Zasada pomocniczo艣ci
W ramach kompetencji niewy艂膮cznych Unii zapisana w听Traktacie o听Unii Europejskiej zasada pomocniczo艣ci okre艣la okoliczno艣ci, w听jakich Unia ma pierwsze艅stwo dzia艂ania w听stosunku do pa艅stw cz艂onkowskich.
Podstawa prawna
Artyku艂听5 ust.听3 Traktatu o听Unii Europejskiej (TUE) 颈听Protok贸艂 (nr听2) w听sprawie stosowania zasad pomocniczo艣ci 颈听proporcjonalno艣ci.
Cele
Zasada pomocniczo艣ci 颈听zasada proporcjonalno艣ci normuj膮 wykonywanie kompetencji Unii Europejskiej. W听dziedzinach, kt贸re nie nale偶膮 do wy艂膮cznych kompetencji UE, zasada pomocniczo艣ci wspiera zdolno艣膰 podejmowania decyzji 颈听dzia艂a艅 na szczeblu pa艅stw cz艂onkowskich oraz stanowi uzasadnienie prawne interwencji Unii, je艣li cele danego dzia艂ania nie mog膮 zosta膰 osi膮gni臋te w听wystarczaj膮cym stopniu przez pa艅stwa cz艂onkowskie 颈听je艣li 鈥瀦e wzgl臋du na rozmiary lub skutki proponowanego dzia艂ania鈥� mo偶liwe jest lepsze ich osi膮gni臋cie na poziomie Unii. Celem wprowadzenia zasady do traktat贸w europejskich by艂o zatem wykonywanie kompetencji na szczeblu jak najbli偶szym obywatelowi zgodnie z听zasad膮 blisko艣ci okre艣lon膮 ponadto w听.
翱蝉颈膮驳苍颈臋肠颈补
A. 殴r贸d艂a 颈听historia
Zasada pomocniczo艣ci zosta艂a formalnie zapisana w TUE podpisanym w 1992 r.: TUE umie艣ci艂 odniesienie do tej zasady znajduj膮ce si臋 w . Jednak ju偶 podpisany w 1986听r. wprowadzi艂 zasad臋 pomocniczo艣ci do polityki ochrony 艣rodowiska, cho膰 nieprzytoczon膮 z听nazwy. S膮d Pierwszej Instancji Wsp贸lnot Europejskich orzek艂 , 偶e przed wej艣ciem w听偶ycie Traktatu o听Unii Europejskiej zasada pomocniczo艣ci nie stanowi艂a og贸lnej zasady prawa, w听stosunku do kt贸rej nale偶a艂o bada膰 legalno艣膰 akt贸w wsp贸lnotowych.
Nie zmieniaj膮c brzmienia zasady pomocniczo艣ci zapisanej w听art.听5 akapit drugi TWE (w听zmienionej numeracji), na mocy podpisanego w 1997 r. do TWE za艂膮czono (zwany dalej Protoko艂em z 1997 r.). Og贸lne podej艣cie dotycz膮ce stosowania zasady pomocniczo艣ci, uzgodnione wcze艣niej na posiedzeniu Rady Europejskiej w听Edynburgu w听1992听r., sta艂o si臋 tym samym prawnie wi膮偶膮ce 颈听podlega kontroli s膮dowej w drodze protoko艂u w sprawie stosowania zasad pomocniczo艣ci.
Podpisany w 2007 r. Traktat z听Lizbony zmieniaj膮cy TUE i TWE wprowadzi艂 zasad臋 pomocniczo艣ci do art.听5 ust.听3 TUE 颈听uchyli艂 odno艣ne postanowienie TWE, jednocze艣nie zachowuj膮c jego brzmienie. Dodano w听nim r贸wnie偶 wyra藕ne odniesienie do regionalnego 颈听lokalnego wymiaru zasady pomocniczo艣ci. Ponadto Traktat z听Lizbony zast膮pi艂 Protok贸艂 z听1997听r. nowym protoko艂em (Protok贸艂 nr听2), kt贸rego g艂贸wne novum dotyczy roli parlament贸w narodowych w听zakresie kontroli przestrzegania zasady pomocniczo艣ci (zob.听nota faktograficzna 1.3.5).
B. Definicja
Og贸lny sens 颈听cel zasady pomocniczo艣ci polega na przyznaniu pewnej niezale偶no艣ci w艂adzom ni偶szej instancji wobec w艂adz wy偶szego szczebla, w听szczeg贸lno艣ci w艂adzom lokalnym wobec w艂adz centralnych. Chodzi tu zatem o听dzielenie si臋 kompetencjami mi臋dzy r贸偶nymi szczeblami w艂adzy, co jest zasad膮 le偶膮c膮 u听podstaw instytucjonalnych pa艅stw o听strukturze federalnej.
W kontek艣cie UE zasada pomocniczo艣ci s艂u偶y jako kryterium reguluj膮ce wykonywanie kompetencji niewy艂膮cznych Unii. Wyklucza ona interwencj臋 Unii w przypadku, gdy problem mo偶e zosta膰 skutecznie rozwi膮zany przez same pa艅stwa cz艂onkowskie na szczeblu centralnym, regionalnym lub lokalnym. Legitymizuje wykonywanie przez Uni臋 uprawnie艅 wy艂膮cznie w听sytuacji, gdy pa艅stwa cz艂onkowskie nie s膮 w听stanie w听wystarczaj膮cy spos贸b osi膮gn膮膰 cel贸w proponowanego dzia艂ania 颈听gdy dzia艂anie na poziomie Unii mo偶e przynie艣膰 warto艣膰 dodan膮.
Na mocy art.听5 ust.听3 TUE, aby interwencj臋 instytucji Unii mo偶na by艂o uzna膰 za zgodn膮 z听zasad膮 pomocniczo艣ci musz膮 zosta膰 spe艂nione trzy warunki: a)听nie mo偶e chodzi膰 o听dziedzin臋 z听zakresu kompetencji wy艂膮cznych Unii (kompetencje niewy艂膮czne), b)听cele proponowanego dzia艂ania nie mog膮 zosta膰 osi膮gni臋te w听wystarczaj膮cy spos贸b przez pa艅stwa cz艂onkowskie (potrzeba), c)听ze wzgl臋du na rozmiary lub skutki danego dzia艂ania mo偶liwe jest jego lepsze przeprowadzenie na szczeblu Unii (warto艣膰 dodana).
C. Zakres
1. Wyznaczenie granic kompetencji Unii
Zasada pomocniczo艣ci ma zastosowanie do dziedzin nale偶膮cych do kompetencji niewy艂膮cznych, dzielonych przez Uni臋 颈听pa艅stwa cz艂onkowskie. Po wej艣ciu w 偶ycie Traktatu z Lizbony kompetencje Unii zosta艂y precyzyjnie okre艣lone w听tytule听I cz臋艣膰 pierwsza (podpisany w 2007, wszed艂 w 偶ycie w 2009 r.), dzieli si臋 je bowiem na trzy kategorie (kompetencje wy艂膮czne, kompetencje dzielone 颈听kompetencje wspieraj膮ce) oraz okre艣la dziedziny nale偶膮ce do ka偶dej z听trzech kategorii kompetencji.
2. Adresaci zasady pomocniczo艣ci
Zasada pomocniczo艣ci dotyczy wszystkich instytucji Unii, przy czym w听praktyce ma szczeg贸lne znaczenie w听ramach procedur ustawodawczych. Traktat z听Lizbony wzmocni艂 rol臋 parlament贸w narodowych 颈听Trybuna艂u Sprawiedliwo艣ci w听zakresie kontroli przestrzegania zasady pomocniczo艣ci. Wprowadzaj膮c wyra藕n膮 wzmiank臋 o听ni偶szym ni偶 krajowy wymiarze zasady pomocniczo艣ci, Traktat z听Lizbony wzmocni艂 rol臋 Europejskiego Komitetu Region贸w 颈听stworzy艂 parlamentom regionalnym posiadaj膮cym uprawnienia ustawodawcze mo偶liwo艣膰 uczestnictwa w听mechanizmie 鈥瀢czesnego ostrzegania鈥� ex ante, pozostawion膮 do uznania parlament贸w narodowych.
D. Kontrola przez parlamenty narodowe
Na mocy art.听5 ust.听3 akapit drugi 颈听art.听12 lit.听b) TUE parlamenty narodowe czuwaj膮 nad przestrzeganiem zasady pomocniczo艣ci zgodnie z听procedur膮 przewidzian膮 w听protokole nr听2. Mechanizm ten (鈥瀢czesne ostrzeganie鈥� ex听ante) przewiduje, 偶e ka偶dy parlament narodowy lub ka偶da izba parlamentu narodowego ma osiem tygodni, licz膮c od dnia przekazania projektu aktu ustawodawczego, na skierowanie do przewodnicz膮cych Parlamentu Europejskiego, Rady 颈听Komisji uzasadnionej opinii zawieraj膮cej powody, dla kt贸rych uznaje, 偶e dany projekt narusza zasad臋 pomocniczo艣ci. Gdy uzasadnione opinie zostan膮 wyra偶one co najmniej jedn膮 trzeci膮 g艂os贸w przyznanych parlamentom narodowym (po jednym g艂osie na ka偶d膮 izb臋 w听parlamentach dwuizbowych 颈听po dwa g艂osy na parlamenty jednoizbowe), projekt wymaga ponownej analizy (鈥炁济撑倀a kartka鈥�). Instytucja, od kt贸rej pochodzi projekt aktu ustawodawczego, mo偶e postanowi膰, 偶e utrzyma, zmieni lub wycofa projekt aktu, uzasadniaj膮c t臋 decyzj臋. Pr贸g ten jest obni偶ony do jednej czwartej g艂os贸w w听przypadku projekt贸w akt贸w odnosz膮cych si臋 do wsp贸艂pracy policyjnej 颈听wymiar贸w sprawiedliwo艣ci w听sprawach karnych. Gdy w听ramach zwyk艂ej procedury ustawodawczej co najmniej zwyk艂膮 wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w przyznanych parlamentom pa艅stw cz艂onkowskich podwa偶y si臋 zgodno艣膰 wniosku ustawodawczego z听zasad膮 pomocniczo艣ci, a听Komisja postanowi utrzyma膰 sw贸j wniosek, spraw臋 kieruje si臋 do prawodawcy (Parlamentu 颈听Rady), kt贸ry wypowiada si臋 w听pierwszym czytaniu. Je艣li prawodawca uzna, 偶e wniosek ustawodawczy nie jest zgodny z听zasad膮 pomocniczo艣ci, mo偶e odrzuci膰 go wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w wynosz膮c膮 55听% cz艂onk贸w Rady lub wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w oddanych w听Parlamencie Europejskim (鈥瀙omara艅czowa kartka鈥�).
Dotychczas procedur臋 鈥炁济撑倀ej kartki鈥� uruchomiono trzykrotnie, natomiast nigdy nie skorzystano z procedury 鈥瀙omara艅czowej kartki鈥�. W听maju 2012听r. pierwsz膮 鈥炁济撑倀膮 kartk臋鈥� przyznano w听odniesieniu do [1]. 12 parlament贸w narodowych lub izb parlament贸w spo艣r贸d 40 stwierdzi艂o w贸wczas, 偶e tre艣膰 wniosku nie jest zgodna z听zasad膮 pomocniczo艣ci. Komisja ostatecznie wycofa艂a sw贸j wniosek, uwa偶aj膮c niemniej, 偶e nie stwierdzono naruszenia zasady pomocniczo艣ci. W听pa藕dzierniku 2013听r. kolejn膮 鈥炁济撑倀膮 kartk臋鈥� pokaza艂o 14 izb parlament贸w narodowych z听11 pa艅stw cz艂onkowskich w听zwi膮zku z听[2]. Po zbadaniu uzasadnionych opinii przekazanych przez parlamenty narodowe Komisja postanowi艂a [3], stwierdzaj膮c, 偶e jest on zgodny z听zasad膮 pomocniczo艣ci. Z听kolei trzeci膮 鈥炁济撑倀膮 kartk臋鈥� pokaza艂o 14 izb z听11 pa艅stw cz艂onkowskich w听maju 2016听r., sprzeciwiaj膮c si臋 [4]. W听tym przypadku Komisja poda艂a obszerne [5] niewycofania wniosku, stwierdzaj膮c, 偶e nie narusza on zasady pomocniczo艣ci, gdy偶 kwestia pracownik贸w delegowanych ma z听definicji charakter transgraniczny.
Konferencja Komisji do Spraw Unijnych Parlament贸w Unii Europejskiej (COSAC) stanowi po偶yteczn膮 platform臋 wymiany informacji dotycz膮cych kontroli zasady pomocniczo艣ci przez parlamenty narodowe. Ponadto Sie膰 Monitoruj膮ca Stosowanie Zasady Pomocniczo艣ci prowadzona przez Europejski Komitet Region贸w u艂atwia wymian臋 informacji mi臋dzy w艂adzami lokalnymi i regionalnymi a instytucjami UE. Cz艂onkowie Sieci Monitoruj膮cej Stosowanie Zasady Pomocniczo艣ci to parlamenty i rz膮dy regionalne posiadaj膮ce uprawnienia ustawodawcze, w艂adze lokalne i regionalne nieposiadaj膮ce uprawnie艅 ustawodawczych oraz stowarzyszenia samorz膮d贸w lokalnych w UE. Jest ona r贸wnie偶 otwarta dla delegacji krajowych Europejskiego Komitetu Region贸w i izb parlament贸w narodowych.
E. Konferencja w sprawie przysz艂o艣ci Europy
W marcu 2017 r. Komisja utworzy艂a specjaln膮 w ramach programu lepszego stanowienia prawa, a w szczeg贸lno艣ci debaty na temat przysz艂o艣ci Europy zainicjowanej przez przewodnicz膮cego Komisji Jeana-Claude鈥檃 Junckera. Celem grupy zadaniowej jest: 1) wydawanie zalece艅 dotycz膮cych tego, jak lepiej stosowa膰 zasady pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci; 2) okre艣lenie obszar贸w polityki, w kt贸rych prace mo偶na by ponownie delegowa膰 lub ostatecznie zwr贸ci膰 pa艅stwom cz艂onkowskim; oraz 3) znalezienie sposob贸w lepszego zaanga偶owania w艂adz lokalnych i regionalnych w tworzenie i realizacj臋 polityki UE.
Na podstawie zalece艅 wydanych przez grup臋 zadaniow膮 Komisja opublikowa艂a w pa藕dzierniku 2018 r. maj膮cy na celu wzmocnienie roli zasad pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci w kszta艂towaniu polityki UE. Jednym z g艂贸wnych uwzgl臋dnionych zalece艅 grupy zadaniowej by艂o w艂膮czenie sieci oceny pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci do wytycznych Komisji w prawie lepszego stanowienia prawa oraz wykorzystanie tej sieci do przedstawienia wniosk贸w Komisji w ocenach skutk贸w, ewaluacjach i uzasadnieniach.
Zasady pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci by艂y r贸wnie偶 e centrum uwagi Konferencji w sprawie przysz艂o艣ci Europy, zgodnie ze podpisan膮 przez przewodnicz膮cych Parlamentu, Rady i Komisji.
F. Kontrola s膮dowa
Przestrzeganie zasady pomocniczo艣ci mo偶e zosta膰 poddane kontroli po przyj臋ciu aktu ustawodawczego przez zaskar偶enie go do Trybuna艂u Sprawiedliwo艣ci Unii Europejskiej, co r贸wnie偶 przewiduje protok贸艂. Jednak instytucje Unii maj膮 du偶膮 swobod臋 stosowania tej zasady.听W wyrokach w听sprawach 颈听 Trybuna艂 stwierdzi艂, 偶e przestrzeganie zasady pomocniczo艣ci to jedna z听okoliczno艣ci podlegaj膮cych obowi膮zkowi uzasadnienia zgodnie z听art.听296 TFUE. Wym贸g ten uznaje si臋 za spe艂niony, je艣li przestrzeganie zasady wynika og贸lnie z听tre艣ci motyw贸w 颈听zosta艂o uwzgl臋dnione przy analizie aktu. W听p贸藕niejszym wyroku (, Philip Morris, pkt听218) Trybuna艂 potwierdzi艂, 偶e powinien zbada膰, czy 鈥瀙rawodawca Unii m贸g艂 na podstawie szczeg贸艂owych informacji stwierdzi膰, 偶e cel zamierzonego dzia艂ania m贸g艂 zosta膰 lepiej osi膮gni臋ty na poziomie Unii鈥�. Je偶eli chodzi o听gwarancje proceduralne, a听w听szczeg贸lno艣ci obowi膮zek uzasadniania w听odniesieniu do zasady pomocniczo艣ci, Trybuna艂 przypomnia艂, 偶e poszanowanie tego obowi膮zku 鈥瀗ale偶y oceni膰 z听uwzgl臋dnieniem nie tylko brzmienia zaskar偶onego aktu, ale tak偶e kontekstu, w听jakim zosta艂 on przyj臋ty, oraz okoliczno艣ci sprawy鈥� (pkt听225).
Pa艅stwa cz艂onkowskie mog膮 wyst臋powa膰 do Trybuna艂u o uniewa偶nienie aktu ustawodawczego ze wzgl臋du na naruszenie zasady pomocniczo艣ci w imieniu w艂asnego parlamentu narodowego lub jego izby, zgodnie z krajowym systemem prawnym. Mo偶liwo艣膰 zaskar偶ania akt贸w ustawodawczych przys艂uguje te偶 Europejskiemu Komitetowi Region贸w w听przypadku, gdy TFUE przewiduje zasi臋gni臋cie opinii tej instytucji.
Rola Parlamentu Europejskiego
Parlament by艂 pomys艂odawc膮 koncepcji pomocniczo艣ci, gdy偶 podczas przyjmowania projektu Traktatu o听Unii Europejskiej dnia 14听lutego 1984听r. zaproponowa艂 w艂膮czenie do niego postanowienia, zgodnie z听kt贸rym w听przypadkach, gdy traktat przyznaje Unii kompetencje zbie偶ne z听kompetencjami pa艅stw cz艂onkowskich, pa艅stwa cz艂onkowskie mog膮 podejmowa膰 dzia艂ania dop贸ty, dop贸ki Unia nie przyjmie aktu normatywnego. Ponadto Parlament podkre艣li艂 w听projekcie, 偶e Unia powinna interweniowa膰 jedynie po to, by realizowa膰 zadania, kt贸re mog膮 by膰 skutecznej wykonywane wsp贸lnie ni偶 przez dzia艂aj膮ce oddzielnie poszczeg贸lne pa艅stwa cz艂onkowskie.
Uwzgl臋dni艂 te propozycje w听wielu rezolucjach (np. w听rezolucjach z听23听listopada 1989听r., 14听grudnia 1989听r., 12听lipca 1990听r., 21听listopada 1990听r. 颈听18听maja 1995听r.), w听kt贸rych przypomnia艂 o听swoim przywi膮zaniu do zasady pomocniczo艣ci.
A. Porozumienia mi臋dzyinstytucjonalne
Parlament przyj膮艂 szereg 艣rodk贸w w听celu wywi膮zania si臋 z听zada艅 powierzonych mu na mocy Traktat贸w w听odniesieniu do stosowania zasady pomocniczo艣ci. Zgodnie z art.听43 jego Regulaminu 鈥瀊adaj膮c wniosek dotycz膮cy aktu ustawodawczego, Parlament zwraca szczeg贸ln膮 uwag臋 na to, czy wniosek jest zgodny z zasadami pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci鈥�. Komisja Prawna to komisja parlamentarna ponosz膮ca odpowiedzialno艣膰 przekrojow膮 za zapewnienie poszanowania zasady pomocniczo艣ci. W zwi膮zku z tym regularnie sporz膮dza sprawozdanie dotycz膮ce sprawozda艅 rocznych Komisji Europejskiej na temat pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci.
Dnia 25听pa藕dziernika 1993听r. Rada, Parlament 颈听Komisja podpisa艂y porozumienie mi臋dzyinstytucjonalne[6], w听kt贸rym wyra藕nie opowiedzia艂y si臋 za kontynuacj膮 dzia艂a艅 w听tym kierunku. Zobowi膮za艂y si臋 one tym samym do przestrzegania zasady pomocniczo艣ci. W听porozumieniu za po艣rednictwem procedur reguluj膮cych stosowanie zasady pomocniczo艣ci okre艣lono warunki wykonywania kompetencji przyznanych instytucjom Unii przez traktaty, tak aby cele w听nich okre艣lone mog艂y zosta膰 osi膮gni臋te. Komisja zobowi膮za艂a si臋 do uwzgl臋dniania zasady pomocniczo艣ci oraz wykazywania jej przestrzegania. To samo obowi膮zuje Parlament 颈听Rad臋 w听ramach przyznanych im kompetencji.
Zgodnie z听 (kt贸re zast膮pi艂o porozumienie z听grudnia 2003听r. oraz mi臋dzyinstytucjonalne wsp贸lne podej艣cie do oceny skutk贸w z听listopada 2005听r.) Komisja musi w听uzasadnieniu umotywowa膰 wprowadzenie proponowanych 艣rodk贸w w听艣wietle zasady pomocniczo艣ci 颈听uwzgl臋dnia膰 t臋 zasad臋 w听swoich ocenach skutk贸w. Ponadto w听ramach [7] Parlament 颈听Komisja zobowi膮za艂y si臋 do wsp贸艂pracy z听parlamentami narodowymi w听celu u艂atwienia tym ostatnim wykonywania uprawnie艅 kontrolnych zwi膮zanych z听zasad膮 pomocniczo艣ci.
B. Rezolucje Parlamentu Europejskiego
Ju偶 w听[8] Parlament Europejski wyrazi艂 opini臋, 偶e zasada pomocniczo艣ci stanowi wi膮偶膮c膮 norm臋 prawn膮, przypominaj膮c, i偶 wdra偶anie zasady nie powinno utrudnia膰 wykonywania wy艂膮cznych kompetencji Unii ani prowadzi膰 do zakwestionowania wsp贸lnotowego dorobku prawnego. W听swojej [9] Parlament doda艂, 偶e spory powinny by膰 raczej rozstrzygane na szczeblu politycznym, odnotowuj膮c jednocze艣nie propozycje Konwentu w听sprawie przysz艂o艣ci Europy dotycz膮ce wprowadzenia 鈥瀖echanizmu wczesnego ostrzegania鈥� w听zakresie pomocniczo艣ci na u偶ytek parlament贸w narodowych. Taki system zosta艂 faktycznie zapisany w听Traktacie z听Lizbony (zob.听wy偶ej 颈听nota faktograficzna 1.3.5).
W [10] Parlament z听zadowoleniem przyj膮艂 艣ci艣lejsze zaanga偶owanie parlament贸w narodowych w听kontrol臋 wniosk贸w ustawodawczych pod k膮tem zgodno艣ci z听zasadami pomocniczo艣ci 颈听proporcjonalno艣ci oraz zaproponowa艂 zbadanie, w听jaki spos贸b mo偶na usun膮膰 wszelkie przeszkody utrudniaj膮ce parlamentom narodowym udzia艂 w听mechanizmie kontroli zasady pomocniczo艣ci.
W swojej [11] Parlament odnotowa艂 gwa艂towny wzrost liczby uzasadnionych opinii przekazywanych przez parlamenty narodowe, co 艣wiadczy o听ich rosn膮cym zaanga偶owaniu w听unijny proces decyzyjny. Parlament z zadowoleniem przyj膮艂 r贸wnie偶 zainteresowanie parlament贸w narodowych odgrywanie aktywniejszej roli dzi臋ki stosowaniu procedury 鈥瀦ielonej kartki鈥�. W tym kontek艣cie zaleci艂 pe艂ne wykorzystywanie istniej膮cych narz臋dzi umo偶liwiaj膮cych parlamentom krajowym udzia艂 w procesie ustawodawczym bez tworzenia nowych struktur instytucjonalnych czy administracyjnych.
W [12] Parlament podkre艣li艂 zasadnicz膮 rol臋 w艂adz lokalnych, a w szczeg贸lno艣ci parlament贸w regionalnych posiadaj膮cych uprawnienia ustawodawcze. Zapozna艂 si臋 r贸wnie偶 z zaleceniami grupy zadaniowej ds. ds. zasad pomocniczo艣ci, proporcjonalno艣ci i 鈥瀝obi膰 mniej, ale efektywniej鈥�, ale zaznaczy艂, 偶e na wiele z nich, zw艂aszcza w odniesieniu do roli parlament贸w narodowych i konieczno艣ci zreformowania systemu wczesnego ostrzegania, Parlament zwr贸ci艂 ju偶 uwag臋.
W [13] Parlament zwr贸ci艂 uwag臋, 偶e w艂adze lokalne i regionalne wdra偶aj膮 i wykorzystuj膮 oko艂o 70 % prawodawstwa UE oraz wezwa艂 Komisj臋 do wi臋kszego zaanga偶owania ich w proces konsultacji oraz do w艂膮czenia 鈥瀢zorcowej tabeli zgodno艣ci z zasad膮 pomocniczo艣ci 鈥� do oceny stosowania zasad pomocniczo艣ci i proporcjonalno艣ci w ca艂ym procesie decyzyjnym. Parlament podkre艣li艂 r贸wnie偶, 偶e obecna struktura procedury dotycz膮cej mechanizmu kontroli zasady pomocniczo艣ci powoduje, 偶e parlamenty narodowe po艣wi臋caj膮 zbyt wiele czasu ocenom technicznym i prawnym o kr贸tkich terminach wykonania, co utrudnia realizacj臋 celu, jakim jest g艂臋bsza dyskusja polityczna na temat polityki europejskiej.
听
Eeva Pavy