Ϸվ

²ę

Parlament Europejski posiada jedną z największych na świecie służb tłumaczeń konferencyjnych.Tłumacze ustni odgrywają ważną rolę w zapewnianiu skutecznej komunikacji w tej jedynej w swoim rodzaju instytucji, która, na co dzień pracuje w 24 językach.

Na początku istnienia Wspólnot Europejskich językami urzędowymi były 4&Բ;ę쾱 państw-założycieli: niemiecki, francuski, niderlandzki i włoski, co dawało 12 możliwych kombinacji językowych.

Kolejne języki dodawano wraz z rozszerzeniami:

    1973: angielski, duński oraz irlandzki lub gaelicki (wyłącznie do celów przetłumaczenia Aktu o przystąpieniu Irlandii oraz tekstów podstawowych), zatem 4 + 2 = 6 języków urzędowych i 30 kombinacji językowych.

    1981: grecki = 7 języków urzędowych i 42 kombinacje językowe.

    1986: hiszpański i portugalski = 9 języków urzędowych i 72 kombinacje językowe.

    1995: fiński i szwedzki = 11 języków urzędowych i 110 kombinacji językowych.

    2004: czeski, estoński, litewski, łotewski, maltański, polski, słowacki, słoweński i węgierski = 20 języków urzędowych i 380 kombinacji językowych.

    2007: rumuński, bułgarski i irlandzki = 23 języki urzędowe i 506 kombinacji językowych.

    2013: chorwacki = 24 języki urzędowe i 552 kombinacje językowe.

Poza językami urzędowymi bardzo często potrzebna też jest znajomość języków krajów kandydujących, a także rosyjskiego, chińskiego, arabskiego, japońskiego itp.

Tłumaczenie ustne pozwala posłom do Parlamentu Europejskiego wzajemnie się zrozumieć i porozumieć.

  • Język aktywny: język, na który się tłumaczy (język, którego słuchają posłowie).
  • Język pasywny: język, z którego się tłumaczy (język, w którym przemawiają posłowie).
  • Język pośredni: tłumaczenie ustne na język pośredni dokonywane przez tłumacza z rzadziej używanego języka.
  • Retour: technika stosowana w przypadku rzadziej używanych języków - tłumacz ustny może tłumaczyć na swój język aktywny, ale także ze swojego języka aktywnego na inny język.

Kombinacja językowa tłumacza ustnego składa się ze wszystkich języków pasywnych i aktywnych, które dany tłumacz opanował.