Zarządzanie granicami zewnętrznymi
Polityka zarządzania granicami UE musiała ulec zmianie w obliczu istotnych wydarzeń, takich jak bezprecedensowy napływ uchodźców imigrantów onieuregulowanym statusie, natomiast od połowy 2015r. wyszedł na jaw szereg braków wunijnej polityce dotyczącej granic zewnętrznych imigracji. Wyzwania związane ze wzrostem mieszanych przepływów migracyjnych na terytorium UE, pandemią COVID-19 icoraz większymi obawami obezpieczeństwo zapoczątkowały nową erę działań wzakresie ochrony granic zewnętrznych UE, które wpływają również na jej granice wewnętrzne.
Podstawa prawna
Art.3 ust.2 Traktatu oUnii Europejskiej (TUE);
art.67 i77 Traktatu ofunkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
Cele
Jednolity obszar bez kontroli na granicach wewnętrznych – strefa Schengen – wymaga również wspólnej polityki zarządzania granicami zewnętrznymi. Wart.3 ust.2 TUE wezwano do zastosowania właściwych środków wodniesieniu do kontroli granic zewnętrznych. UE dąży zatem do ustanowienia wspólnych standardów kontroli na swoich granicach zewnętrznych oraz do stopniowego wprowadzenia zintegrowanego systemu zarządzania tymi granicami.
Dokonania
Pierwszy krok wkierunku wspólnej polityki zarządzania granicami zewnętrznymi podjęto 14czerwca 1985r., kiedy to pięć zówczesnych dziesięciu państw członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej podpisało wpobliżu luksemburskiego miasta granicznego Schengen międzynarodowy traktat zwany układem zSchengen, który pięć lat później został uzupełniony konwencją wykonawczą do układu zSchengen[1]. Strefa Schengen, czyli pozbawiony granic obszar, który powstał na mocy dorobku Schengen (jak powszechnie nazywa się ten układ idotyczące go przepisy), obejmuje obecnie 27państw europejskich[2].
A. Dorobek Schengen dotyczący granic zewnętrznych
Aktualny dorobek Schengen w zakresie granic zewnętrznych opiera się na pierwotnym dorobku włączonym do unijnego porządku prawnego na mocy traktatu amsterdamskiego (1.1.3). Jego przepisy są obecne wróżnego rodzaju środkach, które można zasadniczo podzielić na pięć dziedzin:
1. Kodeks graniczny Schengen
Kodeks graniczny Schengen[3] stanowi główny filar zarządzania granicami zewnętrznymi. Zawiera on przepisy dotyczące przejść granicznych na granicach zewnętrznych iwarunków tymczasowego przywrócenia kontroli na granicach wewnętrznych. Kodeks zobowiązuje państwa członkowskie do regularnego sprawdzania w odpowiednich bazach danych wszystkich osób przekraczających granice zewnętrzne, także tych, które zgodnie z prawem unijnym mogą się swobodnie przemieszczać (czyli obywateli UE i członków ich rodzin niebędących obywatelami UE). W tym celu używa się baz danych takich jak System Informacyjny Schengen (SIS) czy baza danych Interpolu o skradzionych lub utraconych dokumentach podróży. Kontrole te obowiązują na wszystkich granicach zewnętrznych (powietrznych, morskich i lądowych) zarówno przy wjeździe, jak i wyjeździe. Mechanizm oceny Schengen ustanowiony rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013[4] wszedł w życie w listopadzie 2014r., kiedy to rozpoczął się wieloletni program oceny trwający pięć lat, do 31grudnia 2019r. Mechanizm ten stworzono z myślą o analizie wszystkich elementów dorobku Schengen, m.in. poprzez przegląd i ocenę sposobu, w jaki państwa członkowskie przeprowadzają kontrole na granicach zewnętrznych, a także wszystkich stosownych przepisów i operacji. Szczególną uwagę w tym mechanizmie poświęcono przestrzeganiu praw podstawowych. Oceny mogą również obejmować powiązane środki dotyczące granic zewnętrznych, polityki wizowej, współpracy policyjnej i sądowej (w sprawach karnych), SIS i ochrony danych.
2. System Informacyjny Schengen (SIS)
SIS to system wymiany informacji i baza danych służąca zapewnieniu bezpieczeństwa międzynarodowego wstrefie Schengen, wktórej nie ma kontroli na granicach wewnętrznych. Jest to najpowszechniej stosowany inajskuteczniejszy unijny system informatyczny w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa isprawiedliwości (4.2.1). Zsystemu SIS korzystają organy w całej UE, które tworzą lub przeglądają wpisy dotyczące poszukiwanych lub zaginionych osób iprzedmiotów. System zawiera ponad 80mln wpisów, aw2017r. organy skorzystały zniego ponad 5mld razy, uzyskując ponad 240000 trafień dotyczących wpisów zagranicznych (dokonanych przez inne państwo). SIS został niedawno wzmocniony dzięki zaktualizowanym przepisom, które zlikwidują ewentualne luki wsystemie iwprowadzą szereg istotnych zmian wrodzajach dokonywanych wpisów.
Po ostatniej reformie z2018r. zakres SIS definiują obecnie trzy akty prawne, które przybrały formę trzech oddzielnych rozporządzeń (zastępujących SIS II):
- współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych[5];
- odprawa graniczna[6];
- powrót obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających wUE[7].
W tych trzech rozporządzeniach ustanowiono kategorie wpisów do systemu, takie jak wpisy dotyczące nieznanych podejrzanych lub osób poszukiwanych, wpisy prewencyjne dotyczące dzieci zagrożonych uprowadzeniem przez jednego zrodziców, wpisy do celów powrotu czy wpisy dotyczące decyzji nakazujących powrót wydanych względem obywateli państw trzecich przebywających nielegalnie na terytorium UE.
3. Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego: granice iwizy
Nie wszystkie państwa członkowskie UE mają granice zewnętrzne inie wszystkich państw ruch graniczny dotyczy wrównym stopniu. Dlatego rozdzielając środki, Unia stara się zrekompensować część kosztów ponoszonych przez państwa członkowskie, których granice są jej granicami zewnętrznymi. Wsiedmioletnim okresie finansowania 2014–2020 na ten mechanizm podziału obciążeń przeznaczono środki włącznej wysokości 3,8mldEUR. Fundusz ten ma przede wszystkim przyczynić się do zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa wUnii, ułatwiając przy tym legalne podróżowanie. Beneficjentami programów realizowanych wramach tego funduszu mogą być władze państwowe ifederalne, lokalne organy publiczne, organizacje pozarządowe, organizacje humanitarne, prywatne ipubliczne firmy prawnicze oraz organizacje oświatowe ibadawcze.
4. System wjazdu/wyjazdu (EES)
System wjazdu/wyjazdu (EES)[8] jest systemem informacyjnym, który przyspiesza iusprawnia odprawę graniczną obywateli państw trzecich podróżujących do UE. Ręczne stemplowanie paszportów na granicy zastępuje on elektroniczną rejestracją wbazie danych.
EES ma przede wszystkim na celu:
- skrócić czas trwania odprawy granicznej i podnieść jej jakość poprzez automatyczne obliczanie dozwolonego okresu pobytu każdego podróżnego;
- zapewnić systematyczną irzetelną identyfikację osób przekraczających dozwolony okres pobytu;
- wzmocnić bezpieczeństwo wewnętrzne i przyczynić się do walki z terroryzmem dzięki udostępnianiu organom ścigania rejestrów historii podróży.
ٴDzę do systemu wjazdu/wyjazdu mają krajowe organy ścigania iEuropol, lecz nie organy azylowe. Pod pewnymi warunkami możliwe jest przekazywanie danych państwom trzecim oraz państwom członkowskim UE nieuczestniczącym wEES do celów ścigania przestępstw lub zapewnienia powrotu. EES będzie zapisywać dane podróżnych (imię inazwisko, rodzaj dokumentu podróży, odciski palców, wizerunek oraz datę imiejsce wjazdu iwyjazdu) przy przekraczaniu zewnętrznych granic strefy Schengen. Będzie on stosowany w przypadku wszystkich obywateli państw trzecich: zarówno tych, którzy potrzebują wizy, jak itych, którzy są zwolnieni zobowiązku wizowego. Korzystać z niego będą też służby konsularne igraniczne.
5. Europejska Agencja Straży Granicznej iPrzybrzeżnej (Frontex)
Europejską Straż Graniczną iPrzybrzeżną tworzą Europejska Agencja Straży Granicznej iPrzybrzeżnej (EBCGA/Frontex) oraz organy krajowe[9].
Europejska Straż Graniczna iPrzybrzeżna zaczęła działać w październiku 2016r. Ta odpowiada za monitorowanie zewnętrznych granic UE oraz wykrywanie i zażegnywanie wraz z państwami członkowskimi ewentualnych zagrożeń bezpieczeństwa na tych granicach. Przez szereg lat przed 2015r. Parlament wzywał do wzmocnienia roli Fronteksu, tak aby zwiększyć jego zdolność skutecznego reagowania na zmieniające się przepływy migracyjne. Na przykład wswojej [10] Parlament apelował, by granic strefy Schengen strzegły europejskie służby graniczne. Również Rada Europejska w swoich konkluzjach z października 2015r. wyraziła poparcie dla „stopniowego wprowadzania zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi”. Parlament nalegał, aby nowe uprawnienia agencji do interwencji były jej powierzane na mocy decyzji państw członkowskich wRadzie, anie Komisji, jak początkowo proponowano. Rozporządzenie rozszerza zakres działań EBCGA/Fronteksu, tak aby obejmowały one większe wsparcie dla państw członkowskich wdziedzinie zarządzania migracją, zwalczania przestępczości transgranicznej oraz operacji poszukiwawczo-ratowniczych. Przewiduje ono większą rolę Fronteksu wpowrotach migrantów do ich krajów pochodzenia zgodnie zdecyzjami podjętymi przez organy krajowe. Na podstawie wniosku Komisji wwyjątkowych okolicznościach Rada może zwrócić się do agencji ointerwencję iudzielenie pomocy państwu członkowskiemu. Dotyczy to sytuacji, wktórych:
- państwo członkowskie nie zastosuje się (wwyznaczonym terminie) do wiążącej decyzji zarządu agencji w sprawie usunięcia braków wzarządzaniu jego granicami; oraz
- istnieje szczególna iniewspółmierna presja na granicę zewnętrzną, która zagraża funkcjonowaniu strefy Schengen. Jeżeli państwo członkowskie sprzeciwia się decyzji Rady oudzieleniu pomocy, pozostałe kraje UE mogą tymczasowo przywrócić kontrole na granicach wewnętrznych.
W listopadzie 2019r. pozycja agencji uległa wzmocnieniu dzięki nowemu mandatowi iwłasnym środkom oraz uprawnieniom pozwalającym jej chronić granice zewnętrzne, skuteczniej przeprowadzać operacje powrotowe iwspółpracować zpaństwami spoza UE. Najważniejszym elementem tej wzmocnionej agencji będzie stały korpus 10000 funkcjonariuszy straży granicznej posiadających uprawnienia wykonawcze, by w każdym momencie wesprzeć państwa członkowskie. Agencja będzie również dysponować szerszym mandatem wzakresie powrotów ibędzie ściślej współpracować zkrajami spoza UE, również tymi, które nie są bezpośrednimi sąsiadami UE. Stały korpus Europejskiej Straży Granicznej iPrzybrzeżnej stał się wpełni operacyjny w 2021r., natomiast docelową liczebność 10000 funkcjonariuszy osiągnie w2024r.
B. Zmiany wzakresie zarządzania przez UE granicami zewnętrznymi
Tempo zmian wzrosło zuwagi na fakt, że wostatnich latach bardzo wiele osób zginęło podczas przeprawy przez Morze Śródziemne, oraz zuwagi na ogromny napływ uchodźców imigrantów od września 2015r.
Zanim nastąpił kryzys uchodźczy, jedynie trzy kraje zdecydowały się wznieść ogrodzenia na granicach zewnętrznych, aby powstrzymać migrantów iuchodźców przed dotarciem na ich terytoria: Hiszpania (prace ukończono w2005r., aw2009r. ogrodzenie rozszerzono), Grecja (prace ukończono w2012r.) oraz Bułgaria (wreakcji na działania Grecji; prace ukończono w2014r.). Wbrew postanowieniom art.14 ust.2 kodeksu granicznego Schengen, który przewiduje, że „odmowa wjazdu może nastąpić wyłącznie wdrodze uzasadnionej decyzji podającej dokładne przyczyny odmowy”, coraz więcej państw członkowskich zaczęło stopniowo budować mury lub ogrodzenia graniczne, by uniemożliwić wstęp na ich terytorium wszystkim bez różnicy, zarówno migrantom, jak iosobom ubiegającym się oazyl. Ponadto bez wyraźnych przepisów unijnych dotyczących budowy zapór na granicach zewnętrznych strefy Schengen, z naruszeniem przepisów o azylu państwa członkowskie stworzyły również zapory na granicach zpaństwami trzecimi (konkretnie Białorusią, Marokiem iRosją), wtym zpaństwami kandydującymi do przystąpienia do UE (Republiką Macedonii Północnej, Serbią iTurcją). Płoty wzniesiono też wewnątrz strefy Schengen, jak np.między Austrią aSłowenią, natomiast hiszpańskie praktyki wMelilli stały się przedmiotem kontroli ze strony Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wStrasburgu. Akty okrucieństwa popełniane na obszarach, na których wznoszone są zapory, są przez organizacje praw człowieka[11].
Od 2014r. w ramach projektu Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji dotyczącego zaginionych migrantów ponad 29000 przypadków śmierci lub zaginięcia w trakcie podróży do Europy.
1. Europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS)
We wrześniu 2018r. ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS).
Celem tego scentralizowanego systemu informacyjnego jest gromadzenie informacji na temat obywateli państw trzecich, którzy nie potrzebują wizy wjazdowej do strefy Schengen, oraz wykrywanie potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa lub ryzyka nieuregulowanej migracji. Ta baza danych pozwoli z wyprzedzeniem sprawdzić podróżnych zwolnionych z obowiązku wizowego i odmówić im zezwolenia na wjazd, gdy okaże się, że stwarzają oni zagrożenie. Będzie ona przypominać systemy istniejące już np.wUSA (ESTA), Kanadzie czyAustralii.
Wśród korzyści płynących zETIAS wymienić należy poprawę bezpieczeństwa wewnętrznego, skuteczniejsze zapobieganie nielegalnej imigracji izmniejszenie zagrożenia dla zdrowia publicznego. Choć system pozwoli przeprowadzić kontrolę wstępną, ostateczną decyzję oudzieleniu zgody na wjazd lub jej odmowie – nawet wprzypadku osoby posiadającej ważne zezwolenie na wjazd – podejmą krajowi funkcjonariusze straży granicznej dokonujący kontroli granicznej zgodnie zprzepisami kodeksu granicznego Schengen. Trzy najważniejsze funkcje ETIAS to:
- sprawdzanie informacji przekazywanych online przez obywateli państw trzecich zwolnionych zobowiązku wizowego przed ich podróżą do UE,
- rozpatrywanie wniosków poprzez porównanie ich zinnymi systemami informacyjnymi (takimi jak SIS, VIS, baza danych Europolu, baza danych Interpolu, EES iEurodac, czyli europejski zautomatyzowany system identyfikacji pozwalający porównywać dane oodciskach palców),
- wydawanie zezwoleń na podróż wprzypadku braku trafień lub elementów wymagających dalszej analizy.
W większości przypadków wydanie zezwolenia na podróż powinno zająć najwyżej kilka minut. Wczerwcu 2017r. Rada postanowiła podzielić wniosek na dwa odrębne akty prawne[12], ponieważ podstawa prawna wniosku (Schengen) nie może dotyczyć zmian do rozporządzenia oEuropolu. ETIAS jest opracowywany przez agencję eu-LISA i zacznie działać w 2025r.
2. eu-LISA
, utworzona w2011r., odpowiada za zarządzanie operacyjne trzema scentralizowanymi systemami informacyjnymi UE: SIS, VIS iEurodac[13]. Ma ona za zadanie ustanowić nową strukturę informatyczną w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Wlistopadzie 2019r. mandat eu-LISA poddano przeglądowi, wwyniku którego rozszerzono zdolności agencji wzakresie zarządzania granicami, współpracy organów ścigania izarządzania migracją wUE.
3. Interoperacyjność unijnych systemów informacyjnych wdziedzinie granic
UE opracowała zakrojone na szeroką skalę scentralizowane systemy informatyczne (SIS, VIS, Eurodac, EES iETIAS) służące gromadzeniu, przetwarzaniu iwymianie informacji, które mają zasadnicze znaczenie dla współpracy wzakresie bezpieczeństwa oraz zarządzania granicami zewnętrznymi imigracją. Od 2019r. te systemy informacyjne są interoperacyjne na szczeblu UE, tzn.zdolne do wymiany danych iinformacji, dzięki czemu właściwe organy mają dostęp do wszelkich niezbędnych informacji wkażdym miejscu i okażdej porze. Interoperacyjność oznacza zdolność systemów informatycznych do wymiany informacji iwiedzy, która pozwala uniknąć luk informacyjnych wynikających ze złożoności ifragmentacji tych systemów[14].
Wspomniane dwa obowiązujące rozporządzenia pozwalają tym systemom dopełniać się, usprawniają prawidłową identyfikację osób iułatwiają walkę zoszustwami dotyczącymi tożsamości. Rozporządzenia te nie zmieniają praw dostępu określonych wpodstawie prawnej każdego zeuropejskich systemów informacyjnych, lecz ustanawiają:
- europejski portal wyszukiwania, który pozwoli właściwym organom dokonywać kwerend wkilku systemach informacyjnych jednocześnie zużyciem danych osobowych ibiometrycznych;
- wspólny serwis kojarzenia danych biometrycznych, który umożliwi przeszukiwanie iporównywanie danych biometrycznych (odciski palców iwizerunki twarzy) zkilku systemów;
- wspólne repozytorium danych identyfikacyjnych, które będzie zawierać dane osobowe idane biometryczne obywateli państw trzecich przechowywane obecnie wkilku różnych unijnych systemach informacyjnych;
- detektor wielokrotnych tożsamości, który sprawdzi, czy dane osobowe wprowadzone wdanej kwerendzie istnieją winnych systemach, iwykryje wielokrotne tożsamości związane ztym samym zestawem danych biometrycznych.
4. Pandemia COVID-19 z 2020r.
Jednymi z najbardziej widocznych środków politycznych podjętych od początku marca 2020r. w odpowiedzi na pandemię koronawirusa okazały się ograniczenia dotyczące przepływów międzynarodowych i wewnątrzunijnych. Szereg państw członkowskich UE wstrzymało międzynarodowy transport pasażerski, po czym na szczeblu Unii wprowadzono dodatkowe ograniczenia w podróżach międzynarodowych w postaci częściowego zamknięcia granic zewnętrznych UE i ograniczenia wjazdu do UE z państw trzecich[15], jak również ograniczenia w przemieszczaniu się osób w obrębie UE[16]. W wielu przypadkach miało to arbitralny, nieskuteczny i dyskryminujący charakter oraz stanowiło naruszenie przepisów dotyczących prywatności i azylu, o czym świadczą badania zlecone przez Parlament Europejski[17].
5. Kryzys w Ukrainie
Po rosyjskiej napaści na Ukrainę w lutym 2022r. już ponad 6 mln osób zostało zmuszonych do szukania schronienia, głównie w sąsiednich krajach[18]. Unia Europejska postanowiła przyznać ogólnounijną tymczasową ochronę osobom przybywającym z Ukrainy[19]. [20] umożliwia państwom członkowskim UE szybkie działanie, by zapewnić ochronę i prawa osobom potrzebującym natychmiastowej ochrony.
Rola Parlamentu Europejskiego
W przeszłości Parlament różnie reagował na zmiany wpolityce zarządzania granicami zewnętrznymi. Szeroko poparł on istotniejszą rolę organizacyjną EBCGA/Fronteksu iinnych właściwych agencji unijnych, często nawołując do dalszego jej wzmocnienia, wmiarę jak UE zmagała się zkryzysem migracyjnym wbasenie Morza Śródziemnego. Choć Parlament wdużej mierze pozytywnie postrzega rozwój EBCGA, to jego stanowisko wsprawie inteligentnych granic jest już ostrożniejsze. W odpowiedzi na wniosek Komisji z2013r. wyraził on obawy w związku z zaproponowanymi w nim ogromną infrastrukturą technologiczną imasowym przetwarzaniem danych osobowych na potrzeby zarządzania granicami zewnętrznymi. Ponadto zaniepokoiły go przewidywane koszty technologii inteligentnych granic, a płynące znich korzyści wzbudziły jego wątpliwości. W Parlament stwierdził, że „rozwój nowych systemów IT wdziedzinie migracji izarządzania granicami, takich jak inicjatywy dotyczące inteligentnych granic, należy dokładnie przeanalizować, zwłaszcza pod kątem zasady konieczności iproporcjonalności”. Następnie we wrześniu 2015r. skierował do Komisji iRady pytanie wymagające odpowiedzi ustnej z prośbą owyjaśnienie ich stanowiska co do dostępu organów ścigania do tego systemu oraz co do znaczenia wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zkwietnia 2014r. wsprawie dyrektywy ozatrzymywaniu danych (4.2.8). W rezolucji w sprawie sprawozdania rocznego zfunkcjonowania strefy Schengen[21] Parlament zaapelował do państw członkowskich, również tych bez zewnętrznych granic lądowych, by zapewniły wysoki poziom kontroli na swoich granicach zewnętrznych, przeznaczając na ten cel odpowiednie zasoby w postaci personelu, sprzętu i wiedzy fachowej, oraz ustanowiły niezbędne struktury dowodzenia i kontroli, które pozwolą na bezpieczne, uporządkowane i sprawne przekraczanie granic.
Parlament podkreślił też, że wszelkie działania w tym obszarze powinny należycie uwzględniać dorobek prawny UE wdziedzinie granic i azylu oraz Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej. Dlatego od pewnego czasu apeluje on orzetelne iuczciwe procedury oraz ocałościowe podejście do migracji na szczeblu UE[22]. Parlament odgrywa aktywną rolę w monitorowaniu stosowania i przestrzegania dorobku Schengen. Grupa robocza parlamentarnej Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych ds. kontroli Schengen współpracuje z Komisją Europejską i Radą na odpowiednich etapach procesu oceny i monitorowania, takich jak końcowe sprawozdanie z oceny, przyjęte zalecenia czy plan działania.
Jeśli chodzi o pandemię COVID-19, Parlament ął w sprawie sytuacji w strefie Schengen w kontekście pandemii COVID-19, w której wyraził ubolewanie, że nie był o niczym informowany. Przypomniał, że tymczasowe ograniczenia w podróżowaniu dotyczące wszystkich innych niż niezbędne podróży z państw trzecich do strefy Schengen czy też decyzje o odmowie wjazdu podejmowane na granicach zewnętrznych muszą być spójne z postanowieniami kodeksu granicznego Schengen[23]. W badaniu zleconym przez Parlament podkreślono, że ograniczenia wprowadzone w reakcji na pandemię ulegały bardzo dynamicznym i szybkim zmianom, co doprowadziło do poważnej niepewności prawa dla osób fizycznych i do negatywnych skutków dla praw i wolności UE[24]. W innym niedawnym badaniu zwrócono uwagę, że państwa członkowskie powszechnie wykorzystują technologie biometryczne AI do celów zakrojonego na szeroką skalę nadzoru migrantów[25].
W Parlament z zadowoleniem ął uruchomienie dyrektywy w sprawie tymczasowej ochrony, co nastąpiło po raz pierwszy od czasu jej wejścia w życie w 2001r.[26] 9 marca 2022r. posłowie do Parlamentu Europejskiego wezwali Unię Europejską do wprowadzenia odpowiedniego systemu migracyjnego, który umożliwiłby dzielenie się odpowiedzialnością za uchodźców. 4kwietnia 2023r. parlamentarna Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) przyjęła sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie reagowania na sytuacje kryzysowe w dziedzinie migracji i azylu, a 14kwietnia 2023r. przyjęła sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady wprowadzającego kontrolę przesiewową obywateli państw trzecich na granicach zewnętrznych oraz sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzania azylem i migracją.
10kwietnia 2024r. Parlament dz貹ٰł i ął dziesięć tekstów ustawodawczych mających na celu reformę unijnej polityki migracyjnej i azylowej. 24kwietnia 2024r. ął swoje stanowisko w sprawie zmiany kodeksu granicznego Schengen, aby zwiększyć odporność strefy Schengen na poważne zagrożenia i dostosować przepisy Schengen do zmieniających się wyzwań.
ɾź stronę internetową Parlamentu Europejskiego poświęconą strefie Schengen.
Pablo Abril Marti / Mariusz Maciejewski