηκόντων.

c. Διαδικασία διορισμού

Όμοια με αυτή του Δικαστηρίου

2. Χαρακτηριστικά του αξιώματος

Όμοια με αυτά του Δικαστηρίου

C. Οργάνωση και λειτουργία

Οι δικαστές ορίζουν τον Πρόεδρό τους από τις τάξεις τους, για τριετή περίοδο, και τον Γραμματέα τους, για εξαετή θητεία, αν και το Γενικό Δικαστήιο χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του Δικαστηρίου για την κάλυψη των διοικητικών και γλωσσικών αναγκών του.

Σε συμφωνία με το Δικαστήιο, το Γενικό Δικαστήιο καταρτίζει τον του (άρθρο 254 εδάφιο 5 ΣΛΕΕ). Το Γενικό Δικαστήιο συνεδριάζει σε τμήματα, αποτελούμενα από τρεις ή πέντε δικαστές. Το Γενικό Δικαστήιο συνέρχεται εν ολομελεία, ως τμήμα μείζονος συνθέσεως ή με μονομελή σύνθεση. Σε ποσοστό άνω του80% οι υποθέσεις που εκδικάζονται από το Γενικό Δικαστήιο ανατίθενται σε τμήμα τριών δικαστών.

Σύμφωνα με την πρόσφατη τροποποίηση του πρωτοκόλλου αριθ. 3 (άρθρο 49α), το Γενικό Δικαστήιο, όπως και το Δικαστήιο, επικουρείται από έναν ή περισσότερους γενικούς εισαγγελείς κατά την εξέταση των αιτήσεων προδικαστικής αποφάσεως. Ως εκ τούτου, οι δικαστές του Γενικού Δικαστηρίου εκλέγουν μεταξύ τους έναν ή περισσότερους γενικούς εισαγγελείς για τριετή θητεία (δυνατότητα μίας επανεκλογής).

Οι πρόσφατες τροποποιήσεις του Κανονισμού Διαδικασίας (Απρίλιος 2023) επιτρέπουν τη συμμετοχή σε επ’ ακροατηρίου συζήτηση μέσω τηλεδιασκέψεως (άρθρο 107α του Κανονισμού Διαδικασίας). Οι τροποποιήσεις εισάγουν επίσης την έννοια της «πιλοτικής υπόθεσης» (άρθρο 71α του Κανονισμού Διαδικασίας). Εάν διάφορες υποθέσεις θέτουν το ίδιο νομικό ζήτημα και πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, μία από τις υποθέσεις μπορεί να προσδιοριστεί ως πιλοτική υπόθεση και οι άλλες να ανασταλούν.

Κατά κύριο λόγο, ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, σε πρώτο βαθμό, οι ευθείες προσφυγές που ασκούνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εφόσον τα αφορούν άμεσα και ατομικά, καθώς και από τα κράτη μέλη κατά πράξεων των θεσμικών και λοιπών οργάνων ή οργανισμών της Ένωσης, καθώς και οι ευθείες αγωγές με τις οποίες ζητείται η αποκατάσταση ζημίας προκληθείσας από τα θεσμικά όργανα ή το προσωπικό τους. Κατά των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου μπορεί να ασκηθεί αναίρεση, περιοριζόμενη σε νομικά ζητήματα, ενώπιον του Δικαστηρίου. Κατά μέσο όρο, προσβάλλονται περίπου το 30% των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μπορούν να προβαίνουν στη σύσταση ειδικευμένων δικαστηρίων υπαγόμενων στο Γενικό Δικαστήιο, αρμόδιων να εκδικάζουν σε πρώτο βαθμό ορισμένες κατηγορίες προσφυγών ή διαδικασιών σε συγκεκριμένους τομείς. Για τη σύσταση αυτών των δικαστηρίων, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενεργούν σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.

Κατά το2022 εισήχθησαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου 904υποθέσεις και περατώθηκαν 858υποθέσεις. 792 των υποθέσεων αυτών αφορούσαν ευθείες προσφυγές (270 για διανοητική και βιομηχανική ιδιοκτησία, 76 για κρατικές ενισχύσεις και ανταγωνισμό, 66 για τη δημόσια διοίκηση της ΕΕ και 380 για άλλες ευθείες προσφυγές). Εάν ένας διάδικος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα δικαστικά έξοδα, μπορεί να υποβάλει αίτηση για την παροχή δωρεάν δικαστικής αρωγής (54 περιπτώσεις το 2022). Η μέση διάρκεια των διαδικασιών ήταν 16,2 μήνες. Στις 31 Δεκεμβρίου 2022 εκκρεμούσαν 1.474 υποθέσεις [3].

Το πρώην Δικαστήιο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Δικαστήιο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο ιδρύθηκε το 2004, ήταν αρμόδιο να αποφαίνεται επί διαφορών μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης και των υπαλλήλων της, όταν τα εθνικά δικαστήρια ήταν αναρμόδια. Στο πλαίσιο μιας γενικής αύξησης του συνολικού αριθμού των δικαστών του Δικαστηρίου, το Δικαστήιο Δημόσιας Διοίκησης διαλύθηκε την1η Σεπτεμβρίου2016 και ενσωματώθηκε στο Γενικό Δικαστήιο με τον . Υποθέσεις που εκκρεμούσαν ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης κατά την31η Αυγούστου2016 μεταφέρθηκαν στο Γενικό Δικαστήιο από την1η Σεπτεμβρίου2016. Η εκδίκαση των υποθέσεων αυτών συνεχίζεται από το Γενικό Δικαστήιο από το στάδιο στο οποίο βρισκόταν κατά την ημερομηνία αυτή, οι δε διαδικαστικές πράξεις του πρώην Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης εξακολουθούν να ισχύουν.

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Ήδη από το1990 και με απόφαση του Δικαστηρίου επί προσφυγής που άσκησε το Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας για την έγκριση μέτρων για την υγεία μετά το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ, έχει αναγνωριστεί στο Κοινοβούλιο το δικαίωμα να ασκεί ενώπιον του Δικαστηρίου προσφυγές ακύρωσης, με σκοπό τη διατήρηση των προνομίων του στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας.

Σύμφωνα με το άρθρο257 ΣΛΕΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, μπορούν να προβαίνουν στη σύσταση ειδικευμένων δικαστηρίων υπαγόμενων στο Γενικό Δικαστήιο, αρμόδιων να εκδικάζουν σε πρώτο βαθμό ορισμένες κατηγορίες προσφυγών οι οποίες ασκούνται σε συγκεκριμένους τομείς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αποφασίζουν μέσω κανονισμών, είτε μετά από πρόταση της Επιτροπής και διαβούλευση με το Δικαστήιο είτε μετά από αίτημα του Δικαστηρίου και διαβούλευση με την Επιτροπή.

Σύμφωνα με το άρθρο281 παράγραφος2 ΣΛΕΕ, ο τροποποιείται από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας (υπό τη μορφή κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου). Ένα παράδειγμα συμμετοχής του Κοινοβουλίου είναι η πρόταση του Δικαστηρίου της 30 Νοεμβρίου 2022 για τροποποίηση του Οργανισμού του.

Το Κοινοβούλιο συγκαταλέγεται στα θεσμικά όργανα που αναφέρονται στο άρθρο263 ΣΛΕΕ και δύνανται (ως διάδικοι) να ασκούν προσφυγές ενώπιον του Δικαστηρίου.

Σύμφωνα με το άρθρο218 παράγραφος11 ΣΛΕΕ, το Κοινοβούλιο μπορεί να ζητήσει από το Δικαστήιο να γνωμοδοτήσει εάν μια σχεδιαζόμενη διεθνής συμφωνία είναι συμβατή με τις Συνθήκες. Εάν η γνώμη του Δικαστηρίου είναι αρνητική, η σχεδιαζόμενη συμφωνία μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνο εφόσον τροποποιηθεί, ή εάν αναθεωρηθούν οι Συνθήκες. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2019, το Κοινοβούλιο ζήτησε νομική γνωμοδότηση σχετικά με το κατά πόσον οι προτάσεις για την προσχώρηση της ΕΕ στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) ήταν συμβατές με τις Συνθήκες ().

Μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι υποψήφιοι για τις θέσεις δικαστών και γενικών εισαγγελέων αξιολογούνται πρώτα από επιτροπή αποτελούμενη από επτά μέλη, ένα εκ των οποίων προτείνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (άρθρο255 δεύτερο εδάφιο ΣΛΕΕ και άρθρο 128 του Κανονισμού του Κοινοβουλίου) μέσω της Ολομέλειας.

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/2422, στις 21 Δεκεμβρίου 2020, το Δικαστήιο υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή , την οποία συνέταξε εξωτερικός σύμβουλος. Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού 2015/2422 (ΕΕ, Ευρατόμ), στην έκθεση εξετάζονται ειδικότερα η αποδοτικότητα του Γενικού Δικαστηρίου, η ανάγκη και η αποτελεσματικότητα της αύξησης του αριθμού των δικαστών σε 56, η χρήση και η αποτελεσματικότητα των πόρων και η περαιτέρω δημιουργία εξειδικευμένων τμημάτων και/ή άλλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2023 η επιτροπή JURI ενέκρινε σχέδιο έκθεσης σχετικά με , με στόχο τη μεταβίβαση της αρμοδιότητας για την έκδοση προδικαστικών αποφάσεων σε ορισμένους συγκεκριμένους τομείς από το Δικαστήιο στο Γενικό Δικαστήιο και στην επέκταση της απαίτησης να επιτρέπεται η άσκηση αναιρέσεως στην περίπτωση αιτήσεων αναιρέσεως κατά ορισμένων αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου. Στις 11 Απριλίου 2024 η πράξη εκδόθηκε από το Συμβούλιο, μετά την πρώτη ανάγνωση του Κοινοβουλίου. Στο συμφωνηθέν κείμενο περιλαμβάνονται διατάξεις σχετικά με την εκλογή μόνιμων γενικών εισαγγελέων για τριετή θητεία από το Γενικό Δικαστήιο.

[1]Ziller J., «La primauté du droit de l’Union européenne» ( Η υπεροχή του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης), Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Πολιτικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Θεματικό τμήμα «Δικαιώματα των Πολιτών και Συνταγματικές Υποθέσεις», Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Μάιος 2022.
[2].
[3]2022.

Alexandru-George Moș / Udo Bux / Mariusz Maciejewski