Mohamed Bouazizi – 2011, «Αραβική Άνοιξη», Τυνησία

Βιοπαλαιστής από φτωχή οικογένεια, ο Bouazizi συντηρούσε την οικογένειά του από την ηλικία των 10 ετών, πουλώντας φρούτα στην αγορά. Άφησε το σχολείο στα 19 για να βοηθήσει τα νεότερα αδέρφια του να σπουδάσουν.
Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 2011, σε ηλικία 26 ετών, διαμαρτυρόμενος ενάντια σε ένα σύστημα που δεν τον άφηνε να βιοποριστεί με αξιοπρέπεια. Ο Bouazizi είχε υποστεί πολλές φορές την αυθαιρεσία των οργάνων της τάξης και την κατάχρηση εξουσίας, τα πρόστιμα, τις κατασχέσεις του εμπορεύματος και των ζυγαριών του και, την τελευταία φορά, τον σωματικό εξευτελισμό. Η οικογένειά του πιστεύει ότι ήταν η ταπείνωση και όχι η φτώχεια που τον έσπρωξε να αυτοπυρποληθεί, όταν προσπάθησε να βρει το δίκιο του, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Bouazizi περιλούστηκε με βενζίνη και έβαλε φωτιά έξω από την είσοδο του κυβερνείου της μικρής πόλης Sidi Bouzid. Άνθρωπος αγαπητός, πρόθυμος να βοηθήσει δίνοντας φρούτα δωρεάν σε φτωχότερες οικογένειες από τη δική του, η απόγνωσή του άγγιξε πολλούς και η πράξη του ενέπνευσε διαμαρτυρίες που γρήγορα εξαπλώθηκαν, καθώς Τυνήσιοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την διαφθορά της κυβέρνησης, την υψηλή ανεργία και τον περιορισμό της ελευθερίας τους.
Ο Bouazizi ήταν ακόμη ζωντανός, χαροπαλεύοντας μπανταρισμένος από την κορφή ως τα νύχια, όταν το αυταρχικό καθεστώς του προέδρου Zine al-Abidine Ben Ali, στην εξουσία από το 1987, άρχισε να καταρρέει.
Δέκα ημέρες μετά τον θάνατο του Bouazizi, ο Ben Ali εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και φυγή από τη χώρα, καθώς διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους της Τύνιδας με εικόνες του Bouazizi στα χέρια.
Ίσως να είναι μια παρηγοριά για την οικογένειά του η σκέψη ότι ο θάνατός του δεν πήγε χαμένος και ότι η πράξη του πυροδότησε μια λαϊκή εξέγερση και κλόνισε δεσποτικές κυβερνήσεις στην Τυνησία και αλλού στον αραβικό κόσμο. Βοήθησε τους νέους Άραβες να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούσαν να εκφράσουν την απογοήτευσή τους και να παλέψουν για την αξιοπρέπειά τους απέναντι στην αδικία, τη διαφθορά και τον αυταρχισμό.
Η Αραβική Άνοιξη και η αρχική αισιοδοξία της μπορεί να έχουν χάσει την ορμή τους, μερικές από τις κατακτήσεις της μπορεί να έχουν αντιστραφεί, αλλά ο τόπος στον οποίο γεννήθηκε, η Τυνησία του Bouazizi, συνεχίζει σταθερά την πορεία της προς τη δημοκρατία και την ελευθερία της σκέψης χωρίς να πτοείται από τρομοκρατικές επιθέσεις και φόβους για την ασφάλεια.